سلامت نیوز: زنان سرپرست خانوار از جمله گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه هستند که گاه عواملی چون طلاق، فوت، اعتیاد همسر، از کارافتادگی همسر و رها شدن توسط مردان مهاجر یا بی‌مبالات، موجب آسیب‌پذیری این طیف وسیع از جامعه، می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، زنانی که به دلایل مختلف همسران‌شان را از دست می‌دهند یا از همسران‌شان جدا می‌شوند به یکباره با جهان دیگری روبه‌رو می‌شوند، دنیایی که بسیاری از مختصات آن ناآشناست. دشواری‌هایی که این زنان تاب می‌آورند عمدتا به دغدغه‌های معیشتی عاطفی، وسواس‌های فکری، حاشیه‌های ناخواسته از برخورد نامناسب اطرافیان و ... مربوط می‌شود. در هر حال این گروه از زنان که با عنوان زنان مطلقه یا بیوه در جامعه شناخته می‌شوند، با مسائل، مشکلات و موانع زیادی در زندگی مواجهند.

یکی از زنان سرپرست خانوار بجنوردی که در سن 32 سالگی شوهرش را در یک حادثه رانندگی از دست داده در گفت‌وگو با ایسنا - منطقه خراسان شمالی گفت: شوهرم راننده کامیون بود و در برخورد با یک دستگاه اتوبوس در مسیر رباط - قره بیل در جاده گلستان جان خود را از دست داد.

وی افزود: زمانی که شوهرم فوت کرد فرزندانم در سن هفت و هشت سالگی قرار داشتند، بعد از این‌که مراسم چهلم شوهرم به پایان رسید خانواده شوهرم به شدت با من اختلاف پیدا کردند، به طوری که بعد از مدتی متوجه شدم قیومیت فرزندانم را بدون اطلاعم به نام خود کرده‌اند.

وی ادامه داد: در زمان تصادف، کامیون‌مان به شدت آسیب دیده بود که آن کامیون با کمک فامیل تعمیر شد اما به علت این‌که نمی‌توانستیم دوباره از آن استفاده کنیم فروخته شد و کامیونی دیگر توسط برادران شوهرم خریداری شد، اما حتی یک دانگ از آن کامیون به نام من و یا فرزندانم با این توجیه که شوهرت فوت کرده و دیگر سهمی ندارید، سند خورده نشد.

وی اظهار کرد: از لحاظ اقتصادی به شدت با مشکل مواجه بودم تا بالاخره با همکاری یک از بستگان توانستم بیمه شوهرم را در تامین اجتماعی درست کنم و حقوق مستمری را از این سازمان دریافت کنم.

وی بیان کرد: اما میزان این حقوق بسیار اندک بود و اگر کمک خانواده خودم نبود نمی‌توانستم گذران زندگی کنم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا دوباره ازدواج نکردید، توضیح داد: در ابتدا به علت این‌که از لحاظ روانی بسیار تحت فشار بودم و هم‌چنین تکیه گاهی نداشتم، دوست داشتم ازدواج کنم اما به این موضوع فقط به خاطر فرزندانم در حد یک فکر بها دادم، حتی از بازگو کردن آن نزد پدر و یا برادرم نیز هراس داشتم، و حال که فرزندانم بزرگ شده‌اند دیگر تمایلی به انجام چنین کاری ندارم.

وی تاکید کرد: همیشه نگران بودم که سرنوشت دختر و پسرم چه می‌شود، یک موقع پسرم معتاد نشود، خدای نکرده دخترم به خاطر نداشتن پدر با فرد خوبی ازدواج نکند و ...

وی گفت: اما حالا بچه‌ها بزرگ شده‌اند و نگران شغل پسرم هستم، پسرم به درس خواندن علاقه‌ای نداشت و از دوره دبیرستان ترک تحصیل کرد. نه مدرک تحصیلی دارد و نه سرمایه‌ای که بتواند کاری برای خودش دست و پا کند.

وی تاکید کرد: اگر تا به الان حمایت و تشویق بستگانم نبود نمی‌توانستم از عهده مشکلات برآیم.

یکی دیگر از زنان خانوار این استان نیز در ادامه در گفت‌وگو با ایسنا گفت: بعد از دو سال زندگی مشترک، شوهرم به علت گازگرفتگی فوت کرد، در آن زمان پسرم شش ماهه بود. در فامیل‌مان رسم بر این بود تا اگر برادر شوهر مجردی وجود داشته باشد زن بیوه با او ازدواج کند، اما چنین چیزی نیز وجود نداشت و مجبور شدم همراه با وسایل خانه به منزل پدری مراجعت کنم.

وی افزود: تمام جهیزیه خود را فروختم و پول آن را در بانک گذاشتم و مشغول بافتن گلیم شدم که از این طریق هزینه‌های زندگی خود و پسرم را تامین می‌کردم.

وی ادامه داد: شرایط زندگی در منزل پدر برایم بسیار سخت بود، چراکه برادرم نیز بر اثر تصادف فوت کرده بود و همسر وی به همراه دو فرزندش در آن منزل زندگی می‌کردند.

وی اظهار کرد: با بافتن گلیم توانستم دو واحد خانه در شهر بجنورد خریداری کنم، اما از سال گذشته تصمیم گرفتم تا از پدرم جدا شوم و هم اکنون در یکی از واحدها، همراه با پسرم زندگی می‌کنیم.

وی تصریح کرد: با بافتن گلیم می‌توانم مشکلات اقتصادی خود و پسرم را مرتفع کنم، اما نداشتن تکیه گاه و تنهایی مهم‌ترین مشکل است.هم اکنون پسرم کلاس هشتم است اما به شدت از آینده هراس دارم که سرنوشت پسرم چه می‌شود.

وی تاکید کرد: از سوی دیگر نگاه برخی از افراد جامعه به زنان بیوه بسیار بد است، بعضی از خانم‌ها فکر می‌کنند چشم به مردان آن‌ها داریم و نباید در جمع حاضر شویم که این امر موجب منزوی شدن زنان بی‌سرپرست می‌شود.

وی توضیح داد: اگر مردی به عنوان شوهر و پدر در این منزل وجود داشت مقدار این فشارها کم می‌شد و از لحاظ روانی نیز آرامش داشتم، اما به خاطر فرزندنم نمی‌توانم ازدواج مجدد داشته باشم.

معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی خراسان شمالی نیز در این زمینه در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به این‌که تعداد زیادی از زنان سرپرست خانوار در این استان وجود دارند که تحت حمایت این اداره کل و کمیته امداد قرار ندارد، گفت: عوامل مختلفی سبب می‌شود تا زنان سرپرست خانوار تمایلی به ازدواج مجدد نداشته باشند که وجود کار خوب، استقلال مالی، بچه‌ها و تجربه تلخ زندگی گذشته از جمله این عوامل هستند.

قربانی افزود: متاسفانه فقط 10 درصد از افرادی که به هر دلیلی سرپرست خانوار شده‌اند، موفق به ازدواج مجدد می‌شوند، و از سوی دیگر موفقیت در زندگی فرزندان این افراد کمتر از افراد دیگر است.

وی توضیح داد: به علت این‌که فرزندان این زنان، استقامت و زندگی موفق مادران خود را دیده‌اند با بروز کوچکترین مشکل تصمیم بر جدا شدن از شریک زندگی خود می‌گیرند.

قربانی تاکید کرد: از سوی دیگر تعدادی از فرزندان زنان سرپرست خانوار، یا حمایت‌گر افراطی می‌شوند که به شدت در آنها نسبت به اعضای خانواده وابستگی به وجود می‌آید، و یا اینکه در قید و بند خانواده نیستند.

وی تصریح کرد: در مواردی که فرزندان زنان سرپرست خانوار حمایت‌گر افراطی هستند، بدبینی، عدم توانایی در استقلال، پرخاشگری و سوءظن در آنها دیده می‌شود.

این مقام مسئول تاکید کرد: از سوی دیگر حدود 70 درصد از زنان سرپرست خانواری که موفق به ازدواج مجدد نمی‌شوند، به علت تنهایی و نبود تکیه‌گاه دچار افسردگی می‌شوند.

وی توضیح داد: از سوی دیگر بسیاری از زنان سرپرست خانوار از نظر اقتصادی و اجتماعی دچار محدودیت شده و استقلال مالی و اجتماعی آن‌ها کاهش می‌یابد و این امر سبب می‌شود تا بستر زنانه شدن فقر در جامعه به وجود آید.

معاون حمایت و سلامت کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان‌شمالی نیز در گفت‌وگو با ایسنا گفت: مهم‌ترین مشکل زنان سرپرست خانوار استان، ترس از آینده و نبود پشتوانه مالی است.

حسن نعمتی اظهار کرد: ترس از آینده و نبود پشتوانه مالی سبب می‌شود تا زنان سرپرست خانوار دچار مشکل اقتصادی شوند. این زنان از سوی اقوام حمایت نشده و نمی‌توانند برای دریافت تسهیلات از بانک‌ها، ضامن مورد نیاز را معرفی کنند، بنابراین با این وضعیت و ترس از برگشت نیافتن سرمایه و یا ناتوانی در پرداخت اقساط، تسهیلات به سمت اشتغال زایی آنها نمی‌روند.

نعمتی با ذکر این‌که تسهیلات اشتغال‌زایی به زنان سرپرست خانوار و فرزندان آنان نیز اعطا می‌شود، افزود: در این میان برخی از زنان سرپرست خانوار جسارت لازم را داشته و اقدام به اشتغال‌زایی می‌کنند، اما همواره نگرانی‌ برای آنان وجود دارد. با توجه به این نگرانی و دغدغه‌های موجود در موارد گفته شده، زنان سرپرست خانوار استان بیشتر راغب هستند تا در مطب پزشک، کارخانه و یا مجتمع تولیدی و حتی با حقوق کم، اما به طور ثابت مشغول به کار شوند. بر این اساس این زنان حقوق سه میلیون ریالی ماهانه کار در این واحد‌ها را به حقوق 20 میلیون ریالی اشتغالزایی خودشان ترجیح می‌دهند.

نعمتی خاطرنشان کرد: کمیته امداد در حوزه ایجاد بازار فروش، زنان سرپرست خانوار را حمایت کرده و تولیدات آنان را از جمله فرش، گلیم و دیگر محصولات‌شان را به فروش می‌رساند. زنان سرپرست خانوار در استان به ویژه در شهر‌ها با مشکل نبود مسکن مواجه هستند و بیشتر آنان در منازل استیجاری به سر می‌برند که باید حداقل 70 درصد از درآمد خود را به پرداخت اجاره بهای مسکن خود اختصاص دهند.

نعمتی گفت: کمیته امداد در برخی موارد منازل مسکونی زنان سرپرست خانواری را که نیازمند به تعمیر و مرمت بوده با کمک خیران تعمیر کرده است، و برای تعدادی از خانواده‌های شهری نیز مسکن مهر ثبت نام کرده است.

وی ادامه داد: با توجه به این‌که زنان سرپرست خانوار استان بیشتر دچار مشکلات اقتصادی هستند، از سوی کمیته امداد به آنان ماهانه کمک معیشت تا سقف یک میلیون ریال برای رفع احتیاجات اولیه پرداخت می‌شود.

نعمتی افزود: زنان سرپرست خانوار به دو دسته شهری و روستایی تقسیم می‌شوند که همه زنان سرپرست خانوار بدون هر استثنایی تحت بیمه تامین اجتماعی قرار گرفته و هر سال نیز حق بیمه آنان از سوی تامین اجتماعی پرداخت می‌شود. از طریق صندوق بیمه روستایی و عشایری، زنان سرپرست خانوار روستایی نیز بیمه شده و به آنان برای اشتغال‌زایی به منظور خودکفایی تسهیلات پرداخت می‌شود.

معاون حمایت و سلامت کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان شمالی یادآور شد: هم اکنون این نهاد از 21 هزار زن سرپرست خانوار در استان حمایت می‌کند.