سلامت نیوز:مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت:در شهر پوتسدام آلمان چندی پیش كنفرانسی از سوی ناسا برگزار شد كه در آن اعلام شد ایران سالانه حدود یك درصد از جنگل‌هایش را از دست می‌دهد و با این تفاسیر ظرف 100 سال آینده جنگلی نخواهیم داشت.
به گزارش سلامت نیوز، اسماعیل كهرم-مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در روزنامه آرمان نوشت: اگر بهره‌برداری از جنگل‌ها برای همیشه متوقف شود و ما هر آنچه از چوب و لوازم چوبی مانند كبریت، میز و صندلی و... را از خارج وارد كشور كنیم، نه تنها از لحاظ زیست محیطی بلكه به لحاظ اقتصادی هم به نفع كشور خواهد بود. با روندی كه ما دست به تخریب جنگل‌ها زده‌ایم خسارات آن جبران‌ناپذیر خواهد بود. در طول 40 سال میزان جنگل‌های شمال كشور به نصف رسیده است.
جنگل‌های شمال كشور جنگل‌های خاصی هستند كه با عنوان جنگل‌های هیركانی شناخته می‌شوند. هیركان نام لاتین جنوب دریای مازندران است كه سه میلیون سال عمر دارد. ارزش دیگر این جنگل‌ها این است كه كسی آنها را نكاشته و طبیعت آنها را كاشته است. كسانی كه می‌خواهند اجداد جنگل‌های جهان را مطالعه كنند سراغ جنگل‌های هیركانی می‌آیند چون در اروپا هم روزی این جنگل‌های هیركانی یا جنگل‌های طبیعی سه میلیون ساله وجود داشته است كه آنها را تراشیده و تبدیل به كاج و صنوبر كرده‌اند. در این جنگل‌ها گونه‌هایی مانند ممرز، گردوی وحشی، سرو كوهی، سپیدار، سرخدار و... وجود دارد. درخت سرخدار گونه گیاهی درمان‌كننده سرطان رحم زنان است كه یك دهم آن در جنگل ابر شاهرود وجود دارد. با این كیفیت ما گنجینه‌ای تحت عنوان جنگل‌های هیركانی داریم كه بدون كنترل و جنگلبانی خودش را كنترل می‌كند و گونه‌های گیاهی آن بی‌نظیر است.
در شهر پوتسدام آلمان چندی پیش كنفرانسی از سوی ناسا برگزار شد كه در آن اعلام شد ایران سالانه حدود یك درصد از جنگل‌هایش را از دست می‌دهد و با این تفاسیر ظرف 100 سال آینده جنگلی نخواهیم داشت. در منطقه هیركانی حدود 12 میلیون هكتار جنگل داریم و در غرب ایران جنگل‌های زاگرس قرار دارد كه هزار كیلومتر در 200 كیلومتر طول جنگل‌های بلوط است. این جنگل‌ها 60 درصد آب مورد نیاز فلات ایران را تامین می‌كنند. وقتی ابر روی این جنگل‌ها قرار می‌گیرد شروع به بارندگی می‌كند و این‌بارندگی با جذب در ریشه و ساقه گیاه وارد جریان آب زیرزمینی شده و از این آب استفاده می‌شود. اگر جنگل‌های زاگرس از بین برود این
60 درصد آب هم از دست می‌رود و همه جا را خشكسالی فرا می‌گیرد و به قول معروف: نگذارید بمیرد جنگل كه جهان خواهد مرد. از سوی دیگر، علاوه بر جنگل‌های هیركانی و زاگرس در فارس، مریوان و حتی زابل كه یكی از خشك‌ترین نقاط ایران است ما جنگل و پوشش گیاهی داریم و به شكل پراكنده هم در نقاط مختلف كشور مانند باغ شادی در یزد جنگل وجود دارد با این حال، این به بدان معنا نیست كه ما هرجور كه دلمان خواست با جنگل‌ها رفتار كرده و از آنها بهره‌برداری كنیم با این توجیه كه جنگل در ایران زیاد است. در وجود دام و برداشت ناپایدار میزان برداشت ما از جنگل‌ها دو برابر میزان پایدار است. ایران 2/6 میلیون متر مكعب برداشت دارد در حالی كه میزان پایدار، 2/3 میلیون متر مكعب است.
برداشت چوب و زغال غوغا می‌كند. پاكت‌های زغال موجود در مغازه‌ها را اگر روی هم جمع كنیم، میلیون‌ها متر مكعب چوب خواهد بود. مساله عمده این است كه ما باید یک رژیم حفاظت از جنگل‌ها داشته باشیم و به جنگل‌ها به صورت بهره‌وری و بهره‌برداری نگاه نكنیم. اما امروزه مقدار زیادی از جنگل‌ها بهره‌وری و بهره‌برداری می‌شوند و تبدیل به كاغذ یا چوب برای صنعت و بخاری می‌شوند. مساله دیگر این است كه وجود دام در این جنگل‌ها باعث می‌شود كه هر تخمی كه تبدیل به جوانه می‌شود، چون از لحاظ چرای حیوانات مطبوع است، مورد تغذیه دام قرار می‌گیرد و این جوانه‌ها رشد نمی‌كنند. مساله دیگر وجود خود انسان در داخل جنگل‌هاست كه برداشت به اصطلاح پایداری از جنگل‌ها صورت نمی‌گیرد و مجموع این عوامل حیات جنگل‌های ایران را تهدید می‌كند.
نظر شما