سلامت نیوز:اعتیاد به موادمخدر در سنین پایین در هر شهر و منطقهای امکان رخ دادن آن وجود دارد برای همین لازم است که قبل از هر چیزی واقعیتهای موجود در جامعه را پذیرفت و بعد از پذیرفتن این واقعیتها برای پیشگیری از آنها برنامهریزی کرد و سپس از طریق ابزارهایی که در دسترس است برای کاستن از این آسیبها اقدام کرد.
به گزارش سلامت نیوز، ثریا عزیزپناه، کارشناس حوزه اعتیاد در روزنامه آرمان نوشت: رواج اعتیاد در سنین پایین و مدارس مساله جدیدی نیست. این بحران مدتهاست که وجود دارد. مجموعهای از عوامل به این آسیب منتهی شدهاند. در سطح جامعه و در سطح نهاد آموزش و پرورش اطلاعرسانیهای کافی در این زمینه وجود ندارد. ما با یک نگاه سنتی به سراغ آسیبها میرویم و این نگاه سنتی میگوید که نباید درباره آسیبها صحبت کرد.
با توجه به اتفاقاتی که در جامعه درحال گذار ما رخ میدهد اگر نگاه سطح کلان سیاستگذاری سنتی باشد عمق آسیبها را گسترش میدهد. آموزش و پرورش در مهارتآموزی در زمینه گسترش موادمخدر در جامعه و راههای مقابله با آن کارایی کافی ندارد. وقتی در جامعه دسترسی به موادمخدر آسان میشود و نرخ خرید این مواد پایین میآید اولین زنگهای هشدار در سطح آموزش به صدا درمیآیند. زیرا گروه نوجوان و جوان در مقابل این پدیدهها آسیبپذیرتر هستند.
با شناساندن موادمخدر و آسیبهای آن به دانشآموزان به میزان زیادی میتوان از مشکلات بهوجود آمده در این زمینه کاست. برای مقابله با این پدیده لازم است که راه نوینی را پذیرفت که منطبق با واقعیتهای جامعه باشد.باید از کارشناسان رفتاری در آموزش و پرورش استفاده کرد. آموزشها در این زمینه لازم است از سنین کودکی و مقاطع ابتدایی آغاز شود زیرا در سنین ابتدایی آموزشپذیری بسیار بالاتر است. لازم است که کودکان با شکل موادمخدر، انواع آن و تبعات آن از همان سنین پایین آشنا شوند. مصرف موادمخدر حتی برای بزرگسالان هم آسیبهای فراوانی دارد. سطح این آسیبها در کودکان و نوجوانان بیشتر میشود. تبعات اعتیاد در روح و جسم افراد بسیار زیاد است. ترکتحصیل کردن و پیوستن به باندهای فروش مواد و تبهکاری تنها نمونههایی از آسیبهای بعدی اعتیاد به مواد مخدر در سنین پایین هستند.
مصرف موادمخدر هم به خود فرد و هم به دیگران آسیب میرساند. تبعاتی که اعتیاد بر روح و روان میگذارد به صورت کنده شدن از نرم جامعه است. این افراد از سوی خانواده، گروههای دوستی و جامعه رانده میشوند. یک معتاد برای دسترسی به موادمخدر دست به اعمالی میزند که ضرر آنها به اطرافیان او میرسد. مجموعهای از عوامل باعث میشوند که فرد معتاد جریان زندگی اجتماعیش مختل شود. تا چند وقت پیش واکنش آموزش و پرورش به نوجوان معتاد اخراج کردن او از مدرسه بود. این واکنش با توجه به گسترش روزافزون این پدیده و تبعات بعدی که بر جای میگذارد، درست نیست. سیاستهای رسمی مدارس لازم است که با واقعیتهای جامعه همخوان باشند. باید کودکان و نوجوانان را به سازوکاری مجهز کرد که آنها را در مقابل موادمخدر و آسیبهای آن مصون کند. یکی از مشکلات این است که در آسیبهایی مانند اعتیاد نوجوانان تمام نگاهها متوجه خانواده است.
خانوادهای که خودش اطلاع کافی از این آسیبها ندارد!
موقعی که والدین به فرزندپروری مثبت مجهز نشده باشند به کارآیی و اثربخشی این نهاد در سطح گسترده نمیتوان زیاد امیدوار بود. رسانهها نقش بسیار گستردهتر و مهمتری در مقابله با این آسیبهای اجتماعی دارند. رسانهها از راههای مختلفی میتوانند از این آسیبها بکاهند. رسانهها با ساختن برنامههای مناسب با سن کودکان و نوجوانان میتوانند آنها را با موادمخدر و تبعات آن آشنا کنند. این برنامهها باید متناسب با واقعیتهای جامعه باشند و جذابیتهای لازم را برای کودکان و نوجوانان داشته باشند. رسانهها نقش فوقالعاده مهمی در این زمینه دارند. رسانهها باید همگام با سایر نهادهای مسئول در این زمینه مانند خانواده و آموزش و پرورش حرکت کنند. با ساختن برنامههای خوب و قوی میتوان ارزشهای جامعه را به کودکان و نوجوانان انتقال داد.
اعتیاد به موادمخدر در سنین پایین در هر شهر و منطقهای امکان رخ دادن آن وجود دارد برای همین لازم است که قبل از هر چیزی واقعیتهای موجود در جامعه را پذیرفت و بعد از پذیرفتن این واقعیتها برای پیشگیری از آنها برنامهریزی کرد و سپس از طریق ابزارهایی که در دسترس است برای کاستن از این آسیبها اقدام کرد. در زمینه برخورد با این آسیبها ریشهکنی واژه منسوخی است. الان باید به کاهش این آسیبها بیندیشیم. قبل از اینکه آمار به حد نگرانکنندهای برسد باید راهحلهای لازم برای مقابله با آن را یافت زیرا این آسیبها قابل گسترش و قابل تعمیم هستند و بهتر است از همان قدمهای آغازین جلوی آنها گرفته شود.
نظر شما