سلامت نیوز:دانشآموزی بر در مدرسهای نوشته بود: "ای كاش همیشه تعطیل بود"...
چه چیزی برای این دانشآموز تا این حد رنجآور است كه آرزو دارد مدرسه تعطیل شود؟ اگر روزی مدیر یا ناظم مدرسه به این دانشآموزان بگوید كه مدرسه چند روزی تعطیل است، میتوانید تصور كنید كه آنها چه قدر خوشحال میشوند؟ چرا باید چنین باشد؟
آموزگار كلاس اول دبستانی تعریف میكرد: به یاد میآورم روزهایی را كه دانشآموزان از من میپرسیدند: "آقا چند زنگ دیگر باقی مانده؟" و یا "كی میرویم خانه؟" آیا به راستی كلاس و مدرسه برای دانشآموزان مانند زندانی است كه پس از زنگ آخر از آن فرار میكنند و آزاد میشوند؟ چه باید كرد؟!
یكی از راههایی كه صاحبنظران جهت ایجاد انگیزه در دانشآموزان توصیه میكنند بازیهای باقاعده است. میتوان از طریق بازی محیط آموزشی را برای دانشآموزان شاد و لذتبخش كرد چرا كه آثار بازیهای باقاعده كه مربوط به 7 الی 11 سالگی است برای همه عمر باقی میماند.
بازی میتواند پشتیبانی قوی برای فعالیت باشد كه دانشآموزان را در موقعیتهای مختلفی قرار داده و به آنها فرصت میدهد تا با رویدادها آشنا شوند. بازی میتواند محركی برای یادگیری اجتماعی باشد. مساله مهمی كه وجود دارد ساختمند كردن بازی دانشآموزان توسط معلم است.
یعنی تا چه اندازه باید الگوی معمولی در راهنمایی بازی كردن به كودكان ارایه شود كه به طور مشخص برای آشنا كردن آنها با مهارتها و روشهای ذهنی قابل طراحی باشد. وقتی كودك از كودكستان به آمادگی میرود درجه و میزان رسمیت برنامه زمانبندی شده، آشكارتر و تاكید بر روی بازی كاهش مییابد و در این زمان اوضاع و شرایط یادگیری در سطح گسترده انجام میشود حال آنكه با تدبیر میتوان بازی را هدفمند طراحی كرد تا سرعت یادگیری بالا رود.
نظر شما