پنجشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۱
کد خبر: 147922

کمی از فصل سرما که عبور می کنیم، نفس های مان تنگ و تنگ تر می شود از بس که همه چیز قرار می شود بر سرمان فرو بریزد. مثل شراره های آتشینی که از زمین و زمان از کف آسفالت ها تا آسمان آبی که نگاه کردن به آن چشمان مان را خود به خود می بندد و بعد از چند دقیقه سیاهه ای را به ما اهـــدا مـــی کند. مثل خشکیدن و سوختن لبه گلبرگ ها و برگ های درختان. گوشه ای قهوه ای یا زرد رنگ که سوغات همین روزهاست. از خشکسالی زیاد گفته شده و خوانده شده تا جایی که هر بار نام این پدیده را می شنویم، زبان مان تا ته حلق مان خشک می شود و بارها و بارها آب دهان مان را قورت می دهیم.

خشکسالی شوخی ندارد/ بحران کم آبی در سی سال آینده

سلامت نیوز: کمی از فصل سرما که عبور می کنیم، نفس های مان تنگ و تنگ تر می شود از بس که همه چیز قرار می شود بر سرمان فرو بریزد. مثل شراره های آتشینی که از زمین و زمان از کف آسفالت ها تا آسمان آبی که نگاه کردن به آن چشمان مان را خود به خود می بندد و بعد از چند دقیقه سیاهه ای را به ما اهـــدا مـــی کند. مثل خشکیدن و سوختن لبه گلبرگ ها و برگ های درختان. گوشه ای قهوه ای یا زرد رنگ که سوغات همین روزهاست. از خشکسالی زیاد گفته شده و خوانده شده تا جایی که هر بار نام این پدیده را می شنویم، زبان مان تا ته حلق مان خشک می شود و بارها و بارها آب دهان مان را قورت می دهیم.


تن سوز و لب دوز و جانسوز
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار، رد پای این پدیده ناخوشایند اما در همه صنایع دیده می شود. زندگی ما وابسته به آب است و بدون آن زندگی امکانپذیر نیست. ایران در حال شکستن و خشک شدن است و تا سی سال آینده با بحران خشکسالی روبرو خواهیم شد. اما چه کنیم برای اینکه بتوانیم این وضعیت ناخوشایند را به وضعیت مطلوب تبدیل کنیم؟ همیشه با شنیدن نام پدیده خشکسالی یاد کویرهای خشک و ترک خورده می افتیم که گاهی یکی از همان حیوانات خزنده بر پیکره شان خیز برمی دارند. آفتاب تند و تن سوزی که خود را بر پهنه آن می گستراند. اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود. کشور ما ایران، از ظرفیت گردشگری بسیار خوبی برخوردار است. با هجوم این پدیده تن سوز و لب دوز و جان گداز چطور باید روبرو شد و گردشگری ما به چه سمت و سویی می رود؟


Globa- Warming دنیا را در برگرفته است
امیر علیشاهی، کارشناس گردشگری در این باره می گوید: پدیده خشکسالی که با عنـــوان Globa- Warming شناخته شده است، در سطح دنیا مطرح است و محدود به کشور ایران نمی شود. استفاده نادرست از گازهای گلخانه ای و پاره شدن لایه اوزن از جمله مباحثی است که به این پدیده دامن می زند. بدی تاثیر آن تا جایی می رسد که از آن با عنوان بحران یاد می کنند. اما در کل دنیا یک مساله مورد بحث است و آن هم اینکه مردم هر کشوری در هر بیزینس یا صنعتی تحقیق می کنند و به دنبال ان می روند که برای محیط زیست خود سود بسیار خوبی داشته باشد. مثلا کارخانه نایک در سال 1995 کفش هایی را تولید می کرد که پس از بررسی های لازم، مشخص شد برای محیط زیست ضرر دارد. پس از آن در سال 2007 کفش هایی را طراحی کرد که دی اکسید کربن را از محیط می گرفتند و آن را تبدیل به اکسیژن می کردند.


رویارویی با این پدیده
شاید خشکسالی را بتوان یک پدیده در حد «از حال خیلی بد به حال خیلی خوب» کشاند. علیشاهی در ادامه می افزاید: در صنعت گردشگری هم می توان تحقیقاتی را برای رویارویی با این پدیده داشته باشیم. به عنوان مثال در کل دنیا می آیند و با انرژی نور خورشید کار می کنند و آن را تبدیل به انرژی های مورد نیاز برای هتل ها می کنند و این فرهنگ سازی را در میان مردم ترویج می کنند که به سراغ این دسته از هتل ها بروند. متاسفانه این موضوع در ایران به خوبی جا نیفتاده است. به همین خاطر شاید کمتر کسی از این هتل ها مطلع باشد. هتل هایی که با انرژِی خورشیدی ساخته می شوند، می توانند در نوع خود در بحث مبارزه با گرم شدن هوا تاثیر بسزایی داشته باشند. مثلا شما تصور کنید، هتل هایی در جزیره های کیش و قشم که در آن از این انرژی به خوبی می توان بهره برد، با انرژی های دیگر ساخته شوند. همین انرژی ها مثل انرژی برق، گرمای هوا را چندین برابر خواهد کرد. استفاده از انرژی خورشیدی می تواند به بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش دمای هوا کمک کند. برق یکی از عوامل گرمایش است و گرمای هوا را دو سه برابر خواهد کرد. در کل سیستم ها و هتل ها و بالاخص این صنعت باید به سمتی بروند که در راستای حفظ محیط زیست کار کنند.


مصرف باید بهینه شود
گرمای هوا، تنها رنگ نارنجی و قرمز و بعد سیاهی را در نظرمان تجسم می کند. مساله ای که روی تمامی حواس مان تاثیر بد خود را می گذارد. تاثیری که با جسم و روح و روان مان بازی می کند. مردم باید بسیاری از کارخانه ها و صنایع را که در افزایش گرمای هوا تاثیر می گذارد بایکوت کنند. این جمله ای از امیر علیشاهی، کارشناس گردشگری است. وی در این زمینه تاکید می کند: هنوز در ایران، این بایکوت کردن جا نیفتاده است. مردم وقتی آگاه شوند که مثلا، هتلی که با انرژی خورشید کار می کند یعنی انرژی مورد نیاز را از آفتاب می گیرد و به انرژی دیگر تبدیل می کند و در ادامه نیز در کاهش دمای هوا تاثیرگذار خواهد بود، مسلما آن هتل ها را انتخاب می کنند. به نظر من، بسیاری از سرمایه گذاران باید این را جا بیاندازند. وقتی انرژی بهینه نمی شود و مصرف زیاد می شود، بنابراین در هر صنعتی، خدمات خوب ارائه نمی شود. شما تصور کنید به عنوان مثال در بسیاری از هتل هایی که از انرژی برق استفاده می کنند، علاوه بر هزینه برق بالا، مصرف هم بهینه نشده یا چیلرها مشکل دارد یا کولرها دچار مشکل هستند.


انرژی خورشید؛ مهم ترین مساله در دنیا
انرژی خورشیدی مهم ترین مساله در کل دنیا است و عامل مستقیم بر گردشگری دارد. گرم شدن هوا به خصوص در فصلهای ابتدایی سال، در جایی مثل جزیره کیش یا قشم یا شهرهای جنوبی، که مردم اکثرا برای لذت بردن از آفتاب و آفتاب گرفتن در سواحل آن می توانند بیایند، می تواند رتبه پنجم ماندن این جزیره را در دنیا تثبیت کند. اینها را علیشاهی مابین گفتگوی خود با روزنامه ابتکار می گوید. وی در ادامه می گوید: خشکسالی نزدیک است؛ درست! اما می توانیم در ایران، تحقیق کنیم و ببینیم چطور می توان به خصوص در این صنعت مارکتینگ خود را انجام داد. مثلا کشورهایی مثل فنلاند و اسکاندیناوی و سوئد می توانند به عنوان targemarketing انتخاب شوند. چرا که این کشورها، به خاطر شرایط و موقعیت جغرافیایی که دارند، به دنبال آفتاب و فضای کویری هستند. جزیره ای مثل بالی، سالانه 20 میلیون توریست دارد. در صورتی که نه خیابانی و نه ساحلی و نه جایی به زیبایی ایران دارد. لااقل در این شرایط می توانیم از جذب توریست از این کشورها بهره بگیریم. اگر با دید مثبت بخواهیم نگاه کنیم، می توانیم بگوییم که گرما، بهترین سرمایه ای است که می توان از آن به بهترین شکل استفاده کرد.
چند قدم مانده به تابستان
منابع آبی در ایران، خشک می شود. این شاید یکی از همان بــــدترین هایی باشد که در این میان به چشم می خورد. مساله ای که تاثیرات منفی خود را روی وضعیت آب آشامیدنی و کشاورزی و ... خواهد گذاشت. هر چه به تابستان نزدیک تر می شویم، این وضعیت نمود بیشتری پیدا می کند. زمین های ترک خورده، آسفالت های خشکیده، چهره های آفتاب زده و آفتاب سوخته و شیر آب هایی که بیهوده باز گذاشته می شوند و هیچ اهمیتی به آنها داده نمی شود. راستی تا فصل گرما، چند روز دیگر مانده است؟

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • علی ۱۸:۱۳ - ۱۳۹۴/۰۲/۲۶
    0 0
    خشکسالی جدی ست ، ولی نه مردم جدی میگیرند ، نه مسئولان . کشاورزی فقط باید در نیمه ی شمالی کشور که بارندگی دارد انجام شود . باقی قسمتهای دیگر ایران نباید کشاورزی کند چون کشاورزی احتیاج به اب دارد .