سلامت نیوز:در دولت یازدهم توجه به محیط زیست بیشتر شده است. کم‌توجهی به محیط زیست ناشی از عملکرد هشت‌ساله دولت‌های نهم و دهم بود که توجه به محیط زیست را از وظایف اصلی خود نمی‌دانست. در دولت اخیر برخورد معقولانه‌تری با محیط زیست صورت می‌گیرد.

 
به گزارش سلامت نیوز، فریدون مجلسی کارشناس مسائل اجتماعی در روزنامه آرمان نوشت؛برای نمونه می‌توان به آتش‌سوزی جنگل‌های ایلام اشاره کرد. اتفاق خوب در این زمینه این بود که به محض آتش‌سوزی، مردم برای خاموش کردن آن اقدام کردند. نابودی جنگل‌ها با خود تبعات فراوانی به همراه دارد. برای نمونه می‌توان به تجربه چینی‌ها در زمینه نابودی محیط زیست اشاره کرد. چینی‌ها شروع به بهره‌برداری همراه با هرج و مرج از جنگل کردند و مقادیر زیادی از جنگل‌های آنجا نابود شد. در سیل‌هایی که در دهه‌های بعد روی داد آنها دریافتند که ضرر کارهایی که با محیط زیست می‌کردند، بسیار بیشتر از سود آن بوده است. مشابه همین تجربه در ایران روی داد. 

نابود کردن جنگل‌های گرگان و بابل به‌صورت کف‌بری باعث شد که با آمدن سیل در این مناطق خسارت‌های میلیاردی وارد شود که ضرر آن بسیار بیشتر از سودی بود که از فروش درختان به دست آمده بود. دولت باید در زمینه حفاظت از جنگل‌ها و محیط زیست دست به تنظیم برنامه‌های مفید بزند. در ایران از قدیم جنگل‌کاری داشتیم بنابراین لازم است که پیشینه تاریخی جنگل و جنگل‌کاری را درآورد و در صورتی که شاهد کاهش جنگل‌ها بودیم دست به تنظیم برنامه‌ای برای احیای جنگل‌ها و جنگل‌کاری بزنیم. سواحل دریای خزر و عمان و رشته کوه‌های زاگرس این توانایی را دارند که به یک جنگل سراسری تبدیل شوند. در زمینه جنگل‌کاری باید به این مساله توجه کرد که چه کارهایی انجام نشده است و آنها را در اولویت قرار داد و از جنگل‌ها طبق یک برنامه اصولی استفاده کرد. با کاشت انواع درختان باید تنوع جنگلی به‌وجود آورد زیرا تنوع جنگلی با خود تنوع زیستی و جانوری را هم به‌همراه دارد. باید با قاچاقچی‌ها برخورد شود زیرا اعمال آنها خیانت به محیط زیست، مردم و نسل‌های آینده است.

علاوه‌بر قاچاقچی‌ها، ویلاساز‌ها هم نقش زیادی در نابودکردن جنگل‌ها دارند. با برخورد جدی با این افراد و تصرف ویلاهای آنها می‌توان به میزان زیادی وضعیت جنگل‌ها را بهبود بخشید. در تمام زمینه‌های محیط زیستی لازم است قانونمداری داشته باشیم و با کسانی که تخلف می‌کنند، برخورد جدی کنیم. باید در تمام جنبه‌های محیط زیستی دست به اجرای برنامه‌های بلندمدت زد زیرا نابودی محیط زیست با خود تبعات جبران‌ناپذیری را به همراه دارد. با بیمار کردن محیط زیست بیشتر صدمه را به خودمان می‌زنیم زیرا متعاقب آن خودمان بیمار می‌شویم. برای نمونه می‌توان به یک اقدام اشتباه در زمینه خودکفا کردن گندم اشاره کرد. در عرض یک سال دست به خودکفایی در زمینه گندم زدند.

از آب‌های زیادی برای این کار استفاده کردند و همین باعث شد که در آن ناحیه بحران آب به وجود بیاید. قطع درختان از نمونه‌های دیگر این اقدامات اشتباه است که باعث می‌شود در زمان سیل در نبود درختان صدمات جبران‌ناپذیری وارد شود. صدمات نابودکردن محیط زیست فقط معطوف به انسان‌ها نیست بلکه سایر جانداران هم صدمه خواهند دید. کره زمین محدودیت‌های بسیاری دارد و فقط تا حدی از جمعیت را می‌تواند تحمل کند. حفظ محیط زیست و مراقبت از آن توسعه پایدار کشور را به همراه دارد.

مقایسه وضعیت دو قبیله‌ هائیتی و دومینیکن در جزایر اسپانیولی به‌خوبی این مساله را نشان می‌دهد. ‌هائیتی‌ها با بهره‌برداری بیش از اندازه از جنگل‌ها و نابود کردن آنها، به یکی از مناطق فقیر دنیا تبدیل شدند و در مقابل آنها دومینیکن‌ها با استفاده درست از محیط‌زیست به یکی از مناطق نسبتا مرفه جهان تبدیل شدند. برای حفاظت از محیط‌زیست  لازم است سازمان محیط زیست به عنوان متولی در این زمینه دست به تدوین برنامه‌های اجرایی و کاربردی بزند. این برنامه‌ها به اطلاع مردم رسانده شوند و با مطلع‌کردن مردم مشارکتشان را در حفاظت از محیط‌زیست افزایش داد. از سوی دیگر، رسانه‌ها می‌توانند نقش مؤثری در این زمینه داشته باشند و با تهیه برنامه‌های خوب مردم را نسبت به وضعیت محیط زیست آگاه کنند. برای نمونه می‌توان به اقدامات مؤثر درحل بحران کم‌آبی در کشور اشاره کرد. با توجه به اینکه ایران کشور خشکی است لازم است که از آب استفاده بهینه کرد. باید آب‌هایی که هدر می‌روند را بازیافت کرد، آب‌های شور را با روش‌های پیشرفته به آب‌های شیرین تبدیل کرد و از آنها در محیط‌های سرپوشیده برای تولید غذای انسان و دام استفاده کرد.