سلامت نیوز: ضایعات دهانی در طول ابتلا به HIV ممکن است بروز کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از  مرکز ملی پیشگیری از ایدز ایران، ضایعات دهانی در طول ابتلا به HIV ممکن است بروز کند. برفک، التهاب گوشه لب شکلهایی از کاندیدیاز دهانی هستند.

لوکوپلاك مویی دهان ناشی از ویروس اپشتاین بار است و معمولاً بدون نشانه است. زخم های دهانی در بیماری HIV شایع هستند و می توانند آفت بوده یا ناشی از HSV یا CMV باشند. ژنژویت شدید و پیشرونده، ژنژویت اولسراتیو نکروزان حاد (ANUG) معمولاً نیاز به دبریدمان و آنتی بیوتیک دارد. نودول های دهانی ممکن است نشانه سارکوم کارپوسی، لنفوما، زگیل، یا بزرگی غدد بزاقی باشد. 

پوست معمولا در HIV درگیر می شود. باز فعالی عفونت VZN (زونا) یکی از زودرس ترین تظاهرات بیماری های پوستی است. مولاسکوم کانتاژیوزوم ناشی از پاکس ویروس است و به صورت پاپول هایی با برجستگی مرکزی تظاهر می کند. نودول ها، آبسه ها، زخم ها، یا لنفادنیت می توانند نشانی از هیستوپلاسموز، کریپتوکوکوز، سارکوم کاپوسی، پنی سیلیوم مارنفی، مایکوباکتریوم غیر سلی، و عفونت های بارتونلا. ویروس پاپیلومای انسانی عامل زگیل های آنوژنیتال، دیسپلازی و سرطان مقعد و گردن رحم است. لنفادنوپاتی عمومی مزمن در 50 تا 70 درصد بیماران مبتلا به HIV در اوایل بیماری روی می دهد و در بیمارانی که ترکیبی از داروهای ضد رترو ویروسی استفاده کرده اند با بهبود شمارش CD4 عود می کند.