نظارت بر میزان سموم باقی‌مانده در محصولات كشاورزی برعهده وزارت بهداشت است. این وزارتخانه اما تا به امروز هیچ اقدامی برای نظارت در این زمینه انجام نداده است. درواقع می‌توان گفت كه برای نظارت بر مصرف سموم كشاورزی، هیچ ارگان ناظری در كشور وجود ندارد. در حال حاضر بر واردات سموم كشاورزی به كشور، نظارتی صورت نمی‌گیرد و برخلاف تولید‌كنندگان سم در كشور كه همه تولیدات آنها شناسنامه و مجوز دارد، سموم وارداتی وضعیت خوبی ندارند.

سلامت نیوز:نظارت بر میزان سموم باقی‌مانده در محصولات كشاورزی برعهده وزارت بهداشت است. این وزارتخانه اما تا به امروز هیچ اقدامی برای نظارت در این زمینه انجام نداده است. درواقع می‌توان گفت كه برای نظارت بر مصرف سموم كشاورزی، هیچ ارگان ناظری در كشور وجود ندارد. در حال حاضر بر واردات سموم كشاورزی به كشور، نظارتی صورت نمی‌گیرد و برخلاف تولید‌كنندگان سم در كشور كه همه تولیدات آنها شناسنامه و مجوز دارد، سموم وارداتی وضعیت خوبی ندارند.

به گزارش سلامت نیوز، یوسف اسدی رییس انجمن صنایع تولیدكنندگان سموم ایران در روزنامه تعادل در ادامه نوشت: در سازمان حفظ نباتات كمیته‌یی وجود دارد به‌نام كمیته نظارت بر مصرف سموم كه علاوه بر نمایندگان وزارت كشاورزی، نمایندگانی از وزارت بهداشت هم در آن حضور دارند. كارشناسان این كمیته، سموم وارداتی به كشور را آنالیز می‌كنند و به سموم مناسب، مجوز واردات می‌دهند. درواقع به‌نظر می‌رسد كه نظارت و كنترل بر سموم وجود دارد، اما تجهیزاتی كه این كمیته دراختیار دارد تجهیزات جدید و پیشرفته‌یی نیستند و حتی نمی‌توانند فرمولاسیون سموم وارداتی را شناسایی كنند. این مساله درواقع قدرت و توان اجرایی این كمیته را از بین می‌برد.

علاوه بر این، مهم‌ترین علت بالا بودن میزان سموم باقی‌مانده در محصولات كشاورزی این است كه متاسفانه كشاورزان، طول دوره انتظار یا دوره Currency سموم را رعایت نمی‌كنند. طول دوره انتظار، مدت زمانی است كه باید از سمپاشی بگذرد تا سموم باقی‌مانده در برگ، ساقه و میوه محصولات بر اثر تابش آفتاب و آبیاری، از گیاه خارج شوند. برای كاشت محصولات كشاورزی انواع سموم مورد استفاده قرار می‌گیرند كه طول دوره انتظار آنها هم متفاوت است. برای مثال، در بعضی از خطرناك‌ترین سموم، طول دوره انتظار 21روز است و در بعضی سموم كه عمدتا هم در گلخانه‌ها استفاده می‌شوند، طول این دوره 3روز بیشتر نیست.

موضوع مهم دیگر درمورد سموم، مبدا واردات آنهاست. من به جرات می‌گویم كه بیش از 90درصد سموم كشاورزی وارداتی موجود در بازار ایران، از چین و هند می‌آید. تفاوت سموم چینی و هندی با سموم اروپایی و امریكایی در میزان توجهی است كه شركت‌های تولید‌كننده آنها برای نام و اعتبار برندشان قائلند. برای شركت‌های چینی اهمیتی ندارد كه سم بی‌كیفیت تولید كنند، برای مدتی فروش داشته باشند و بعد هم شركت و برند را منحل كنند. تنها مزیت سموم چینی برای كشاورز ایرانی، قیمت بسیار ارزان آنهاست، اما این مساله، باعث واردات بی‌رویه این سموم به ایران شده است.






كمیته نظارت بر مصرف سموم قدرت اجرایی ندارد


 عباسعلی هیربد  

كارشناس ارشد اسبق وزارت كشاورزی


متولی قانونی نظارت بر مصرف سموم كشاورزی در كشور، وزارت بهداشت است. مطابق قانون مصوب سال 1346، وزارت بهداری وقت، مسوول بررسی باقیمانده سموم در محصولات كشاورزی بود و اكنون نیز وزارت بهداشت، مسوول این كار است. اما آنچنان‌ كه از برآیند فعالیت‌های وزارت بهداشت دیده می‌شود، این وزارتخانه تا به امروز كوچك‌ترین فعالیتی برای نظارت در این باب انجام نداده است و نه در مزارع و نه در میادین میوه و تره‌بار، حضوری ندارد. این در حالی است كه هم وزارت جهاد كشاورزی و هم برخی مراجع بالادستی، بارها به وزارت بهداشت تذكر داده‌اند كه نظارت بر باقیمانده سموم مسوولیت آنهاست، اما وزارت بهداشت هیچ پاسخی نداده است.

سازمان غذا و دارو هم كه مطابق عنوانش باید بار نظارتی وزارت بهداشت را بر دوش بكشد، هیچ اقدامی در این راستا انجام نداده است و در هیچ مرحله‌یی از برداشت محصول تا رسیدن آن به دست مشتری، نامی از این سازمان شنیده نمی‌شود.

از طرف دیگر، علاوه بر وزارت بهداشت، ما در وزارت جهاد كشاورزی هم با تعداد زیادی موسسه و نهاد نظارتی روبه‌رو هستیم كه در این زمینه مسوولیت‌هایی دارند. در واقع می‌توان گفت كه ما در بعد قانونی، مشكلی نداریم، اما در بعد اجرایی هیچ اتفاق مطلوبی رخ نمی‌دهد. سازمان‌هایی مثل سازمان حفظ نباتات و موسسه گیاه‌پزشكی كشور، مسوولیت‌هایی در این زمینه دارند. برای مثال در سازمان حفظ نباتات، كمیته نظارت بر مصرف سموم وجود دارد كه وزارت بهداشت هم دراین كمیته حضور دارد اما این كمیته، برای نظارت بر باقیمانده سموم، قدرت اجرایی ندارد.

مورد دیگری كه باید به آن اشاره كرد، عدم رعایت زمان انتظار مصرف سم (دوره كارنس) از سوی كشاورزان است. كسانی كه از وجود سم در محصولات كشاورزی انتقاد می‌كنند، سخنانی غیر كارشناسانه می‌زنند، چرا كه استفاده از سم در كشاورزی همیشه وجود داشته است. چیزی كه مهم است، این است كه هر سمی بنا بر ویژگی‌های خاصی كه دارد باید مورد استفاده قرار گیرد و حتما پس از سمپاشی دوره انتظارش را طی كند. برای مثال كشاورزی كه مطابق نسخه مصرفی سم، باید 15 روز صبر كند و بعد محصول را به بازار ارائه كند، در كمتر از 2 روز محصول را برداشت می‌كند. در حقیقت فرهنگ استفاده از سم، در میان كشاورزان ما وجود ندارد. من شخصا تجربه این مساله را داشته‌ام كه كشاورزان به توصیه‌های كارشناسی توجه نمی‌كنند. كارشناسان وزارت بهداشت باید در میادین میوه و تره‌بار حضور پیدا كنند و محصولاتی كه میزان سم بالایی را دارند ضبط كنند و حتی بسوزانند. با چنین اقدامات سختگیرانه‌یی، دیگر هیچ كشاورزی محصول را زودتر از موعد برداشت نخواهد كرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha