سلامت نیوز:بحث شبکه‌های اجتماعی، چه تلفن همراهی و چه غیر از آن همچنان داغ است. برخی می‌گویند باید فیلتر شوند، برخی هم بر استفاده درست از آنها تأکید دارند و عده‌ای دیگر آنها را صرفاً ابزار گسترش ارتباطات می‌دانند و عنوان می‌کنند که اصلاً مشکلی در کار نیست که اینقدر به خاطرش جنجال به پا شده.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران،این در حالی است که تعداد کاربران ایرانی شبکه‌های مجازی تلفن همراهی روزبه روز در حال افزایش است، آن‌طور که علاوه بر وایبر، واتس اپ و لاین حالا تلگرام هم جای خود را در تلفن همراه‌ها پیدا کرده است. اپلیکیشن‌هایی که هر چه جلوتر می‌روند امکانات بیشتری در اختیار مخاطبان خود قرار می‌دهند.
اما اینکه تا چه اندازه این اپلیکیشن‌ها مفید هستند یا مضر، موضوعی است که باید با آمارگیری و پژوهش‌های دقیق تری آن را سنجید ولی به هر صورت فعلاً به یکی از مهمترین ابزارهای ارتباطاتی و سرگرم ساز ایرانیان مبدل شده‌اند! حالا دائماً این سؤال مطرح می‌شود که آیا برای مناسب‌سازی شبکه‌های اجتماعی ضرورت وجود دارد؟ یا اینکه اصلاً باید با آنها برخورد سخت کرد یا نرم افزاری؟
هدیه تکنولوژی برای ارتباط بیشتر، صددرصد مثبت!
احمد جلالی، روانشناس و استاد دانشگاه این اپلیکیشن‌ها را هدیه تکنولوژی به بشر می‌داند و می‌گوید: این برنامه‌ها تنها ارتباطات را تسهیل کرده‌اند و به این ترتیب به نزدیک شدن و گفت‌و‌گوی افراد جامعه با یکدیگر کمک می‌کنند.
قطعاً شکل گرفتن فضای گفت‌و‌گو و دیالوگ در این شبکه‌های مجازی می‌تواند به کاهش خشونت‌های اجتماعی و برخوردهای نه چندان دوستانه اعضای جامعه کمک کند.
جامعه از لحاظ روانی به چنین فضایی نیاز دارد تا بتواند از این طریق تعاملاتش را رشد دهد. در واقع این برنامه‌ها به صورت مدرن‌تر و با امکانات بیشتری جایگزین پیام کوتاه شده‌اند و از این بابت باعث شده تا جامعه با فراغ بال نسبت به هزینه، ارتباطات خود را با درون و بیرون جامعه بهبود بخشد.
محدودیت برای اپلیکیشن‌های ارتباطی، عقب گرد مطلق
جلالی، پژوهشگر حوزه روانشناسی می‌افزاید: فرض کنیم این برنامه‌ها نباشند، ارتباط اعضای جامعه محدودتر می‌شود، آن گاه تبادل نظرها کمتر و قضاوت‌های پنهان نسبت به یکدیگر افزایش می‌یابد. فضای صمیمانه نسبی که توسط این برنامه‌ها ایجاد شده و نوعی نشاط نسبی را در میان دوستان ایجاد کرده محدودتر می‌شود.
به این ترتیب جامعه دوباره با یک عقب گرد در حوزه ارتباطات میان اعضای خود، روبه رو است، فراموش نکنیم به دلایل اقتصادی جامعه امروز ایرانی به لاک خود فرورفته و در واقع با محدود کردن این برنامه به انزوای بیشتر اعضای جامعه کمک می‌کنیم.
منتقدان مثل همیشه اعتراض دارند
دراین میان وقتی صحبت از محتوایی که دراین شبکه‌ها رد و بدل می‌شود به میان می‌آید، برخی با انتقاد شدید از لطیفه‌ها و پیام‌های غیراخلاقی وهمچنین آشنا شدن دختران و پسران دراین برنامه‌ها، از محدود کردن آنها دفاع می‌کنند. این دسته از افراد عنوان می‌کنند که این اپلیکیشن‌ها در قالب گروه‌های دوستانه بشدت به گسترش ادبیات کلامی ناهنجار و مضامین غیر اخلاقی دامن می‌زنند. منتقدان این اپلیکیشن‌ها از توهین‌هایی که در این شبکه‌های اجتماعی به موضوعات مهم می‌شود ناراحت هستند و برای همین اعمال محدودیت روی آنها را پیگیری می‌کنند.
بحران‌ها در دل جامعه است نه اپلیکیشن ها
مینا پرستش، جامعه شناس، درباره انتقادهای این چنینی به اپ‌های ارتباطی می‌گوید: اپلیکیشن‌ها تنها یک بستر و فضای خنثی هستند. شما قبل از اینکه به دنبال محدود کردن آنها باشید باید به فضای درون جامعه نگاه کنید، چرا که محتوایی که در این اپلیکیشن‌ها از سوی کاربران ایرانی قرارداده می‌شود یا استفاده‌ای که از این اپلیکیشن‌های ارتباطی می‌کنند بازتابی از مسائل درون خانواده و جامعه ایرانی است. قبل از هرگونه برخورد سخت‌افزاری با این برنامه‌ها باید به چنین سؤال‌هایی پاسخ داد؟
1- چرا بخش قابل توجهی از گفتارها و مسائل مطرح شده دراین برنامه‌ها پیرامون موضوعات غیراخلاقی وجنسی است؟ مدیران با نسل جوان چه کرده‌اند که نسل جوان همچنان در برآوردن ابتدایی‌ترین نیازهایش درمانده و این گونه آن را بازتاب می‌دهند؟
2- چه اتفاقی برای خانواده ایرانی رخ داده که مرد یا زن ایرانی از این ابزارها برای خیانت استفاده می‌کند؟ آیا در صورت نبود این شبکه‌های مجازی، زوجین از ابزار دیگری آن هم در قرن بیست ویک برای این کار استفاده نخواهد کرد؟
3- آیا پسر و دختری که سن ازدواج آنها به دلایل صرفاً اقتصادی از قبیل بیکاری بالای جوانان و نبود امنیت شغلی گذشته، فقط از این برنامه‌ها برای آشنایی با هم استفاده می‌کنند؟یا اگر این برنامه‌ها نباشند آنها از طریق دیگری با هم آشنا نمی‌شوند؟
شبکه‌های اجتماعی، بازتابی از قصه‌های جامعه امروز
مینا پرستش، جامعه شناس می‌افزاید: با دیدن محتوای نامناسبی که در این شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود نباید بلافاصله به دنبال برخورد قهری بود بلکه باید به دنبال ریشه علت‌های این گونه رفتارها باشیم.
وقتی در جامعه‌ای جوان، 16 میلیون جوان مجرد وجود دارد که به دلایل مختلف نمی‌توانند نیازهای روانی و عاطفی خود را از طریق مشروع تأمین کنند قطعاً ذهنشان بشدت درگیر مسائل غیراخلاقی می‌شود. وقتی این درگیری پیش می‌آید چنین محتوایی شکل می‌گیرد که نمودش را در این شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم.
همچنین «احمد جلالی»، روانشناس و استاد دانشگاه درباره موج تمسخر مسائل مهم و برخی موضوعات توسط جوانان دراین شبکه‌ها، خاطرنشان می‌کند: تمسخر کردن در این شرایط نشان از نوعی بی‌تفاوتی به همه چیز است.
ناامیدی و سرخوردگی نقش مهمی دراین باره دارد، در قالب طنز و توهین و تمسخر به همه چیز حمله می‌کند. به این ترتیب ابتدا در ذهن او خط قرمزها شکسته می‌شود و سپس او این هنجارشکنی را با ساخت و تولید چنین محتوایی بروز می‌دهد.
حالا باید دید که آیا برخی همچنان به مقصر نشان دادن صرف شبکه‌های اجتماعی برای برخورد سخت با آن ادامه می‌دهند یا با نگاهی متفاوت به ریشه‌یابی برخی مشکلات اجتماعی که در این شبکه‌ها بروز پیدا کرده، در خود جامعه خواهند پرداخت.
نظر شما