به گزارش روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، آقای بیوک تاجری عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد واحد کرج در این همایش که با عنوان «بررسی هوس مصرف در معتادین خود معرف تحت درمان» در مجموعه فرهنگی شقایق برگزار شد گفت: «هوس» یا CRAVING احساس ذهنی شخص (برانگیختگی جسمانی، عاطفی و نیاز و میل) است که به وسیله داروها برای دستیابی به حالتی روانشناختی ایجاد می شود. سازمان بهداشت جهانی نیز هوس را به عنوان میل به تجربه اثرات مواد مخدر که قبلاً تجربه شده است تعریف نموده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد کرج افزود: هوسها به چهار گونه «نیاز به احساس دوباره خوب شدن»، «پاسخ دادن به فقدان لذت»، «پاسخ شرطی به نشانه های دارو» و «پاسخ به افزایش تمایلات لذت بخش» ظهور می یابند.
تاجری با تشریح باورهای ناکارآمد که موجب کاهش تحمل و مقاومت فرد در برابر استرس های روزمره می شود و راه را برای کشیده شدن فرد به سوی مواد مخدر هموار می کند افزود: باورهای ناکارآمد عمده مانند تعمیم بیش از اندازه، انتزاع انتخابی، شخصی سازی، استنباط اختیاری و استدلال یا همه یا هیچ به صورت خطاهای شناختی در فرد نمود پیدا می کند.
به گزارش ایرنا، تاجری در مورد نتایج این پژوهش، تأثیر باورهای ناکارآمد در ایجاد هوس را مورد بررسی قرار داده و افزود: 59 درصد از پاسخ دهندگان از جامعه معتادان تحت درمان، انتزاع انتخابی (توجه صرف و گزینشی به جنبه های منفی تجارب زندگی) را به عنوان پاسخ ارائه نمودند و پس از آن نیز 55 درصد از سوال شوندگان، استنباط اختیاری (عدم فایده راهکارهای کنترل هوس برای شخص) را به عنوان پاسخ برگزیدند. از سوی پژوهشگر، رده های بعدی به ترتیب شخصی سازی (عدم ترک بخاطر آلوده نمودن دوستان به مواد مخدر)، استدلال یا همه یا هیچ (عدم مراجعه به سوی مواد مخدر) و تعمیم بیش از اندازه (عدم غلبه بر وسوسه ها) اعلام شد.
وی ادامه داد: خستگی و ضعف جسمانی، بی اشتهایی، درد کمر، درد معده و کرختی از عمده ترین علائم جسمانی هوس انگیز مصرف در این پژوهش می باشد. علائم روانی هوس انگیز نیز شامل: احساس ناامیدی، احساس تنهایی، احساس بی علاقگی به همه چیز و احساس گناه اعلام شد.
وی افزود: روانشناس، معتاد بهبود یافته، پزشک، مددکار و پرستار به ترتیب بیشترین نقش را در کنترل هوس نزد معتادان تحت درمان دارند.