سلامت نیوز:در یكی دو سال اخیر شاهد بودیم دهها هكتار از جنگلهای میهنمان طعمه حریق شدهاند درحالیكه سازمانهای مربوطه از حداقل امكانات یعنی داشتن حتی یك فروند هلیكوپتر آبپاش محروم بودند و مشاهده كردیم این فقدان امكانات چه مصیبتی بر سر محیط زیست ما آورد. در زمینه شكار نیز داستان كاملا مشخص است. تا زمانی كه سازمان محیط زیست و شكاربانی و ماموران فداكار آن از لحاظ عده و ُعده به اندازه كافی تقویت نشوند برگ برنده در دست شكارچیان متخلف است و پایان ماجرا چیزی نیست جز انقراض هرچه بیشتر حیوانات وحشی در ایران.
به گزارش سلامت نیوز، عبدالصمدخرمشاهی-حقوقدان در روزنامه قانون نوشت: متاسفانه محیط زیست در كشور ما این روزها حال خوشی ندارد هم از منظر هوا هم از منظر خاك و هم از منظر آب، همه گونه خبرهای ناگواری به گوش میرسد. بهخصوص در زمینه انقراض گونههای پستاندار وحشی نایاب كه همه روزه خبرهای آن را از جراید و رسانهها میشنویم.
ازسال 1336 كه قانون شكار به تصویب رسیده تاكنون به تناسب با مقتضیات زمانه اصلاحات و تغییرات زیادی بر آن وارد شده و بعدا با وضع قوانین جدید قانون موصوف منسوخ شده است. در قانون جدید مجازاتهای سنگینی برای كسانی كه به صورت غیرمجاز مبادرت به شكار پستانداران وحشی یا سایر موارد مشابه مانند بز، كل، یوز پلنگ، گورخر و ... میكنند در نظر گرفته شده است. حتی بند چ ماده 3 قانون شكار و صید كه امسال تغییراتی درآن داده شد، مجازات متخلفان و شكارچیان غیرقانونی را به نحو چشمگیری افزایش داد. حتی ماده 13 قانون شكار و صید تا سه سال حبس برای شكارچیان متخلف درنظر گرفته است، كه بعضا میبینیم حكم در مورد آنها اجرا میشود. اما متاسفانه این داستان، یعنی شكار غیرمجاز كه تهدیدی برای تنوع زیستی به حساب میآید و عامل انقراض گونههای وحشی است، معذالك این قصه غمانگیز یعنی شكار غیرقانونی بیرویه همچنان ادامه داشته و غمانگیزتر آنكه شكاربانان محیطزیست باوجود حقوق كم و معیشت نامناسب مالی در انجام وظایف محوله واقعا به نحو احسن تلاش میكنند. اما متاسفانه این تلاش شكاربانان و جرایم سنگین درنظرگرفته شده هیچگاه داروی مناسبی برای این درد نبوده است و هر ازگاهی خبرهای شكار بیرویه گونههای درمعرض خطر یا مضروب و مجروح كردن شكاربانان غیور، دل علاقهمندان به محیط زیست را بهدرد میآورد.
در این راستا باید گفت شكار یك تفریح است و كسانی كه به این تفریح میپردازند معمولا از وضعیت مالی مناسب و داشتن رابطههای آنچنانی برخوردارند. اخیرا خانم ابتكار از ورود یك عده شیوخ عرب جهت شكار به ایران خبر داده بود. طبیعتا در نبرد میان این دو طرف یعنی شكارچیان متخلف پولدار و داشتن رابطه با مقامات از یك طرف و امكانات محدود و شكاربانانی كه با حداقل حقوق مالی انجام وظیفه میكنند نتیجه كار مشخص می شود. ماحصل كلام، تجربه و زمانه نشان داده است كه وضع قوانین ریز و درشت، محدود كردن شكارچیان به صید و شكار در ماههای محدود یا ابزار شكار خاص یا تمهیدات و سختگیریهایی از این دست هیچگاه كارساز نبوده است.
در یكی دو سال اخیر شاهد بودیم دهها هكتار از جنگلهای میهنمان طعمه حریق شدهاند درحالیكه سازمانهای مربوطه از حداقل امكانات یعنی داشتن حتی یك فروند هلیكوپتر آبپاش محروم بودند و مشاهده كردیم این فقدان امكانات چه مصیبتی بر سر محیط زیست ما آورد. در زمینه شكار نیز داستان كاملا مشخص است. تا زمانی كه سازمان محیط زیست و شكاربانی و ماموران فداكار آن از لحاظ عده و ُعده به اندازه كافی تقویت نشوند برگ برنده در دست شكارچیان متخلف است و پایان ماجرا چیزی نیست جز انقراض هرچه بیشتر حیوانات وحشی در ایران.
نظر شما