سلامت نیوز:پزشکی قانونی اعلام کرد: در سال گذشته یک هزار و ۳۰ نفر شامل ۶۶۳ مرد و ۳۶۷ زن بر اثر مسمومیت با سم جان خود را از دست داده‌اند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روابط عمومی سازمان پزشكی قانونی كشور، در سال گذشته استان‌های تهران با ۲۶۷، ‌مازندران با ۱۰۰ و فارس با ۷۷ فوتی بیشترین و استان‌های بوشهر با سه، خراسان شمالی، کهگیلیویه و بویراحمد، مرکزی و یزد هر کدام با چهار و استان‌های سمنان و سیستان و بلوچستان هرکدام با پنج فوتی کمترین آمار تلفات را داشته‌اند ضمن آنکه استان خراسان جنوبی هیچ مرگی بر اثر مسمومیت با سم نداشته است.

۶۱ درصد تلفات مسمومیت مربوط به قرص برنج است

طی سال گذشته (۱۳۹۳) در بین سموم آنچه بیشترین سهم را در مرگ افراد داشته قرص برنج است، به نحوی که در این مدت ۶۱.۷ درصد از کل تلفات مسمومیت با سم را به خود اختصاص می‌دهد، پس از آن به ترتیب سموم دفع‌آفات نباتی، الکل، سیانور و جونده‌کش‌ها در رتبه های بعدی مرگ بر اثر مسمومیت با سم قرار می‌گیرند.

در سال گذشته ۶۳۶ نفر بر اثر مسمومیت با قرص برنج در کشور جان خود را از دست دادند، این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات ۶۶۱ نفر بود، ۳.۸ درصد کاهش یافته است. در این مدت ۳۷۶ مرد و ۲۶۰ زن بر اثر مصرف قرص برنج جان باخته‌اند این در حالی است که تعداد مردان فوت شده بر اثر مصرف قرص برنج در سال ۱۳۹۲، ۳۸۲ و تعداد زنان ۲۷۹ نفر بود.

همچنین در سال گذشته استان‌های تهران با ۱۹۵،‌ مازندران با ۹۵ و گیلان با ۵۵ فوتی بیشترین تلفات مسمومیت با قرص برنج را داشته‌اند.

در پنج سال گذشته (۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳) بر اساس آمارهای موجود پنج هزار و ۲۳۰ نفر بر اثر مسمومیت با سم جان خود را از دست داده‌اند که بیشترین آن مربوط به سال ۱۳۹۲ با یکهزار و ۱۰۱ فوتی و کمترین آن با ۹۹۱ فوتی مربوط به سال ۱۳۹۰ است.

افزایش تلفات مسمومیت دارویی

اما در این مدت تلفات ناشی از مسمومیت دارویی در کشور با رشد ۴.۱ درصدی مواجه بوده و این آمار از ۷۴۷ فوتی در سال ۱۳۹۲ به ۷۷۸ فوتی(۵۰۴ مرد و ۲۷۴ زن) در سال گذشته رسیده است. در سال گذشته استان‌های تهران با ۲۱۵، فارس با ۱۵۸ و کرمانشاه با ۵۷ فوتی بیشترین آمار تلفات ناشی از مسمومیت دارویی را داشته‌اند.

نکات مهم در پیشگیری از بروز مسمومیت‌ها

عمده ترین موارد مسمومیت در بزرگسالان ناشی از داروهای مسکن، آرامبخش، ضدافسردگی و همچنین محصولات پاک کننده و شیمیایی است که ممکن است عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به همراه داشته باشد. در کودکان نیز مسمومیت‌ها در اثر خوردن مواد شیمیایی و بهداشتی، مواد شوینده، داروها، اجسام قابل بلع مثل باطری و یا گیاهان آپارتمانی به وجود می آید بنابراین لازم است والدین ضمن آگاهی از خطراتی که به دنبال ایجاد مسمومیت، فرزندشان را تهدید می کند، هر گونه موادشوینده، سموم و ‌داروها را از دسترس کودکان دور نگه دارند. در این بخش ضمن اشاره به برخی از انواع مسمومیت‌ها، نکاتی را برای آگاهی بیشتر و نیز پیشگیری از بروز آن بیان می کنیم.


با مصرف خودسرانه داروها بدون تجویز پزشک، سلامت خود را به خطر نیندازید.
مقادیر بالای برخی از داروهای به ظاهر کم خطر، می توانند برای فرد کشنده باشند.
داروها را دور از دید و دسترس کودکان و در ارتفاع بالا ودر کمد مجهز به قفل نگهداری کنند.‌

در هنگام مصرف دارو و یا استفاده از فرآورده های شیمیایی حتماً در نور کافی برچسب روی بسته بندی را مطالعه کرده سپس مصرف کنند. استفاده از داروها و مواد شیمیایی در تاریکی می‌تواند خطرناک باشد.
برای پیشگیری از مسمومیت با مواد شیمیایی و شوینده‌ها توجه کنیم

در صورت تماس پوست و یا چشم با مواد اسیدی و یا قلیایی، هرگز از مواد قلیایی و یا اسیدی جهت خنثی سازی استفاده نکنید بلکه پوست و چشم را با مقادیر فراوان آب شستشو داده و مصدوم را به مرکز درمانی منتقل کنید.

در صورت بلع مواد با خاصیت خورندگی مانند اسیدها و قلیاها، هرگز بیمار را وادار به استفراغ نکنید. این کار می تواند سبب وخیم شدن وضع بیمار شود.
قبل از دور انداختن ظروف حاوی مواد شیمیایی و شوینده داخل ظرف زباله، آن را آبکشی کنید.

محصولات خانگی خطرناک مانند محلول لوله بازکن، جوهر نمک، محلول سفید کننده و لکه بر، مواد شوینده، گاز پاک کن، داروها و دیگر مواد شیمیایی و همچنین ضد یخ و الکل را در بسته بندی اصلی آن ها و با درب بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

از قرار دادن ظروف حاوی مواد شیمیایی در کنار مواد غذایی خودداری کنید.

چنانچه در منزل کودکی دارید، از قرار دادن خمیر دندان، دهان شویه و یا دیگر فرآورده های آرایشی و بهداشتی در دسترس کودکان خودداری کنید.

موادی مانند نفت و بنزین را در ظرف اصلی آن ها نگه داری کنید و ازریختن این مواد داخل ظروف مربوط به فرآورده های خوراکی و نوشیدنی مثل نوشابه جداً پرهیز کنید.

در هنگام استفاده از مواد شیمیایی و فرآورده های شوینده و پاک کننده، پنجره ها را باز کنید تا هوا به خوبی در محیط جریان داشته باشد.

از اختلاط مواد شیمیایی مانند جوهر نمک با فرآورده‌های سفید کننده جداً خودداری کنید. بخارات و گازهای ناشی از این اختلاط بسیار سمی و خفه کننده است.

پس از مصرف مواد شوینده، سفید کننده، جرم بر و لوله بازکن در محیط های دربسته و کوچک مانند دستشویی و حمام، به هیچ عنوان در این مکان ها توقف نکنید چرا که گازهای تولید شده در این محیط خفه کننده و سمی است.

ضمن استفاده از مواد شیمیایی حتماً از وسایل محافظت کننده مانند دستکش بلند، کفش نفوذ ناپذیر، لباس آستین بلند، شلوار بلند و جوراب استفاده کنید.

هرگز سعی نکنید با چشیدن و یا بوییدن یک ماده ناشناخته آن را شناسایی کنید.

مراقبت ویژه از کودکان برای پیشگیری از مسمومیت

کودکان زیر ۵ سال، پر خطرترین گروه سنی از نظر بروز مسمومیت هستند.
کودکان خردسال ممکن است هر چیزی را به دهان ببرند. این عمل بخشی از آموزش و درک این گروه سنی از محیط اطرافشان است و می تواند زمینه ساز بروز مسمومیت باشد.

در هنگام بروز مسائل و مشکلات خانوادگی، بیشتر مراقب کودکان باشید. در این شرایط کودکان در برابر حوادث و مسمومیت اتفاقی آسیب پذیرترند.

به کودکان بیاموزید هیچ چیزی ننوشند و یا نخورند مگر اینکه با اجازه بزرگسالان باشد.
خطرات ناشی از مسمومیت در کودکان، خانم های باردار و افراد سالمند می تواند شدیدتر از دیگر افراد باشد.

گیاهان آپارتمانی نیز گاه باعث بروز مسمومیت می‌شوند

گل‌ها و گیاهان آپارتمانی را دور از دسترس کودکان قرار دهید و هنگام بازی کودکان در فضای باز مراقب آن‌ها باشید تا توسط گل ها و گیاهان سمی، مسموم نشوند.

نام گیاهان خانگی را به خاطر بسپارید و آن را روی برچسبی کنار آن‌ها بنویسید. بسیاری از گیاهان و گل های آپارتمانی مانند خرزهره و دیفن باخیا، سمی هستند و تماس پوست با آن‌ها و یا به دهان بردن آن ها منجر به مسمومیت می‌شود.

لحظات اولیه پس از بروز مسمومیت، برای نجات فرد مسموم حیاتی است. بلافاصله پس از برخورد با موارد مسمومیت ضمن تماس با اورژانس ۱۱۵ برای انتقال فرد به مراکز درمانی، می توانید با تلفن ۱۴۹۰ (مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) تماس بگیرید. این مرکز اطلاعات اولیه در مورد برخورد با فرد مسموم را در اختیارتان می‌گذارد. همچنین ایجاد استفراغ در فرد مسموم، همیشه بهترین راه خارج کردن سم از بدن نیست و گاهی ممکن است جان بیمار را به خطر بیندازد.