سلامت نیوز:محمود عمیدی کارشناس پرستاری طی یادداشتی به سلامت نیوز نوشت : هر چقدر از مشکلات پرستاری می گوییم متاسفانه کسی گوشش بدهکار نیست.

وزیر که مطالبه اجرای قانون را زور گویی می داند با اسمی زیبا طرحی را جایگزین قانون مصوب مجلس کرده است . اگر در نوشته های خیلی قدیمی تر و اوایل پیشنهاد پرداخت مبتنی بر عملکرد را بررسی کنید می بینید که این اوضاع قبلا پیش بینی شده بود. متاسفانه سیستمهای اجرایی و نظارتی و امنیتی و... در کشور به جای پرداختن به علتها بیشتر دنبال معلول ها بوده اند.

هنوز هم این روال ادامه دارد که البته همه کس دست وزارت بهداشت را در اعمال هر گونه سلیقه باز گذاشته اند .

 تجمع پرستاران بیمارستانهای نکویی و کامکار قم که به طور مجزا برگزار شد شاهدی بر این گفته هاست. این بیمارستانها که پایلوت اجرای این طرح انتخاب شده بودند ، این واکنش را داشتند و مستند  اختلاف پرداختها را نمایان کردند البته این بار بین خود پرسنل غیر پزشک.

تجمع دانشجویان چند دانشگاه در اعتراض به احیای پرستاری هم نمود زیادی نداشت ولی این اعتراضات و تجمعات برخواسته از کاسه ی صبر پر شده ی پرستاران است. سیستمهای امنیتی و نظارتی و مجلس و دولت باید قبل از رخدادی فاجعه بار وارد عمل شوند وگرنه کار سیستم درمان کشور با این نشانه های واضح به جاهای باریک ختم خواهد شد.

وقتی قانون را اجرا نکردند سه تجمع که روز به روز بزرگتر می شد و از 400 نفر شروع و به 4000 نفر رسید در سال نود و سه برگزار شد. اما متاسفانه هیچ کس نپرسید که مشکل چیست و کجاست و .... شاید هم دلیلش این بود که همه مشکل سیستم درمان را می دانند اما نسخه ای برایش ندارند.

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد. متاسفانه این پیش لرزه ها را کسی نمی بیند. هنوز هم با تهدید و ارعاب برخورد می کنند ولی وقتی این دمل چرکی سر باز کند آن وقت متوجه می شوند که ما مصالح صنفی را پیگیر نبودیم و دنبال مصالح مردم بودیم و هستیم.

گره ای که با دست باز می شود را بادندان باز نمی کنند،  متاسفانه هر روز تحریک پرستاران از طرف وزارت بهداشت بیشتر و بیشتر می شود و هیچ ارگانی هم حاضر به پادرمیانی و گرفتن حق و حقوق قانونی پرستاران نیست.

وقتی اتفاقی رخ داد همه می گویند چرا؟؟؟ اما نمی بینند که چه کسانی کوتاهی کردند . شاید عده ای هم این وسط فدا شوند. قطعا من شخصا قبول دارم که با مذاکره باید حقوق و مطالبات را پیگیری کنیم اما متاسفانه وزارت بهداشت که قانون را قابل اجرا نمی داند و طرحهای یک شبه تولید شده را از آستین خارج می کند، راهی برای مذاکره و ... نمی گذارد. متاسفانه نامه نگاریها هم بی جواب می ماند و وقتی فریادی بلند می شود هم سرو کله ها پیدا میشود به شماتت فریادگر!!!!!

اما آیا نباید دلیل فریاد را جویا شد؟ در سیستم درمان هر روز دارد فشار بر پرستاران بیشتر و بیشتر  می شود ، اما متاسفانه منافع مالیش را گروههای دیگر می برند. در بحث پرداخت مبتنی بر عملکرد  واضح است که کسانی که اضافه کاری فیزیکی و حضوری نمی کنند 2 بار برای کم کار کردنشان پاداش می گیرندو البته این هم در وزارت بهداشت مسبوق به سابقه است که در پاداش زیرمیزی گیری ، تعرفه ها را افزودند تا زیرمیزی  از یک میلیون به ده میلیون برسد. یکبار وقتی که اضافه کاری نمی کنند فول اضافه کاری دریافت می کنند (در مراکز حضور ندارند و لزومی بر حضورشان نیست) و یک بار هم وقتی که در باز پخش کارانه امتیاز آن اضافه کار را می گیرند.

همه ی ما میدانیم که در سیستم درمان ،پرستار و کادر پرستاری کم است. اما سقف اضافه کاری اعلام شده بین پرستاران و اداری تقسیم می شود. ضمن اینکه مسئولان واحدها از سی ساعت به بالا اضافه کاری تشویقی می گیرند و امتیاز این اضافه کاری را هم دریافت می کنند اما بیچاره پرستار بی پناه.... حتی یک دقیقه را هم محاسبه می کنند.

بنا بر این چون منابع محدود است دیگر چیزی برای پرستاران باقی نمی ماند. از تمام کسانی که می توانند خواهش می کنم قبل از رخداد فاجعه چاره ای بیاندیشند و قانون را اجرا کنند. من چون نگرانم و در بدنه ی پرستاری حضوری فعال دارم این حرفها را می زنم.

می ترسم همه چیز رنگ ببازد و همه ی کاسه کوزه ها سر قشر مظلوم و ستمکش پرستار بشکند.لطفا  قوانین را اجرا کنید و بگذارید همه در کنار هم برای سلامتی مردم کار کنیم  .ما چیزی جز اجرای قانون نمی خواهیم، کمک کنید قانون مداری در کشور برقرار شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • ج ۲۲:۲۶ - ۱۳۹۴/۰۳/۲۰
    4 0
    حرف از قانون گرایی مسخرست، وقتی قانون مصوب مجلس بعد از 8 سال به هزار و یک دلیل موهوم و با وجود همه پیگیری های قانونی اجرا نمی شود...