محققان دانشگاه «مونترال» کانادا و شیکاگو، روش جدیدی را برای تشخیص حرکات پروتئینهای مجزایی كشف كردهاند که کنترلکننده تبادل یون میان سلولها و محیط است.
عملكرد این این پروتئینها بسیار شبیه دیافراگم دوربین است. چنین ساختارهایی باز و بسته میشوند و با نقل و انتقال یونها موجب ایجاد و انتقال سیگنال های الکتریکی عصبی میشوند. اندازه این دریچهها حدود دومیلیون بار کوچکتر از مژههای چشم انسان است!
روش جدید، محققان را قادر میكند تا یک سیگنال حاصل از کانال یونی را در هر لحظه اندازه گیری کرده، بفهمند كه چگونه بخشهای مختلف درون کانال یونی در آن شرکت میکنند.
رهبری این گروه تحققیاتی بر عهده «ریچارد بی لانك» استاد گروه فیزیک دانشگاه «مونترال» است و «كلارك هایده» و «فرانسیسكو بزانیلا» از دانشگاه شیکاگو او را در این طرح همراهی كردند.
به گزارش ایسنا، دکتر بلانك میگوید:«کشف ما به شناخت دقیق کانالهای یونی منجر میشود که پروتئینهای اصلی هدف داروهاست؛ چرا که این کانالها نقش اصلی را درون بدن ایفا میکنند و هر گونه جهش و تغییر در آنها موجب بروز بیماریهای ژنتیکی شدید خواهد شد.»
به این منظور، آنها کانلهای پتاسیمی را که از چهار سابیونیت تشکیل شدهاند بررسی كردند. در وسط این چهار سابیونیت در میان غشا منفذی تشکیل میشود، که باز و بسته میشود.
بدین ترتیب به یک سؤال (آیا این چهار سابیونیت مستقل از هم کار میکنند یا اینکه به هم وابسته هستند؟) اساسی پاسخ دادند.
به گزارش ستاد ویژه توسعه فنآوری نانو، آنها در تشخیص حرکات این سابیونیتها برای اولین بار از روش اسپتروسکوپی فلوئورسانس استفاده کردند و دریافتند که این چهار مولکول با هم کار میکنند و در نتیجه مشخص شد که چرا در آزمایشها الکتروفیزیولوژیکی هیچ مرحله حد واسطی در جریان الکتریکی اندازهگیریشده، وجود نداشت.
نظر شما