این خبر در حالی از زبان كارشناسان شنیده می‌شود كه چند روز پیش دكتر علیرضا مرندی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس مجددا تاكید كرد: 95درصد مكمل‌های آهن وارداتی كودكان مشكل دارند؛ به‌طوری كه این مكمل‌ها فرمول مناسبی ندارند و نیاز كودكان را تامین نمی‌كنند.
دكتر مرندی در حالی به معایب مكمل‌های آهن وارداتی اشاره می‌كند كه به عقیده كارشناسان متأسفانه خانواده‌های ایرانی به شدت از این مكمل‌ها استقبال می‌كنند.
دكتر احمدرضا فرسار، متخصص كودكان و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیأت‌مدیره انجمن شیر مادر و تغذیه كودكان ایران در این باره به همشهری می‌گوید: بهترین نوع آهنی كه بیشترین جذب را هم در روده دارد، قرص فروس سولفات است.
این قرص به وفور در ایران تولید می‌شود، اما مكمل‌های وارداتی متأسفانه اكثرا مكمل‌های فمورات هستند كه فقط 10درصد قدرت جذب دارند یا اینكه اصلا جذب نمی‌شوند.
به گفته دكتر فرسار مشكل دیگری كه این مكمل‌ها دارند، این است كه آهن و ویتامین را با هم دارند و در میان خانواده‌ها خیلی پرطرفدار هستند،چون اكثر كودكان با بو و مزه آهن مشكل دارند و نسبت به خوردن آن مقاوم هستند در حالی كه این مكمل‌ها این مشكل را ندارند.
تركیب فدای مزه!
«در این مكمل‌ها دوز ویتامین A بالا رفته و میزان ویتامین B را پایین می‌آورند. با این كار مزه دارو مطلوب می‌شود و به‌دلیل استقبال كودك، خانواده‌ها نیز از خرید این محصولات بسیار خوشحال خواهند شد.»
عضو هیأت‌مدیره انجمن شیر مادر و تغذیه كودكان ایران با بیان این عبارات توضیح می‌دهد: ولی باید در نظر داشت كه نیاز كودك به ویتامین از 10 روزگی تا 2 سالگی ثابت است و ربطی به وزن او ندارد ولی مقدار نیاز كودك به آهن كاملا وابسته به وزن است؛
یعنی هرچه وزن بالاتر برود، نیاز به آهن هم بیشتر می‌شود. پس اشكال عمده تركیبات آهن وارداتی از این نظر كاملا حائز اهمیت است.
دكتر فرسار با بیان اینكه علاوه بر این متأسفانه كسانی كه این محصولات را وارد می‌كنند، با سیستم دارویی كشور آشنا نیستند، ادامه می‌دهد: این افراد داروها را نمی‌شناسند و با فیزیولوژی بدن كودك نیز آشنایی ندارند، پس بیشتر جنبه تجاری واردات این داروها را در نظر می‌گیرند و در واقع تركیب را فدای مزه می‌كنند.
وی به نكته مهم دیگری نیز اشاره و در ادامه تصریح می‌كند: فراموش نكنیم كه تركیبات ویتامین و آهن باید همیشه جدا باشد و نسبت ویتامین A به ویتامین D باید مثل نسبت هزار و 500 واحد به 400 واحد باشد؛ به این معنی كه كودك باید روزانه هزار و 500 واحد ویتامین A و 400 واحد ویتامین D مصرف كند.
به عقیده این متخصص كودكان تركیبات آهن داخل كشور این خصوصیات را دارند ولی به‌دلیل مزه و بوی نامناسب زیاد مورد استقبال خانواده‌ها قرار نمی‌گیرند كه البته چنین مشكلی بسیار كمتر از مشكل عدم‌توازن ویتامین و آهن در تركیبات وارداتی است.
میكروب‌ها در كمین مكمل‌های وارداتی
اما در این میان دكتر علیرضا مرندی با اشاره به اینكه غذاهایی كه به‌عنوان كمكی به نوزادان بالای 6 ماه داده می‌شود، باید از كیفیت و فرمول مناسبی برخوردار باشد و نیازهای كودك را تامین كند، معتقد است: مواد غذایی كه به‌عنوان مكمل از كشورهای دیگر به كشورهای در حال توسعه صادر می‌شود، موادی هستند كه در خود كشورهای سازنده مصرف نمی‌شود.
چون این مواد در مسیری كه طی می‌كنند تا به دست مصرف‌كننده برسند، در معرض عوامل ناخواسته قرار می‌گیرند. «این مواد در داخل كشور انبار و ذخیره شده و به‌طور مناسب هم محافظت نمی‌شود.»
دكتر مرندی با بیان اینكه در مسیر حمل ممكن است قوطی محتوی این مواد ضربه ببیند و سوراخ‌هایی میكروسكوپی در آنها ایجاد شود، خاطر‌نشان می‌كند: در این شرایط میكروب‌ها و قارچ‌ها به داخل این مواد مكمل نفوذ كرده و موجب فساد آن می‌شود.
وی به آهن موجود در موادی مانند فروگلوبین نیز اشاره كرده و توضیح می‌دهد: این آهن كم و از نظر جذب بسیار نامناسب است و ویتامین‌های موجود در آن عملاً نیاز كودك را تامین نمی‌كند.
دكتر مرندی ادامه می‌دهد: كودكان در 2 سال اول زندگی به ویتامین D نیازمند هستند و بر اثر كمبود این ویتامین دچار نرمی استخوان می‌شوند.این در حالی است كه مكمل‌های خارجی در بسیاری از موارد، مقدار ویتامین D كمی دارند و در برخی از آنها اصلاً ویتامین D وجود ندارد، به همین علت وزارت بهداشت و وزارت بازرگانی باید از ورود این اقلام به كشور جلوگیری كنند.
«مكمل‌های وارداتی زیادی با مجوز اداره نظارت بر دارو در بازار هستند كه متأسفانه میزان كمی آهن دارند ولی به‌علت طعم خوب و پذیرش كودك توسط پزشكان تجویز می‌شوند.»
نظر شما