سلامت نیوز:دفترچه‌های کنکور را که ورق می‌زد، جلو هر کدام از دانشگاه‌ها شرایط اختصاص خوابگاه را هم نوشته بودند؛ وجود خوابگاهی برای گذران زندگی دانشجویی، اطمینان خاطرش را برای انتخاب کد مورد نظر تقویت می‌کرد و از دغدغه‌هایش می‌کاست. گذشت، تا روزی که اسامی پذیرفته شدگان منتشر شد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران،آن روز را هیچ وقت فراموش نمی‌کند، روزی که نامش جزو قبول شدگان کنکور همان دانشگاهی بود که رویش انگشت گذاشته بود. در همان رشته‌ای قبول شد که دو سال به خاطرش مشقت‌های بسیاری به جان خریده بود. با چمدانی در دست و کوله‌ای بر دوش به تهران آمد تا دانشجوی یکی از بهترین دانشگاه‌های کشور شود. فکر می‌کرد حالا که سد کنکور را پشت سر گذاشته، دیگر مشکلی در مسیر ادامه تحصیل ندارد.
اما نمی‌دانست دانشجو شدن هزار مشکل دارد که نخستین و مهم‌ترین مشکلش هم پیدا کردن یک سرپناه در شهری غریب بود. سختی‌های پیدا کردن یک تخت در خوابگاه از یک سو و سختی‌های زندگی در خوابگاه، از محدودیت‌های بی‌حد و حصر 1632 خوابگاه گرفته تا کنار آمدن با اخلاق و خصوصیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف، از سوی دیگر، همه و همه مسائلی بود که بر سرش هوار شده بود. باز هم گذشت... حالا سرپناه داشت، اما مشکلات تازه‌ای رخ نشان داده بودند که پیش‌تر تصورشان را هم نمی‌کرد! چراغ‌ها که خاموش می‌شد، زندگی دیگری در خوابگاه آغاز می‌شد که بسیاری از دانشجویان تاب تحمل این یکی را نداشتند.
<چه فرقی می‌کند چراغ‌های این خوابگاه را چه کسی خاموش کند. سرپرست خوابگاه باشد یا رئیس اداره خوابگاه.برای ما فرقی ندارد زیر نور مهتاب هم می‌توانیم به زندگی شبانه خود ادامه دهیم. این حرف‌های علی، دانشجوی سال آخر مهندسی مکانیک است. اتفاقات شبانه خوابگاه از زبان علی شنیدنی تر است: «چراغ‌ها رأس ساعت خاصی خاموش نمی‌شود. بر اساس شرایط هم اتاقی چراغ‌های اتاق خاموش می‌شود با این حال این خاموشی برای خیلی از دانشجویان به معنای خواب نیست. تازه ابتدای زندگی پنهانی بخشی از دانشجویان است.
وقتی چراغ خاموش می‌شود زندگی دانشجویی در خوابگاه دولتی و غیر دولتی تقریباً یکسان و همین گونه است. یعنی هستند دانشجویانی که حتی درگیر مسائل و تخلفات در خوابگاه‌ها باشند. موضوعی که نه تنها در خوابگاه‌های پسرانه، بلکه در خوابگاه‌های دخترانه هم به چشم می‌آید. مهتاب دانشجوی سال سوم مترجمی زبان در این باره می‌گوید:«در خوابگاه انواع و اقسام آدم‌ها وجود دارند ؛ البته اکثریت آنها جوان های پاکی هستند اما برخی‌ها هم هستند که رفتارهای اخلاقی نامناسبی با دانشجویان دیگر دارند. این خود دانشجو است که می‌تواند خط قرمزش را با دیگران مشخص کند.»
این موضوع گویا به گوش نگهبانان خوابگاه هم رسیده اما آن‌طور که مهتاب می‌گوید مسئولان خوابگاه نمی‌توانند کنترل کاملی روی همه دانشجویان داشته باشند. او در این باره بیشتر توضیح می‌دهد: «مسئولان خوابگاه افرادی را که مورد اخلاقی داشته باشند از خوابگاه اخراج می‌کنند یا در ترم بعدی از ثبت نام آنها جلوگیری می‌کنند.
با این حال این موضوع در خوابگاه‌ها شایع است و متأسفانه به لحاظ فرهنگی اقدامی در خوابگاه‌ها انجام نمی‌شود. تنها کار مسئولان خوابگاه چک کردن ساعت ورود و خروج دانشجویان است. برخورد نامناسب برخی مسئولان با دانشجویان خصوصاً نگهبانان خوابگاه که هیچ آموزشی در این زمینه ندیده‌اند از جمله مشکلاتی است که اغلب دانشجویان خوابگاه دارند.»
از خوابگاه خبری نیست
سختی‌های خوابگاه فقط به روابط آدم‌ها محدود نمی‌شود.آوار دلزدگی از درس و مشق زمانی به سراغت می‌آید که برای پیدا کردن یک متر جا در خوابگاه باید به هزاران در بسته بزنی و نتیجه‌ای هم نگیری.این حرف دل برخی از دانشجویانی است که با خوشبینی گرفتن خوابگاه به دانشگاه‌های مختلف می‌روند و تازه می‌فهمند که از خوابگاه خبری نیست و دانشگاه تعهدی نسبت به خوابگاه دانشجویی ندارد، یا خیلی از دانشجویان هستند که در ترم‌های قبل خوابگاه داشتند ولی در ترم‌های پایانی یا اولیه نتوانستند از هفت خوان رسیدن به خوابگاه رد شوند. بنابراین قید خوابگاه دولتی را می‌زنند و به پانسیون‌های خصوصی
پناه می‌برند.
[quote-left]طبق آمار صندوق رفاه دانشجویان، 255هزار دانشجو در 1632 ساختمان خوابگاهی ساکن هستند؛ خوابگاه‌های ملکی متعلق به وزارت علوم، خوابگاه‌های استیجاری و خوابگاه‌های خودگردان. براساس همین آمارها حدود 110هزار دانشجوی متقاضی اسکان در خوابگاه‌ها هستند. [/quote-left]
طبق آمار صندوق رفاه دانشجویان، 255هزار دانشجو در 1632 ساختمان خوابگاهی ساکن هستند؛ خوابگاه‌های ملکی متعلق به وزارت علوم، خوابگاه‌های استیجاری و خوابگاه‌های خودگردان. براساس همین آمارها حدود 110هزار دانشجوی متقاضی اسکان در خوابگاه‌ها هستند. این روزها کمبود خوابگاه دغدغه خیلی از دانشجویان شده است و البته همین موضوع خیلی از مدیران آموزش عالی را هم کلافه کرده است.
سمیه، دانشجوی سال آخر علوم اجتماعی، تجربه زندگی در خوابگاه را بد‌ترین خاطره دوران تحصیلش در تهران می‌داند و دراین باره می‌گوید: «دانشجویان تازه وارد در همان ترم اول می‌فهمند برخی دانشگاه‌ها مسئولیتی در قبال دادن خوابگاه به دانشجویان ورودی جدید ندارند و حداقل باید یک ترم در بیرون از دانشگاه باشند.
برخی از دوستانم هم در دانشگاه‌هایی درس می‌خوانند که فقط یک ترم حق حضور در خوابگاه‌های داخلی و تحت نظارت دانشگاه را دارند و بعد از آن باید در بیرون از دانشگاه به دنبال سرپناه باشند. از یک سو پیدا کردن خوابگاه دغدغه دانشجوهاست و از سوی دیگر وقتی خوابگاه را پیدا می‌کنند تازه باید به فکر اختلاف‌های فکری و فرهنگی باشند که با دیگر دانشجویان پیدا می‌کنند.
مثلاً هر کدام از ساکنان خوابگاه عادت دارند زمان خاصی بخوابند. یکی دوست دارد، کتاب بخواند دیگری می‌خواهد با تلفن حرف بزند. یکی از هم اتاقی‌ها می‌خواهد موزیک گوش دهد. یک نفر می‌خواهد صبح زود به حمام برود و دیگری همان موقع می‌خواهد لباس اتو بزند. کنار آمدن با این شرایط بسیار سخت است. بعضی وقتها هم افراد در خوابگاه آنقدر دچار تنش و کشمکش می‌شوند که شرایط خوابگاه را ناآرام می‌کنند. خیلی از دانشجویانی که در خوابگاه زندگی می‌کنند هنوز نتوانستند این شرایط را درک کنند. خیلی‌ها هم هستند که با توجه به این مشکلات سعی می‌کنند برای خود خانه اجاره کنند.»
در این خوابگاه جای سوزن انداختن نیست
مدت‌هاست که معضل خوابگاه‌های دانشجویی در کشور مطرح است اما به دلیل رشد تورم، وضعیت خوابگاه‌های کشور خسته‌تر از سال‌های گذشته خود می‌شود و بودجه‌های اندک تنها مرهمی موقت برای بهبود وضعیت و مشکلات آنها به‌شمار می‌روند.
[quote-right]خوابگاه‌های دانشجویی طی سال‌های گذشته با مشکلات فراوانی مانند مسائل فرهنگی، کمبود فضای فیزیکی، قدمت بالای ساختمان‌ها و گاهی نبود استانداردهای لازم دست و پنجه نرم می‌کنند که این مشکلات با تخصیص بودجه لازم برطرف خواهد شد. [/quote-right]
خوابگاه‌های دانشجویی طی سال‌های گذشته با مشکلات فراوانی مانند مسائل فرهنگی، کمبود فضای فیزیکی، قدمت بالای ساختمان‌ها و گاهی نبود استانداردهای لازم دست و پنجه نرم می‌کنند که این مشکلات با تخصیص بودجه لازم برطرف خواهد شد.
مهم‌ترین مشکل خوابگاه‌های دانشجویی بخصوص در دانشگاه‌های بزرگ و قدیمی کشور مانند دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف، خواجه نصرالدین طوسی، صنعتی امیرکبیر و... قدمت بالای ساختمان‌هاست که عمر بسیاری از آنها حدود 30 سال است و این مسأله موجب شده تا دانشجویان ساکن در خوابگاه‌ها با مشکلات زیادی مواجه باشند و گاهی نیز خبرهایی از بروز حوادث در آنها اعلام می‌شود.
حسین، دانشجوی علوم اجتماعی در این باره می‌گوید: «خوابگاه تنها جای خواب دانشجو نیست و باید تسهیلات رفاهی داشته باشد. نبود اماکن ورزشی، فضای سبز و همچنین نبود سالن مطالعه که گاهی دانشجویان ساعت‌ها به انتظار جای خالی می‌نشینند و این انتظار اغلب دانشجویان را عصبی می‌کند به‌طوری‌که برخی از دانشجویان بر سر جای مطالعه با یکدیگر درگیر می‌شوند. ساختمان‌ها هم آنقدر فرسوده است که برخی وقتها از گوشه و کنار همین خوابگاه‌ها خاکی فرو می‌ریزد با این حال در همین ساختمان فرسوده هم باید شانس بیاوری تا بتوانی برای خودت کنجی را گیر بیاوری.»
[quote-left]علاوه بر مشکل کمبود خوابگاه، کوچک بودن اتاق‌های خوابگاه‌های دانشجویی هم یکی از مشکلات دیگر است.بسیاری از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی از شلوغی خوابگاه‌های دانشجویی ناله می‌کنند و می‌گویند اتاق‌های آن از ظرفیت لازم برخوردار نیستند. [/quote-left]
علاوه بر مشکل کمبود خوابگاه، کوچک بودن اتاق‌های خوابگاه‌های دانشجویی هم یکی از مشکلات دیگر است.بسیاری از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی از شلوغی خوابگاه‌های دانشجویی ناله می‌کنند و می‌گویند اتاق‌های آن از ظرفیت لازم برخوردار نیستند. اتاقی که ظرفیت آن حدود سه تا چهار نفر است، هفت یا هشت دانشجو زندگی می‌کنند. درد دل دانشجویانی که در خوابگاه زندگی می‌کنند بسیار زیاد است.آنها از وضعیت بهداشتی خوابگاه گله دارند. بیشتر خوابگاه‌ها فضای کوچکی دارند .
تعداد سرویس‌های بهداشتی محدود دارند که برخی از همین سرویس‌های بهداشتی خراب است. نبود یخچال، فرسوده‌بودن امکانات اتاق‌ها، محدودبودن امکانات آشپزخانه، نبود آب‌سردکن، کمبود میز و نیمکت در سالن مطالعه و شلوغی بیش از حد خیلی از دانشجویان را کلافه کرده است.
علی دراین باره معتقد است: «با وجود شهریه‌های گران برای اتاق‌های خوابگاه،مشکلات بهداشتی و نظافتی، قطعی آب و برق و نبود سیستم تهویه بیداد می‌کند، مسئولان خوابگاه‌ها هم اصلاً به فکر این موضوعات نیستند. بی‌توجهی به استانداردهای بهداشتی مانند نظافت و بهداشت آشپزخانه‌ها و سرویس‌های بهداشتی منجر به بیماری‌های مختلفی می‌شود. متأسفانه همیشه آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی خوابگاه‌ها کثیف و شلوغ است.»
نظر شما