رییس كمیته محیط زیست شورای شهر گفت: سال‌هاست كه در این كلانشهر شاهد اجرای انواع طرح‌های مختلف مبارزه با آلودگی هوای تهران هستیم اما همان طور كه همه اذعان دارند هیچ كدام از این طرح‌ها مثمرثمر نبوده‌اند. چرا؟ به این دلیل كه طرح‌های یاد شده، طرح‌هایی روبنایی بوده‌اند تا طرح‌های زیربنایی و ساختاری. چه بسا اگر به جای اجرای چنین طرح‌هایی، بحث تكمیل «مترو» تهران را جدی‌تر دنبال می‌كردیم، امروز دیگر نیاز به اجرای چنین طرح‌هایی نبود. چرا كه مترو زیرزمینی تهران، تنظیم‌كننده ترافیك روی زمین است.

بعید است كه طرح جدید مقابله با آلودگی تاثیری داشته باشد

سلامت نیوز:رییس كمیته محیط زیست شورای شهر گفت: سال‌هاست كه در این كلانشهر شاهد اجرای انواع طرح‌های مختلف مبارزه با آلودگی هوای تهران هستیم اما همان طور كه همه اذعان دارند هیچ كدام از این طرح‌ها مثمرثمر نبوده‌اند. چرا؟ به این دلیل كه طرح‌های یاد شده، طرح‌هایی روبنایی بوده‌اند تا طرح‌های زیربنایی و ساختاری. چه بسا اگر به جای اجرای چنین طرح‌هایی، بحث تكمیل «مترو» تهران را جدی‌تر دنبال می‌كردیم، امروز دیگر نیاز به اجرای چنین طرح‌هایی نبود. چرا كه مترو زیرزمینی تهران، تنظیم‌كننده ترافیك روی زمین است.


به گزارش سلامت نیوز، محمد حقانی - رییس كمیته محیط زیست شورای شهر در روزنامه اعتماد نوشت: اواخر هفته گذشته، طرح LEZ (طرح جدید كاهش آلایندگی خودروها) به تصویب شورای عالی ترافیك كشور رسید. طرحی كه براساس آن خودروها با توجه به آلودگی آنها در یكی از سه دسته تعیین شده قرار می‌گیرند و برهمین اساس می‌توانند در ساعت‌های مشخصی از روز در سطح شهر تردد داشته باشند. اما در این بین باید به نكاتی مهم توجه داشت. واقعیت این است كه چنین طرح‌هایی در زمره فرعیات بحث آلودگی تهران قرار می‌گیرد.

سال‌هاست كه در این كلانشهر شاهد اجرای انواع طرح‌های مختلف مبارزه با آلودگی هوای تهران هستیم اما همان طور كه همه اذعان دارند هیچ كدام از این طرح‌ها مثمرثمر نبوده‌اند. چرا؟ به این دلیل كه طرح‌های یاد شده، طرح‌هایی روبنایی بوده‌اند تا طرح‌های زیربنایی و ساختاری. چه بسا اگر به جای اجرای چنین طرح‌هایی، بحث تكمیل «مترو» تهران را جدی‌تر دنبال می‌كردیم، امروز دیگر نیاز به اجرای چنین طرح‌هایی نبود. چرا كه مترو زیرزمینی تهران، تنظیم‌كننده ترافیك روی زمین است.

از سویی با وجودی كه خوشبختانه وضعیت كیفی سوخت خودروهای ما در چند سال اخیر بسیار بهتر از گذشته شده است، اما اگر به دنبال كاهش واقعی آلودگی هوا هستیم، باید تمام بنزین‌هایمان را یورو ٥ و ٦ كنیم. در مقابل این اصلاح كیفی سوخت، باید نیم‌نگاهی هم به كیفیت استانداردهای ساخت خودروهای داخلی داشته باشیم. طبیعی است تا زمانی كه خودروهای خوبی نداشته باشیم، نمی‌توانیم به كاهش آلودگی هوا خوشبین باشیم. در این مقوله یكی از مباحث دیگری كه نقش مهمی در كنترل آلودگی هوا داشته و دارد، بحث «مدیریت» ترافیك شهری است. دراین مبحث نیز متاسفانه با ضعف‌هایی جدی مواجهیم. به عنوان نمونه‌ای ساده؛ هنوز ما نتوانسته‌ایم در زمانبندی چراغ‌های قرمز به گونه‌ای عمل كنیم كه رانندگان كمترین زمان را پشت چراغ‌های قرمز سپری كنند.

این رویه در مابقی بخش‌های مدیریت شهری نیز كاملا مشهود است به گونه‌ای كه شما می‌توانید نوعی آشفتگی را در مدیریت خودروها و ترافیك شهری به خوبی ببینید و احساس كنید. در چنین شرایطی اجرای طرح‌هایی اینچنینی؛ فقط و فقط به حذف حقوق شهروندی كمك خواهد كرد. چرا كه تعدادی از شهروندان كه توانایی مالی دارند، چند خودرو می‌خرند و هر روز با یكی از آنها وارد طرح می‌شوند و در عوض مالكان خودروهای ارزان‌تر، اگر كوچك‌ترین نقصی در سیستم سوخت‌رسانی خودروی خود داشته باشند، از حضور در بخش اعظمی از شهر محروم خواهند ماند.

بنابراین نه طرح LEZ، نه طرح آسمان پاك، نه طرح خط سفید و نه هیچ طرح مشابه دیگری نمی‌تواند درمانی برای آلودگی هوای تهران باشد. اگر به جای سرمایه‌گذاری‌های كلان برای این طرح‌ها، شهرداری و البته دولت، اهتمام بیشتری را برای گسترش حمل و نقل عمومی، به خصوص مترو داشته باشند، این امر می‌تواند نقشی به مراتب مهم‌تر در كاهش آلودگی هوا داشته باشد. چرا كه هنوز شهرداری در احداث مترو از طرح دوم شهرداری عقب است. درحالی كه می‌توان آن را با عزمی جدی‌تر محقق كرد. پس به جای صرف وقت و هزینه برای اجرای چنین طرح‌هایی كه محكوم به شكست است، باید براساس همین داشته‌ها برنامه‌ریزی كرد و از داشته‌های‌مان استفاده كنیم.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha