به گزارش گروه ترجمه سلامت نیوز،گفته شده که یک ژن ساده مسئول بروز این وضعیت است یعنی مانع از شکل گیری دندان اضافی در گونه های خاص می شود. دانشمندان منجر به تولید مثل موشهایی فاقد این ژن شدند و در نتیجه دندانهای اضافی بعد از اولین دندان آسیاب شان شکل گرفت. (مشابه دندانهای ثانوی کوسه ماهی و سایر غیر پستانداران).
اگر دانشمندان دقیقا بتوانند آنچه باعث رشد و پیدایش دندان جدید می شود را شناسایی کنند ، امکان تغییر روند رشد دندان در ابتدای زندگی و در بزرگسالی نیز تکرار می شود.
به گفته مرکز دندانپزشکی دانشگاه کالیفرنیا کشف این روند امر بسیار جالبی خواهد بود. اما امر اعجاب انگیزی که در تحقیق انجام شده رویت شد این بود که موش های فاقد این ژن دچار شکاف کام شدیدی بودند که منجر به مرگ شان می شد. بنابر این بهتر است فراموش نشود که این ژن نقش حائز اهمیتی در پیشگیری از بروز این نقص مادرزادی ایفا می کند.دندانها مدتها بعد از تولد نوزاد قابل رویت می شود اما شکل گیری آنها از همان ابتدای رشد جنین شروع شده است. این دندانها به تدریج از بافت زخیم و عمقی فک به سمت لایه های سطحی تری به نام تیغه فک حرکت می کند . این تیغه بافتی از لثه است که اپیتلیوم نامیده می شود. دانشمندان برای مدت ها تصور می کردند که علامت شکل گیری دندان در همین بافت قرار دارد در حالیکه امروز کشف شده که تمام این عملکرد در لایه عمقی لثه اتفاق می افتد. دراین بافت عمقی ژن مورد بحث با همکاری دو ژن دیگر مسئولیت رشد دندانها در محل صحیح را به عهده دارند و منجر به قرار گرفتن دندان در یک ردیف می شود.
امروز محققان ژنتیک امیدوارند که به گونه ای ، امکان تحریک و رشد مجدد دندانها را در کهنسالی میسر کنند.
نظر شما