سلامت نیوز: تا دو روز قبل می توانستیم بنویسیم « زلزله دو هفته قبل كاتماندو» اما امروز باید بنویسیم « دو هفته بعد از زلزله ٨/٧ ریشتری ، دیروز هم زمین لرزه‌ای با قدرت ٤/٧ ریشتر خاك زخم خورده كاتماندو را لرزاند و این بار هم ١٦ نفر به كام مرگ فرو رفتند و ٣٠٠ نفر زخمی شدند ».
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد،آنچه طی این دو هفته گذشت این بود كه با وقوع دو زلزله ویرانگر و در پی تخریب تمام زیر ساخت‌های شهری و روستایی حوالی منطقه زلزله‌زده، جهنم پیش چشمان مردمانی تهیدست تجسم دنیایی پیدا كرد كه امیدشان به احتمالات غیر قابل محاسبه و ضعیف ناشی از رونق احتمالی گردشگری شهر و پیرامون‌شان گره خورده بود. با تخریب و ویرانی حاصل از زمین لرزه‌ای كه تا امروز، بیش از ٤٥٠ هزار بی‌خانمان، بیش از هشت هزار كشته و بیش از ١٧ هزار مجروح برجا گذاشته، امیدواری به رونق توریسم هم در این كشور فقرزده امكان‌پذیر نخواهد بود یا حداقل، دستیابی به آن بسیار دشوار و دور به نظر می‌رسد.
برای ما ایرانی‌ها كه روی گسل‌ها می‌خوابیم و زندگی می‌كنیم و راه می‌رویم، برای ما كه «بم» و «بوئین زهرا» و «قائن» و «ورزقان» و «منجیل» و «آوج» و «طبس» را از یاد نبردیم و سالگرد هر كدام كه می‌رسد، جمعی سیاهپوش می‌شوند تا بعد از این سال‌ها همچنان سوگوار جای خالی عزیزان‌شان در اثر خشم طبیعت باشند، همدردی و درك درد قربانیان زلزله كاتماندو شاید میسرتر باشد. هرچند كه هربار، لغزش زمین، مفهوم و رنگ و تاثیر و ویرانی‌هایی منحصر‌به‌فرد دارد و حتی در محدوده جغرافیایی یك كشور هم نمی‌توان شباهتی بین دو زمین‌لغزش پیدا كرد.
اما این را می‌توانیم مدعی باشیم كه مانند ساكنان كاتماندو در كشوری زندگی می‌كنیم كه دولت‌های وقت نسبت به مقاوم‌سازی و بهسازی در مقابل آسیب‌پذیری زلزله آنقدر خونسرد بوده‌اند كه تخریب و ویرانی «آوج» با چنان سرعتی از یادشان برود كه دوباره در مقابل تخریب غیر قابل باور «بم» به یاد بیاورند كه «باز هم سهل انگاری كردیم.» و چشم بستن بر هدررفت منابع و كمك‌های بین‌المللی و تسامح در درك دست‌های دوستی كه برای بازسازی ویرانی‌های‌مان دراز شده بود، پایدار نبودن وعده‌ها و سبك بودن امیدها و بی‌زمان بودن قول‌ها، اشتراكات ما و ساكنان كاتماندوست. مهدی زارع، عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله كه تا دو روز قبل در كاتماندو حضور داشته و در اثنای تحقیقات خود به ویرانی‌های زلزله نپال هم سركشی كرده، ، به تصاویر بسیاری اشاره می‌كند.
تصاویری كه برای ما ایرانی‌ها بسیار آشناست. تصاویری از نابسامانی‌های بعد از زلزله، تصاویری از وعده‌های بی‌پشتوانه و بی‌فرجام، تصاویری از فقر تشدید‌شده و از دست رفتن امید به روزهای بهتر برای مردمی كه اندك داشته‌های حقیر و ناچیزشان را هم خاك طعمه خود كرده است.
برآورد‌های اولیه نشان از جایه جایی یا بی‌خانمان شدن حدود٣٠٠ الی ٤٥٠ هزار نفر دارد. تعداد ساختمان‌های ویران شده حدود ٧٠ هزار برآورد می‌شود.
[quote-left] میزان خسارت وارده و بودجه موردنیاز برای بازسازی حدود ١٠ تا ١٥ میلیارد دلار برآورد می‌شود. امكان شیوع انواع بیماری‌ها وجود دارد. توزیع غذای گرم با پایین‌ترین استانداردهای بهداشتی صورت می‌گیرد.[/quote-left]
میزان خسارت وارده و بودجه موردنیاز برای بازسازی حدود ١٠ تا ١٥ میلیارد دلار برآورد می‌شود. امكان شیوع انواع بیماری‌ها وجود دارد. توزیع غذای گرم با پایین‌ترین استانداردهای بهداشتی صورت می‌گیرد. آخرین آمار تلفات كه به نظر هنوز نیز نهایی نیست ٨٤١٣ كشته و بیش از ١٧٠٠٠ مجروح است كه تا پایان روز سیزدهم بعد از رخداد اعلام شده است
با گذشت بیش از دو هفته از زلزله ٨/٧ ریشتری در شهر كاتماندو، تصویری كه در منطقه زلزله زده با آن مواجه شدید چگونه بود؟ وضعیت تخریب، بقایای باقی مانده حیات انسانی، گیاهی و جانوری، از بین رفتن ساختارهای شهری و روستایی... منطقه زلزله زده را چگونه دیدید؟
زلزله، ٥ اردیبهشت ٩٤ در منطقه «گوركار» در حدود ٧٥ كیلومتری شمال غرب كاتماندو رخ داد. زمان وقوع زلزله ساعت ١١ و ٥٦ دقیقه صبح به وقت محلی روز شنبه - آخر هفته و تعطیل- بوده است. بنابراین از نظر زمان رخداد، تقریبا بهترین زمان ممكن (به علت بیدار بودن مردم، بیرون بودن بیشتر مردم از ساختمان‌ها و تعطیل بودن مدارس) بوده است. اما واقعیت مهم دیگر آن است كه زلزله در كشوری بسیار آسیب پذیر و یكی از فقیرترین كشورهای جهان رخ داده است.
بدون وقوع زمین‌لرزه هم این كشور دارای جمعیت ٢٨میلیون نفری كه در شمال هند و دامنه‌های هیمالایا واقع شده، از نظر شاخص توسعه انسانی سازمان ملل متحد در سال ٢٠١٤، در رتبه ١٥١ قرار دارد.
بنا بر آنچه تا پایان جمعه شب - ١٨ اردیبهشت ماه ١٣٩٤ - بازدید كرده‌ایم، زمین‌لرزه نپال، زیرساختهای فرهنگی تاریخی این كشور را بسیار تخریب كرده و بیشتر دیدنی‌های میراث فرهنگی كشور را از بین برده است (از جمله برج معروف ١٨٣ ساله «سون داهارا» كه ٩ طبقه داشت و كاملا تخریب شد). از ٤٣ بنا و نماد فرهنگی میدان «دوربار» كاتماندو كه در فهرست جهانی یونسكو هم به ثبت رسیده‌اند، غیر از یك نماد (مجسمه) تقریبا بقیه یا ویران شده یا به‌شدت آسیب دیده‌اند. با وجود آنكه بسیاری از جنازه كشته‌ها در كاتماندو از زیر آوار بیرون كشیده شده و سوزانده شده است، اما بیم آن می‌رود كه همچنان، روستاهای واقع در مناطق دوردست (به ویژه در شهرستان «گوركار» كه كانون زلزله بوده است) با وقوع زمین لغزش‌ها عملا نواحی دست نیافتنی شده باشند كه بسیاری از ساكنانش در زیر آوارها دفن شده و احتمالا هیچگاه امكان بیرون كشیدن اجساد وجود نداشته باشد.
[quote-right]سامانه‌های آب شهر كاتماندو، بسیار آسیب دیده و آوار و نخاله‌های زمین‌لرزه عملا با گذشت ١٢ روز از وقوع زلزله در كنار همان محل تخریب رها شده‌اند.[/quote-right]
سامانه‌های آب شهر كاتماندو، بسیار آسیب دیده و آوار و نخاله‌های زمین‌لرزه عملا با گذشت ١٢ روز از وقوع زلزله در كنار همان محل تخریب رها شده‌اند. چهره شهر كه از قبل هم منظری بسیار آشفته داشته است، در نواحی آسیب دیده و تخریب شده كاتماندو - كه بیشتر به نواحی شمال، شمال غرب و غرب كاتماندو و مركز آن مرتبطند - بد منظر‌تر و آلوده‌تر شده است.
چه چیزی، چه اتفاقی، چه جمله‌ای (در همین زمان كه در كاتماندو حضور دارید) توجه شما را بیش از همه جلب كرده و روی شما تاثیر گذاشته است؟ وضعیت امدادرسانی و شرایط بازماندگان زلزله را چگونه ارزیابی می‌كنید؟
انتقادهای زیادی به ویژه از سوی احزاب مخالف دولت (مائوئیست‌ها) به دولت می‌شود و بحث مفصلی هم از همین دیدگاه در بعد از ظهر جمعه ١٨ اردیبهشت ماه در پارلمان نپال و از سوی نمایندگان مخالف دولت در انتقاد از عملكرد دولت نپال برقرار بود. اما واقعیت آن است كه در ملاقات‌هایی كه با مسوولان محلی در وزارت برنامه‌ریزی و سازمان آب كاتماندو داشتیم، متوجه شدم كه دولت مركزی، عملا توان مقابله با چنین حادثه‌ای را ندارد. به عنوان نمونه، از سوی كشور آلمان یك سامانه تصفیه آب در محل سازمان آب كاتماندو ایجاد شده و ١٠ هزار لیتر آب تصفیه‌شده در ساعت، از طریق همین سامانه برای استفاده مردم در دسترس است.
مسوولان آلمانی می‌گفتند كه می‌توانند ظرفیت این سامانه را تا ١٢٠ هزار لیتر در روز هم توسعه دهند اما مساله آن است كه سازمان آب كاتماندو امكان توزیع مناسب همان ١٠ هزار لیتر آب تصفیه شده در ساعت را هم ندارد. مثال دیگر اینكه قول داده‌اند روزانه پنج كامیون برای توزیع آب در اختیار آلمان‌ها بگذارند اما عملا، یك روز چهار كامیون در دسترس است، یك روز سه تا و یك روز یك كامیون و این نمادی از وضع امدادرسانی به مردم است.
چه تعداد از زلزله‌زدگان در چادرها ساكن هستند و آیا غیر از اسكان در چادر، امكان دیگری هم برای سكونت فراهم شده است؟
تعداد مردم در پهنه‌ای كه خرابی و لرزش زمین از درجه شش به بالا بوده حدود سه میلیون نفر برآورد می‌شود. برآورد‌های اولیه نشان از جایه جایی یا بی‌خانمان شدن حدود٣٠٠ الی ٤٥٠ هزار نفر دارد. برآورد شده كه نیاز به چادر در كاتماندو حدود ١٠٠ هزار عدد باشد. حدود ٢٣ هزار ساختمان دولتی، یا تخریب شده (حدود ١٠ هزار) یا آسیب جدی دیده‌اند (حدود ١٣ هزار). هیچ آماری تا پایان چهاردهمین روز بعد از زلزله در دسترس نبوده كه آیا همه مردم نیازمند به چادر برای استقرار، چادر برای اسكان اضطراری دریافت كرده‌اند یا خیر. امكان سكونت دیگری هم غیر از چادر وجود ندارد، مگر آنكه مردم توانسته باشند از نواحی آسیب دیده، به صورت موقت (یا بعضا دایمی)، به سایر نواحی كه دست نخورده باقی مانده است، جابه‌جا شوند.
وضعیت برق، آب آشامیدنی، آذوقه و دارو چگونه است؟
از جمعیت حدود یك و نیم میلیون نفری كاتماندو، در فصل‌های پر باران حدود ٥٠ درصد و در فصل‌های خشك، كمتر از ٣٠ درصد به آب بهداشتی و تصفیه شده و سالم دسترسی دارند. غذای گرم و داروهای اولیه توسط سازمان‌های خیریه و مردم نهاد داخلی و بین‌المللی، روزانه بین مردم آسیب دیده كاتماندو توزیع می‌شود اما گزارش‌هایی از كمبود دسترسی مردم مناطق دوردست و روستایی به چنین امكاناتی وجود دارد.
[quote-left]می‌توان گفت كه حدود یك چهارم زلزله‌زدگان در زلزله گوركار نپال، طی دوهفته اول از امكاناتی مانند آب آشامیدنی سالم، غذای گرم و داروهای اولیه برخوردار شده‌اند. جریان برق نیز در كاتماندو طی روز چندین بار قطع می‌شود اما اكثر ساعات روز برقرار است. [/quote-left]
می‌توان گفت كه حدود یك چهارم زلزله‌زدگان در زلزله گوركار نپال، طی دوهفته اول از امكاناتی مانند آب آشامیدنی سالم، غذای گرم و داروهای اولیه برخوردار شده‌اند. جریان برق نیز در كاتماندو طی روز چندین بار قطع می‌شود اما اكثر ساعات روز برقرار است.
وضعیت جوی منطقه زلزله زده چگونه است و آیا شرایط جوی ممكن است باعث بدتر شدن وضعیت زلزله‌زدگان شود؟
طی دو هفته اول پس از وقوع زلزله، دراكثر روزها هوای خوب و آفتابی برقرار بوده است. اما در صورت ادامه نابسامانی برای مردمی كه بی‌خانمان شده‌اند طی فصل بعد از تابستان (كه بسیار محتمل به نظر می‌رسد)، احتمال جابه‌جایی وسیع جمعیتی و بروز فاجعه انسانی گسترده برای مردم زلزله‌زده، به دلیل شرایط بسیار سخت در سرمای دامنه جنوبی هیمالیا وجود دارد.
بنا بر آنچه شاهد هستید، میزان تخریب مناطق مسكونی و اداری و خدماتی را چگونه ارزیابی می‌كنید؟
ساختمان‌های تجاری متعددی در بخش‌های مركز، غرب و شمال غرب كاتماندو یا ویران شده یا آسیب جدی دیده‌اند. آمار دقیقی از تعداد ساختمان‌های تجاری خراب شده فعلا در دسترس نیست اما تعداد ساختمان‌های ویران شده حدود ٧٠ هزار برآورد می‌شود. تا پایان هفته دوم بعد از وقوع زلزله، ٧٧ شهرك چادری - اسكان
موقت - برقرار شده و میزان كمك‌های دریافت شده بین‌المللی حدود ١٤٠ میلیون دلار است. میزان خسارت وارده و بودجه موردنیاز برای بازسازی حدود ١٠ تا ١٥ میلیارد دلار برآورد می‌شود كه این رقم برای اقتصاد كشوری با تولید ناخالص داخلی حدود ٢٠ میلیارد دلار بسیار سنگین است.
با توجه به‌شدت زلزله، آیا امكان بازسازی منطقه زلزله‌زده وجود دارد؟
بله. البته در شهرهای بزرگ مانند «كاتماندو» و «پوخارا» حتما چنین امكانی وجود دارد و لازم هم هست اما در مناطق روستایی دورافتاده كه دسترسی به آنها، اساسا به دلیل وقوع زمین لغزش‌های متعدد مسدود شده، امكان بازسازی مورد تردید جدی است.
حضور امدادگران خارجی، محموله‌های امدادی، محموله‌های امدادی ارسالی از سوی ایران و حضور امدادگران و تیم پزشكی ایرانی را چگونه دیده‌اید؟
تیمی از امدادگران ایرانی به صورت همكاران هلال احمر و همكاران نهادهای بین‌المللی امداد‌رسان در نپال حاضرند. البته تا پایان هفته دوم هنوز كمك تجهیزاتی از سوی هلال احمر ایران به زلزله‌زدگان نپالی منتقل نشده است اما بررسی‌های ما نشان داد كه هلال احمر ایران به دنبال انتقال كمك‌های نقدی و بهداشتی به زلزله‌زدگان نپالی است.
ضمنا گروه‌هایی از سازمان‌های امداد مردم نهاد ایرانی ایده‌هایی از یك اسكان موقت ویژه شرایط اقلیمی نپال طراحی كرده‌اند كه به‌طور مشخص می‌توانم به طرح مهندس علیرضا سعیدی، دبیركل جمعیت كاهش خطرات زلزله ایران اشاره كنم (كه یك امدادگر و آواربردار و مدیر بحران حرفه‌ای است) كه در این سفر و مطالعه شناسایی، همراه من است و طرح خود را به مقامات نپالی و از جمله وزیر برنامه‌ریزی نپال ارایه كرده كه مورد استقبال نیز قرار گرفت. اگر حمایت‌هایی كه قول داده‌اند انجام شود، این ایده برای اسكان موقت، قابل اجرا و پیاده‌سازی در یك روستا یا محله‌ای نمونه از یكی از شهرهای نپال است.
وضعیت دفن اموات چگونه است و آیا نگرانی از بابت نفوذ آلایندگی از بابت اجساد باقیمانده زیر آوار یا لاشه حیوانات باقیمانده به خاك و آب وجود دارد و آیا نسبت به گندزدایی و ضدعفونی كردن منطقه با گذشت دو هفته از وقوع زلزله اقدام شده است؟
[quote-right]مردم نپال اكثرا به آیین بودا باور دارند و بر همین اساس جسد مرده‌های خود را می‌سوزانند. در مورد كشته‌شده‌های زمین لرزه هم همین كار را كرده‌اند. البته در این مورد باید یادآور شد كه شاید در شرایط حاضر بهترین كار در این مورد همین باشد. [/quote-right]
مردم نپال اكثرا به آیین بودا باور دارند و بر همین اساس جسد مرده‌های خود را می‌سوزانند. در مورد كشته‌شده‌های زمین لرزه هم همین كار را كرده‌اند. البته در این مورد باید یادآور شد كه شاید در شرایط حاضر بهترین كار در این مورد همین باشد. متاسفانه منظره‌های اسفباری از باقیمانده‌های آوار و نخاله زمین‌لرزه در جای جای محله‌های آسیب دیده كاتماندو دیده می‌شود و این وضع، آلودگی معمول در این كشور را - كه حاصل از رها بودن نخاله‌ها و فاضلاب در بسیاری از شهرها و كوچه‌هاست تشدید می‌كند و گرد و خاك فراوانی كه به دلیل آسفالت نبودن بسیاری از نواحی، حتی مناطق شهری نپال، در هنگام تردد و توفان ایجاد می‌شود را هم بیشتر كرده است.
اعلام شده كه بیماری سرخك در منطقه شیوع پیدا كرده است. شما از بابت شیوع بیماری‌ها، به خصوص بیماری‌های عفونی اطلاعی كسب كرده‌اید یا امكانات محافظتی مانند ماسك بین مردم توزیع شده است؟
امكان شیوع انواع بیماری‌ها وجود دارد. توزیع غذای گرم نیز معمولا با پایین‌ترین استانداردهای بهداشتی صورت می‌گیرد (این مساله را اضافه كنید به عادت بعضی از مردم نپال كه هنوز با دست غذا می‌خورند و این موضوع می‌تواند به شیوع انواع بیماری‌ها منجر شود). ماسك نیز به صورت سیستماتیك بین همه مردم زلزله زده توزیع نشده اما به دلیل وجود گرد و خاك فراوان، طی روز بسیاری از رهگذران، ماسك بر دهان
در حال گذر دیده می‌شوند.
آخرین تعداد تلفات زلزله كاتماندو (موارد فوت و مصدومیت) چه رقمی است؟
آخرین آمار تلفات كه به نظر هنوز نیز نهایی نیست ٨٤١٣ كشته و بیش از ١٧٠٠٠ مجروح است كه تا پایان روز سیزدهم بعد از رخداد اعلام شده است.
آیا امكانات درمانی، داروها، تیم پزشكی، بیمارستان‌های سیار و سرویس‌های بهداشتی سیار را مناسب می‌بینید؟
امكانات درمانی و پزشكی وجود دارد اما در دسترس همگان نیست و همان امكانات موجود هم به دلیل ضعف زیرساختی نپال، به دست همگان نمی‌رسد و امكان توزیع مناسب نمی‌یابد.
آیا از اتباع ایرانی ساكن نپال كسی باقی مانده یا همه به ایران بازگشته‌اند؟
بنا بر اطلاعی كه دارم، تمام اتباع ایرانی كه به دلیل مسابقات ورزشی یا كوهنوردی به نپال رفته بودند تا پایان روز دوازدهم به ایران بازگشته‌اند.
آخرین وضعیت زیرساختهای شهری و روستایی مناطق زلزله‌زده چگونه است؟
زیرساختهای نپال، بدون زلزله هم بسیار كهنه، غیر مدرن و آسیب‌پذیر است. فرودگاه بین‌المللی كاتماندو امكان‌پذیرش محدودی برای هواپیماهایی كه قصد پرواز به كاتماندو داشته‌اند، دارد و باند آن نیز در هنگام زمین‌لرزه آسیب دید كه البته موقتا و به سرعت ترمیم شده است. این موضوع را در هنگام فرودهواپیما بر باند فرودگاه كاتماندو می‌توانستیم از تكان‌های شدید هواپیمای ایرباس در زمان طی كردن باند، درك و حس كنیم. اغلب مناطق روستایی عملا زیر ساخت مدرنی ندارند و از این دیدگاه بیش از ٧٠ درصد از جمعیت نپال همچنان و رسما در وضعیت ماقبل مدرن و توسعه‌نیافتگی مطلق زندگی می‌كنند.
آیا طی روزهای گذشته ساكنان كاتماندو به مناطق اطراف مهاجرت داشته‌اند یا شما اثری از مهاجرت مشاهده كرده‌اید و آیا امكانی برای انتقال از شهر به سایر نواحی امن وجود دارد؟
گزارش‌هایی از جابه‌جایی جمعیتی از حدود ٤٥٠ هزار بی‌خانمان بعد از زمین‌لرزه وجود دارد و بخش‌هایی از این گروه‌های جابه‌جا شده، در سطح شهر كاتماندو هم قابل رویت هستند اما آمار دقیق از این جمعیت جابه‌جا شده وجود ندارد.
گفته شده كه پس از وقوع زلزله، شهر كاتماندو به سمت كشور هندوستان در حال جابه‌جایی است. شما به عنوان یك زلزله‌شناس این اتفاق را تا چه حد تایید می‌كنید و در صورت صحت این اتفاق، نشانه‌ای از آن (به عنوان نمونه، ترك‌ها و شكستگی‌های زمین) در منطقه زلزله زده مشاهده كرده‌اید؟
جابه‌جایی زمین به صورت واقعی رخ داده و میزان آن نیز از یك تا سه متر در مولفه‌های افقی و قائم جنبش و بر پهنه گسلی زمین‌لرزه‌ای گسل مرزی اصلی MBT هیمالایا بوده است. ترك‌ها و گسیختگی‌های متعددی روی زمین قابل مشاهده است ولی با توجه به عمق كانونی زمین‌لرزه كه در گام اول حدود ١٥ كیلومتر برآورد شده و وقوع گسلش در محدوده‌ای صعب‌العبور، هنوز امكان پی‌جویی گسلش سطحی زمین‌لرزه‌ای فراهم نشده است كه از امروز این بررسی میدانی را آغاز می‌كنیم.
آیا منطقه زلزله‌زده كاتماندو و زلزله واقع شده را می‌توان به عنوان یك مورد علمی خاص مورد بررسی قرار داد و آیا دانشمندان سایر كشورها برای بررسی زلزله كاتماندو به عنوان یك مورد خاص به این منطقه آمده‌اند و درباره آن چه نظری دارند؟
بله. این زمین‌لرزه یكی از مهم‌ترین زمین‌لرزه‌های رخ داده در دهه اخیر است و دانشمندان مختلف به ویژه از كشورهای امریكا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان و هند، قبلا هم بر این ناحیه كار كرده‌اند و اكنون نیز مشغول مطالعه و بعضا، انتشار بخشی ازنتایج - به صورت برخط - در شبكه‌های اجتماعی مانند فیس بوك، توییتر واینستاگرام هستند. ما نیز به عنوان پژوهشگران ایرانی بخشی از این كوشش علمی بین‌المللی هستیم و مشغول كار مطالعاتی هستیم و نتایج پژوهش‌های خود را - هم به صورت برخط - و هم پس از جمع‌بندی - به صورت گزارش ومقاله - منتشر می‌كنیم.
گفته می‌شود كه آثار تاریخی كاتماندو بر اثر شدت زلزله به‌طور كامل تخریب شده. با مشاهده‌ای كه شما داشته‌اید، آیا بازسازی بقایای ابنیه تاریخی یا ویرانه‌ها به شكل اول امكان‌پذیر است و میزان تخریب چگونه بوده؟
در این مورد باید كارشناسان میراث فرهنگی نظر دقیق دهند اما به نظر من چاره‌ای جز بازسازی این آثار تاریخی - به عنوان بخش مهمی از جاذبه گردشگری این كشور و منبع مهم درآمد اقتصادی آن - وجود ندارد.
امكان پیش‌بینی زمین‌لرزه‌ای شدید با توجه به پس‌لرزه‌هایی كه هنوز ادامه دارد، چگونه است و ادامه حیات در این منطقه زلزله‌زده را چگونه و مشروط به چه شرایطی ارزیابی می‌كنید؟
امكان پس‌لرزه‌های مهم همچنان و تا سال آینده در منطقه وجود دارد. همچنین امكان وقوع زمین‌لرزه شدید بعدی نیز در حال بررسی است ولی برخی از داده‌های زلزله‌شناختی نشان می‌دهد كه امكان زمین‌لرزه‌ای با همین اندازه در سال‌های بعد مجددا در همین پهنه وجود خواهد داشت. ادامه حیات البته وجود دارد و باید هم وجود داشته باشد، ولی امیدوارم كه با بهره‌گیری از دستاورد‌های علمی و فناوری و مدیریت صحیح و كمك بین‌المللی توسعه‌ای صحیح و پایدار برای این مردم مهربان و محروم ساكن در دامنه‌های جنوبی هیمالایا و قله اورست فراهم شود. مردم نپال در شرایط سخت و ناراحت‌كننده‌ای زندگی می‌كرده‌اند كه وقوع زمین‌لرزه آن هم در توریستی‌ترین فصل سال، عملا زندگی آنها را بسیار پیچیده و مشكل‌تر كرده است. شایسته است تا با همكاری و كمك بین‌المللی، اوضاع این مردم به ویژه از نظر تاب‌آوری در مقابل سوانح طبیعی و كاهش ریسك زمین‌لرزه ساماندهی شود.
برخی از شدیدترین زلزله‌های ٥٠ سال اخیر ایران
سال ١٣٣٩ - شهر لار - ٧/٦ ریشتر - ۴۰۰ کشته و تخریب ۷۵ درصدی شهر
سال ١٣٤١ - بویین زهرا - ٢/٧ ریشتر - ۱۰۰۰۰ کشته
سال ۱۳۴۷ – دشت بیاض – ٤/٧ ریشتر - ۱۰۵۰۰ کشته و تخریب ۶۱ روستا
سال ۱۳۵۱ - منطقه قیر - ٩/٦ ریشتر - ۴۰۰۰ کشته
سال ۱۳۵۶ - خورگو - ۷ ریشتر - ۱۲۸ کشته
سال ١٣٥٧ - طبس - ۷/۷ ریشتر - ۱۹۶۰۰ کشته و تخریب ۱۶ روستا
سال ۱۳۵۸ - قائن – ١/٧ ریشتر - ۱۳۰ کشته
سال ۱۳۶۰ - منطقه سیرچ – ٤/٧ ریشتر - ۱۳۰۰ کشته و تخریب ۸۵ درصدی شهر
سال ١٣٦٩ - رودبار و منجیل – ٤/٧ ریشتر – ٣٥٠٠٠ کشته و ٦٠ هزار مجروح و ٤٠٠ هزار بی‌خانمان
سال ١٣٧٦ - بیرجند – ٣/٧ ریشتر – ١٥٠٠ کشته
سال ۱۳۸۱ - آوج – ٦/٦ ریشتر – ٢٦١ کشته
سال ١٣٨٢ - بم - ٥/٦ ریشتر - ۴۱۰۰۰ کشته
سال ١٣٨٣ - زرند – ٥/٦ ریشتر – ٦٥٠ کشته وتخریب ۱۰ روستا
سال ١٣٨٥ – درود – ٦ ریشتر - ۸۴ کشته و ۱۲۶۴مجروح و تخریب ۳۰ تا ۱۰۰ درصدی حدود ۳۳۰ روستا
سال ١٣٨٧ – بندرعباس – ١/٦ ریشتر – ٦ کشته
سال ١٣٨٩ – ریگان – ٥/٦ ریشتر – ١١ کشته
سال ١٣٩١ – اهر ، ورزقان و هریس ، ٢/٦ ریشتر - بیش از ۳۰۰ کشته و پنج هزار زخمی و تخریب ٢٤٥ روستا
سال ١٣٩٢ – ١/٦ ریشتر - بوشهر – ٣٥ کشته
سال ١٣٩٢ – سراوان - ٨/٧ ریشتر – ٢٧ زخمی
نظر شما