سلامت نیوز: چند قرن طول می کشد که پلاستیک دورریخته شده به چرخه طبیعت بازگردد، این در حالیست که ما روزانه حجم قابل توجهی از پلاستیک ها را دور می ریزیم و آسیبهای جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کنیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، زمانی که پلاستیک وارد عرصه مصرف خانوار شد شاید کمتر کسی فکر می کرد روزی تبدیل به یکی از معضلات بزرگ محیط زیست شود.

کارشناسان برای جلوگیری از گسترش فاجعه پلاستیکی راه های مقابله با آن را جستجو کردند و در نهایت تنها راه حل را بازیافت مجدد پلاستیک ها یافتند اما در نهایت پس از چندین مرتبه استفاده از آن باید دفع شود و چه جایی جز طبیعت می توان برای دفع پلاستیک یافت.

اما همین کیسه های زباله که به نوعی از بازیافت زباله های پلاستیکی تولید می شوند، دیگر قابل بازیافت نبوده و به ناچار برای دفع آنها باید در خاک دفن شوند.

روزانه حجم بسیار زیاد از کیسه های پلاستیکی یا نایلونی دور ریخته می شوند که با توجه به حجم بسیار و دفع آنها در طبیعت عنقریب فاجعه زیست محیطی به بار خواهد آورد.

مدیرکل توسعه پایدارواقتصاد محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست چندی پیش در مشهد در این باره ،گفت: الگوی مصرف در ایران بسیار تغییر کرده و درنهایت باعث افزایش تولید زباله شده است به طوری که روزانه در مجموع بیش از یک میلیون تن اعم از زباله عادی، پزشکی، کشاورزی و صنعتی در کشور تولید می شود.

زهرا جواهریان افزود: روزی می رسد که دیگر جایی برای دفع زباله در کشور نخواهیم داشت، در حالی که بسیار آسان و با صرفه جویی و پرهیز از اسراف می توانیم زباله کمتری تولید کنیم.

وی با بیان اینکه روزانه چهار میلیون کیسه زباله دور ریخته می شود، افزود: پلاستیک جذب نمی شود و چند قرن در طبیعت می ماند، از سوی دیگر ما یک منبع حیاتی و ارزشمند به اسم نفت را به پلاستیک تبدیل می کنیم و آن را دور می ریزیم.

وی گفت: پلاستیک ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آهسته در محل دفن موجب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به سطوح آبهای زیرزمینی می شوند که این شیرابه دارای ترکیبات زیان آور برای محیط زیست است.

جواهریان اظهار کرد: هنگامی که کیسه های پلاستیکی به عنوان زباله دورریخته می شوند، آلودگی محیط زیست را به همراه دارند، سپس به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانال های آب می گردند در نتیجه موجب گرفتگی آبراهه ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش می یابد.

وی بیان کرد: کیسه های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و مرگ چندین گونه از جانوران آبزی و نیز پرندگان دریایی بر اثر خوردن این کیسه ها را به دنبال دارد.

وی افزود: کیسه های بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و اثرات زیان بار خود را بر طبیعت می گذارند.

جواهریان ادامه داد: در مرحله اول باید کمتر زباله تولید کنیم، اجناس باکیفیت مطلوب بخریم تا کمتر به زباله تبدیل شوند، در مرحله دوم باید زباله را تفکیک کنیم و به دیگران یاد بدهیم این کار را از مبدا تولید زباله انجام دهند.

شهرداری متولی جمع آوری و دفع زباله است، از این رو به سراغ مسوول سازمان مدیریت پسماند شهرداری رفتیم تا نظر وی را در مورد چگونگی دفع زباله های پلاستیکی در مشهد جویا شویم.

مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد نیز گفت: روزانه 178 تن زباله خشک در این شهر تولید می شود که چهار درصد از این مقدار را پلاستیک های زباله تشکیل می دهند.

علی نجفی افزود: تفکیک پسماندها به دو دسته تر و خشک در مبدا تولید، از آلودگی ناشی از مخلوط شدن و فعل و انفعالات شیمیایی و تولید شیرابه پیشگیری می کند و تبدیل مواد به محصولات جدید و قابل استفاده را در بردارد.

وی بیان کرد: پسماندهای خشک به ویژه کاغذ، مقوا، پلاستیک، فلزات و شیشه از ارزش اقتصادی و زیست محیطی برخوردار بوده و در صورت تفکیک، در واحدها و کارخانـجات بازیافت به محصـولاتی با کاربردهای مشابه و یا جدید تبدیل می شوند تا از اتلاف منابع و سرمایه های ملی جلوگیری به عمل آید.

وی اظهار کرد: تفکیک کامل زباله های تر از زباله های خشک نیز بهبود کیفیت و خلوص کود کمپوست را در پی دارد، همچنین بازیافت و استفاده مجدد از مواد موجب جلوگیری از دفن زباله و آلودگی زمین و آب های سطحی می شود.

وی گفت: تمام زباله های پلاستیکی که از سطح شهر جمع آوری می شود به کارخانه بازیافت پلاستیک انتقال داده می شوند تا بازیافت شوند.

وی با بیان اینکه هر نوع ماده پلاستیکی که با زباله تر همراه نشده باشد، قابل بازیافت برای چندین مرتبه است، گفت: بخش عمده ای از زباله های پلاستیکی در این کارخانه بازیافت و تبدیل به کیسه زباله می شود و بخش دیگری از آن در قالب مزایده به پیمانکاران واگذار می گردد تا در شرکتهای مجاز آنها را به وسایل پلاستیکی دیگر تبدیل کنند.

وی اظهار کرد: پلاستیک های زباله بازیافتی که دوباره از سطح شهر جمع می شوند دیگر قابلیت بازیافت ندارند و بناچار در طبیعت دفن می شوند.

نجفی ادامه داد: پلاستیکها از نفت که منبعی غیر قابل تجدید هستند، تهیه می شوند ولی به علت غیر قابل تجزیه بودن، از زباله های پایدار و آلوده کننده محیط زیست به شمار می روند.

وی با بیان اینکه کیسه های نایلونی به طور متوسط 300 تا 500 سال در طبیعت باقی می مانند، افزود: 30 درصد از پلاستیکهای تولید شده در بسته بندی به کار می روند بنابراین با جلوگیری از بسته بندیهای زائد می توان به مقدار زیاد از حجم زباله ها کاست.

وی بیان کرد: استفاده از بسته بندی های قابل بازگشت یا ساک های پارچه ای به هنگام خرید از راههای موثر برای کاهش میزان ورود زباله ها به طبیعت است.