محققان دریافته‌اند: اكثر تكنیك‌های درمانی مكمل كه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید برای معالجه خود به كار می‌گیرند، تاثیری در بهبود بیماری آنها ندارد.

در این تحقیق با عنوان «برنامه تحقیقاتی آرتریت»، مدارك علمی موجود در مورد 40 روش معالجه آرتریت مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است.

پژوهشگران دریافتند كه دو سوم از روشهای درمان آرتریت روماتوئید و یك پنجم از روشهای معالجه پوكی استخوان بی‌تاثیر هستند و در درمان این عارضه‌های مفصلی استخوانی كارآیی ندارند.

با توجه به نتایج این پژوهش محققان تاكید كردند: پیام ما این نیست كه بیماران این تكنیك‌های درمانی را كنار بگذارند بلكه از آنها می‌خواهیم از روشهایی بهره بگیرند كه بر اساس مدارك علمی موجود، كارایی بهتری نسبت به دیگر تكنیك‌ها دارند.

بیماری آرتریت روماتوئید یا التهاب مفاصل همانطور كه از نام آن پیدا است در اثر بروز التهاب در بافت‌های مفاصل پدید می‌آید. پوكی استخوان نیز در نتیجه شكستگی بافت محافظ موسوم به غضروف در مفاصل بروز می‌كند. التهاب زمانی ایجاد می‌شود كه استخوانهای بدون محافظ مفصل شروع به ساییده شدن روی یكدیگر می‌كنند. در بیشتر موارد این التهاب در مفاصل انگشتان، زانوها، لگن و ستون فقرات بروز می‌كند.

تحقیقات نشان می‌دهد كه به طور كلی 60 درصد از مبتلایان به آرتریت تصور می كنند كه باید از برخی از داروهای مكمل برای بهبود بیماریشان استفاده كنند. محققان برای بررسی تاثیر این روشهای مكمل درمانی تركیباتی را مورد آزمایش قرار دادند كه یا به طور خوراكی و یا به روش موضعی با مالیدن این تركیبات دارویی روی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرند. سپس تاثیر این تركیبات در میزان درد، تحرك و سلامت عمومی فرد ارزیابی شد و معلوم گردید كه 13 تا 21 نمونه از تركیبات مكمل تاثیری در بهبود بیماریهای مفصلی ندارند.