سلامت نیوز:بساط دیگ و ملاقه و اجاق این روزها دم افطار نظر هر عابری را به خود جلب می‌کند. بساط‌هایی که دنبال مشتری هستند و آش و حلیم دست‌شان می‌دهند. بازارشان هم حسابی داغ است! کیست که دم افطار به دنبال اسناد بهداشتی باشد؟ اصلاً چه فرقی می‌کند؛ آش، آش است دیگر، حالا چه در مغازه فلان کباب فروشی یا سوپری بار گذاشته شود یا اینکه روی گاری کنار جوی آب که بوی فاضلابش از چند متری مشام را می‌آزارد. هر چه باشد قیمتش با موجودی جیب بیشتر مشتری‌ها جور در می‌آید. کافی است، گاریچی آش و حلیمش را ارزان بفروشد آن وقت همین مشتری‌ها بی‌خیال آش رشته مادر جان می‌شوند و با منوی دستفروش‌ها شکم بی‌زبان‌شان را سیر می‌کنند. اما اگر بشنوید همین منوی غذای سر خیابان گاه از سیراب و شیردان فاسد یا حتی سبزی‌هایی که بدرستی شسته و ضدعفونی نشده‌اند، تهیه شده‌اند، باز هم آیا حاضرید سلامتی‌تان را به این راحتی معامله کنید؟
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران،رئیس اتحادیه فروشندگان آش، حلیم و کباب و غذاهای سنتی تهران نسبت به فروش حلیم تهیه شده از سیراب، شیردان فاسد و کاه و خوراک دام درسطح شهر هشدار می‌دهد و می‌گوید: در ایام ماه رمضان عده‌ای افراد سودجو در حاشیه شهر تهران با استفاده از مواد غذایی فاسد حلیم درست می‌کنند و این محصول را به طور غیر‌قانونی و با قیمت پایین‌تری در واحدهای غیرمجاز می‌فروشند که کاملاً غیربهداشتی و برای سلامتی مردم مضر است. حالا دیگر قدیم نیست که حلیم و آش رشته و آش شله قلمکار را یا خانه درست کنند، یا آدم‌های کاربلدی که عمری آش و حلیم پخته بودند و کارشان این بود و در کار هم اصولی برای خودشان داشتند. حالا دیگر پول درآوردن از این غذاها، آن هم در ماه مبارک، هر از راه رسیده‌ای را وسوسه می‌کند. آخر هر کسی بلد نیست اینها را درست کند. قدیمی‌ها که آش رشته درست می‌کردند، بوی پیاز داغش تا چندتا خانه آنورتر می‌رفت. حلیم را نگو که از بوی وسوسه برانگیزش آدم دل ضعفه می‌رفت، حالا چه بقالی و چقالی و مکانیکی و خیاطی و هرکه از جایش بلند شده قابلمه بزرگی جلوی مغازه‌اش گذاشته و حلیم و آش برای افطاری می‌فروشد، اصلاً نه رنگ دارد نه لعاب، معلوم هم نیست چطور پخته شده‌اند؟ گوشت، نخود، لوبیا و سبزی‌هایی که از آنها استفاده شده‌اند تمیز و بهداشتی هستند یا نه؟
قدیم، منظورم تا همین چند سال پیش اگر مادرمان حال و حوصله‌ای نداشت تا آش رشته یا حلیمی درست کند برای افطار جلدی می‌پریدیم سرکوچه و با کاسه‌ای پر از آش رشته پر کشک برمی‌گشتیم خانه، سرکوچه‌مان حاج علی طباخ باشی چند نسل قبل از خودش هم طباخ بودند. دستپخت‌شان حرف نداشت، به قول مادرم «آدم می‌داند چی درست می‌کند و تحویل خلق‌الله می‌دهد»، واقعاً همین‌طور بود حاج علی روپوش سفید و تمیزی داشت و درسته که دستکش دستش نمی‌کرد ولی مدام دست‌هایش را با آب و صابون می‌شست و مزه حلیم‌هایش هنوز هم زیر زبانم مانده.
حالا دم افطاری وقتی از سرکار بر می‌گردی خانه، دودلی که آیا از این سبزی‌فروش سیاری که قابلمه‌اش را داخل فرغون سبزی بساط کرده آش بخری یا نه؟ پیش خودم می‌گویم اصلاً نکند این آش از همان سبزی‌هایی باشد که چند وقت پیش توی تلویزیون می‌گفتند، نخورید چون با آب کثیف تغذیه شده‌اند.
ولی قبل از رفتن به خانه از جوان سبزی فروش چند سؤال می‌کنم که ببینم بهداشت را رعایت می‌کند یا نه؟
- آقا کیلو چنده؟
- کیلویی نیست خواهر، کاسه‌ای ٧هزار تومان
- با چه سبزی پخته شده؟
- خب معلومه از همین سبزی‌ها
- کجا درست می‌کنین؟
- زنم درست می‌کنه
- بهداشتی درست می‌کنین؟
- بله خانم نکنه شما مأمور بهداشتین یک کاسه آش که این همه سؤال نداره.
جالب است در همان چند لحظه‌ای که سؤال می‌کردم نگاهم به کشک و پیاز داغ و ظرف‌هایی که روی زمین گذاشته شده بودند، افتاد. تابلوست که آش اصلاً بهداشتی نیست. چیز‌هایی می‌بینم که نگویم بهتراست.
نمی‌دانم چرا بعضی از مردم اصلاً گوششان بدهکار حرف‌های مسئولان نیست که توصیه می‌کنند مواد غذایی باز، آن هم از مراکز غیر بهداشتی و کنار خیابانی نخرند ولی بازهم عده‌ای هستند که بی‌خیال این حرف‌ها، می‌خرند، می خورند، مسموم می‌شوند وکارشان به بیمارستان هم می‌کشد ولی بازهم رعایت نمی‌کنند.
کمی آن‌طرف‌تر زن جوانی را می‌بینم که می‌خواهد از مردی که در گوشه‌ای از پیاده رو بساط حلیم به راه انداخته، حلیم بخرد.
می پرسم که چرا می‌خواهد از اینجا و از این مرد که معلوم نیست چطور و چگونه و کجا اینها را درست کرده خرید کند؟ او که ایرادی در این کار نمی‌بیند می‌گوید: «خب باید از کجا بخرم، همه جا آش و حلیم می‌فروشند این آقا هم یکی از همانها، چه فرقی می‌کنه که از کجا بخرم؟! انشاالله که بهداشتی باشد.> مرد حلیم فروش انگاری گوشش را تیز کرده که صحبت‌هایمان را بشنود. داد می‌زند «خانم بهداشتی بهداشتیه از اون چیزی که شما توی خانه‌تان هم می‌پزید سالم‌تر و تمیزتره!»
خرید آش و حلیم از دستفروش‌ها ممنوع
اما سؤال اینجاست که مردم از کجا بدانند کدام یک از مراکز فروش آش و حلیم مجوز بهداشت را دارند و کدام یک غیر بهداشتی هستند و به قول آن خانم باید از کجا خرید؟
اتحادیه فروشندگان آش، حلیم، کباب و غذاهای سنتی تهران تمام واحدهای مجاز فروش حلیم و آش را با بنرهای متحد‌الشکلی که در آن شماره عاملین فروش، پروانه کسب و کد بهداشتی که بر سر در مغازه‌های خود نصب می‌کنند، مشخص کرده است. این بنرها در همه معابر اصلی پایتخت نصب شده‌اند و تنها این واحدها می‌توانند آش و حلیم را با قیمت مصوب و با کیفیت خوب به مردم بفروشند.
از حلیم فروشی در خیابان شریعتی که بنرمرکز فروش آش و حلیم بالای مغازه‌اش نصب شده درباره وضعیت‌شان در ماه رمضان می‌پرسم وجواب می‌دهد «وظیفه انسانی و اخلاقی‌مان است که موادغذایی سالمی در اختیار مردم بگذاریم و البته بهداشت و تعزیرات هم بر کارمان نظارت دارند، ولی مشکل اینجاست که واحدهای غیرمجاز و غیربهداشتی کسب و کارمان را کساد کرده‌اند. آش و حلیم با کیفیت پایین را زیر قیمت اتحادیه می‌فروشند و متأسفانه برخی از مردم هم توجهی نمی‌کنند.»علی فاضلی رئیس اتاق اصناف تهران می‌گوید: «مراکز فروش حلیم و آش زیر نظر اتحادیه کباب و غذاهای سنتی هستند مردم برای اطمینان از بهداشتی بودن حلیم و آش باید آن را از مغازه‌های صاحب پروانه کسب یا واحدها و بنگاه‌های صنف خریداری کنند. آنها هنگام خرید می‌توانند این مجوزها و تابلوهای اطلاع‌رسانی را ببینند و البته باید آگاه باشند از افرادی که در ماه رمضان بدون ضابطه سر خیابان‌ها اقدام به فروش حلیم و آش می‌کنند این مواد غذایی را خریداری نکنند.»
فاضلی در پاسخ به این سؤال که اتحادیه و اتاق اصناف چه برخوردی با فروشندگان متخلف می‌کند، می‌افزاید: «اتحادیه صنف با افراد متخلفی که اقدام به عرضه کالاهای غیر بهداشتی و غیر استاندارد می‌کنند، برخورد می‌کند. عمده این تخلفات مربوط به مشاغل خانگی و فروشندگانی است که سر خیابان‌ها حلیم و آش می‌فروشند، با این حال نظارت‌ها و برخوردهایی که بازرسان اتاق اصناف و اتحادیه انجام می‌دهند کامل نیست. مردم هم باید حواس‌شان را جمع کنند. یعنی اگر مردم به طور خودجوش از عرضه‌کنندگان غیر مجاز آش و حلیم خرید نکنند به طور طبیعی بساط گسترده حلیم فروشان خیابانی برچیده می‌شود.»
سازمان بازرسی اتاق اصناف استان تهران اعلام کرده است که بیش از 1700 واحد عرضه آش و حلیم در سطح شهر تهران مجوز بهداشتی دارند و تحت نظارت اتحادیه کباب فروشان هستند چنانچه واحد فروش آش و حلیم بنر اتحادیه را بالای در مغازه‌اش نصب نکند، غذاهایی که عرضه می‌کند، غیر قانونی و غیربهداشتی هستند. مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز طرح تشدید کنترل بهداشت اماکنی مانند رستوران‌ها و مراکز عرضه غذا ویژه ماه رمضان را از هفته پیش آغاز کرده است.
به گفته محسن فرهادی رئیس اداره سلامت مواد غذایی به طور میانگین دو هزار تیم سیار برای بازرسی و کنترل این اماکن فعالیت دارند. او با یادآوری اینکه اجرای این طرح به دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور ابلاغ شده است، بیان می‌کند: «بازرسان بهداشت در ساعات قبل و بعد از افطار، بهداشت رستوران‌ها و مراکز تفریحی را کنترل می‌کنند و از سوی دیگر نیز افزایش نمونه برداری‌های مواد غذایی مانند آش و حلیم در دستورکار فعالیت این بازرسان قرار گرفته است. بازرسان وزارت بهداشت، بر رستوران‌هایی که فعالیت آنها تا سحر ادامه دارد، نظارت می‌کنند.وزارت بهداشت به منظور کنترل بیشتر سلامت مواد غذایی در ماه رمضان حدود پنج هزار و 900 بازرس بهداشتی در سراسر کشور به کار گرفته است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز درباره مراکز بهداشتی فروش آش و حلیم بازرسان وضعیت بهداشت محیط، مواد غذایی و ساختمانی را که در آن آش و حلیم عرضه می‌شود، رصد می‌کنند. علاوه بر آن نظافت و بهداشت فردی، کسی که در امر توزیع و تهیه مواد غذایی فعالیت می‌کند، مهم است. معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گوید: تعداد بازرسان وزارت بهداشت، به اندازه‌ای نیست که همه این مراکز را هر روز بازدید کنند به این دلیل، وزارت بهداشت شماره تلفن 1490 را در اختیار مردم قرار داده تا هرکدام از شهروندان نقش یک بازرس بهداشت محیط را بازی کنند. حالا اگر قرار است سفره افطارمان را با آش و حلیم حاضری تزیین کنیم، پس بهتر است حواسمان باشد از چه جایی و با چه کیفیتی پای ثابت افطاری‌مان را تهیه می‌کنیم چرا اینکه با توجه به گرمای هوا و احتمال شیوع برخی بیماری‌های واگیردار و حتی عفونی، همین خوشمزه‌های ماه رمضان به آسانی می‌تواند روزه‌داران را راهی بیمارستان کند.
نظر شما