سلامت نیوز: حتما بارها شنیدهاید كه جدایی والدین زندگی فرزندان را تباه میكند و عامل اصلی تمامی مشكلات روحی و روانی و رفتاری فرزندان به شمار میآید. تحقیقات بسیار زیادی در مورد تأثیر جدایی والدین بر زندگی فرزندان انجام شده است كه اغلب آنها بدون بررسی علل مشكلات رفتاری یا ذهنی كودكان طلاق، با نگاهی سطحی و ساده، جدایی والدین را عامل تمامی اختلالات رفتاری ذكر كردهاند و با توجه به این فرضیه اشتباه، مانع جدایی بسیاری از زوجها شدهاند. ولی آیا زندگی كردن كودك در یك خانه پرتشنج كه افراد آن رابطه سرد و بیروحی با یكدیگر دارند آسیب كمتری به روح و روان او وارد میآورد؟
یك طلاق خوب و مسالمتآمیز از دوام یك زندگی پرتنش بهتر است
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه قانون، تا پیش از دهه 70 میلادی، اغلب والدین خود را موظف میكردند كه برای تأمین آرامش و سلامت روانی فرزندانشان حرفی از جدایی به میان نیاورند و با وجود اختلافات و درگیریهای بسیار به زندگی زناشویی خود ادامه دهند اما پس از آغاز این دهه، نظریه تازهای مطرح شد كه بر ساختار ذهنی و فكری خانوادهها تأثیر گذارد. نظریه جدید بر این مبنا بود كه زندگی فرزندان در خانوادههایی كه پر از تنش و درگیری است اثرات بسیار مخربی بر فكر و روح آنها دارد، پس جدایی والدین برای این دسته مفیدتر و بهتر است.
توصیه به زوجهایی كه به خاطر فرزندشان طلاق نمی گیرند
اگر تنها به خاطر فرزندانتان در کنار یکدیگر زندگی میکنید،در واقع آنها را در معرض مشاجره و دعوای هر روزه و شاید خشونت بیش از حدی قرار دادهاید که به هیچ وجه برای آنها آرامش بخش و دوستداشتنی نخواهد بود. چنین موقعیتی میتواند تبعات بسیاری به روی کودک شما داشته باشد.
هنگامی که والدین انتخاب میکنند به خاطر فرزندان خود در کنار یکدیگر بمانند، کودکان مجبور خواهند بود در یک چرخه بیپایان از ناراحتی و کشمکش باقی مانده و با آن شریط بسازند.
یک ازدواج بد همانند یک زخم سرباز است که هیچگاه بهبود نخواهد یافت و هرچقدر هم که والدین سعی کنند به خاطر بچهها با آن بسازند راهی از پیش نمیبرند. بنابراین ادامه چنین زندگانیای نه تنها سودی برای كودك ندارد بلكه او را در معرض آسیبهای بسیاری قرار میدهد كه آثار آنها تا همیشه در زندگی او باقی میماند.لذا بهترین شیوه برای در نظر گرفتن آینده كودكان در این شرایط ناگزیر، جدا شدن در آرامش و مدیریت مشترک اداره كودك پس از طلاق است. به این معنی كه پدر و مادر بعد از طلاق باید همکاریشان را راجع به مسائل بچه ها ادامه بدهند.
حتما بارها شنیدهاید كه جدایی والدین زندگی فرزندان را تباه میكند و عامل اصلی تمامی مشكلات روحی و روانی و رفتاری فرزندان به شمار میآید. تحقیقات بسیار زیادی در مورد تأثیر جدایی والدین بر زندگی فرزندان انجام شده است كه اغلب آنها بدون بررسی علل مشكلات رفتاری یا ذهنی كودكان طلاق، با نگاهی سطحی و ساده، جدایی والدین را عامل تمامی اختلالات رفتاری ذكر كردهاند و با توجه به این فرضیه اشتباه، مانع جدایی بسیاری از زوجها شدهاند. ولی آیا زندگی كردن كودك در یك خانه پرتشنج كه افراد آن رابطه سرد و بیروحی با یكدیگر دارند آسیب كمتری به روح و روان او وارد میآورد؟
نظر شما