سلامت نیوز:رضا سلیمانی محقق و فعال رسانه ای استان آذربایجان غربی طی یادداشتی به سلامت نیوز نوشت: سیمینه‌رود با نام محلی تاتائو به طول ۱۳۹ کیلومتر از رودخانه های مهم در آذربایجان غربی است که از کوهستان‌های منطقه سقز و بانه و کردستان عراق سرچشمه گرفته و پس از عبور از وسط شهر بوکان و اطراف شهر میاندوآب به دریاچه ارومیه می‌ریزد . رودخانه سیمینه رود بوکان یکی از رودخانه های این شهرستان بوده که در سمت جنوب غربی بوکان بطرف شمال غرب تا دریاچه ارومیه امتداد دارد .
به گزار سلامت نیوز همچنین رودخانه سیمینه‌رود از جنوب شهرستان میاندوآب گذشته ، زمین‌های فراوانی را در محدوده میاندوآب آبیاری می‌کند .
چند سالی است که این رودخانه با بی مهری طبیعت و بی ملاحظه گی مسئولین و کم توجهی چاه عمیق داران و چاه عمیق سازان مواجه شده است.
با وجود این تابستان گرم و بدون اینکه از طرف مسئولان مربوطه کمترین اقدامی صورت گیرد ، بستر رودخانه سیمینه رود خشک شده والان فقط نامی از این رودخانه که در سال های نه چندان دور جزو ۱۱ رودخانه پرآب کشور بود ، باقی مانده است .
خشک شدن و کم آب شدن رودخانه سیمینه رود بوکان به عنوان یکی از دغدغه های بزرگ طرفداران هر چند اندک محیط زیست، این روزها مطرح است .
و حالا شاید وقت آن رسیده تا به عنوان فقط یک شهروند بوکانی و نه تصمیم گیر و یا مسئول ، متخصص و یا کارشناس ، از خود بپرسیم که چرا رودخانه سیمینه رود روند سریع خشکی را طی کرد ؟
سالهاست به علت خشکسالی و مصرف بی رویه و عدم نظارت و کم توجهی مسئولین وقت در مصرف آب، در بعضی نقاط ، از جمله حاشیه رودخانه سیمینه رود موجب شده سطح آب این رودخانه روز به روز پایین تر رفته و هم اکنون نیز این روند ادامه تا چند ماه پیش ادامه داشته و هر روز ما شاهد حفر چاه یا چاه هایی در حاشیه این رودخانه بوده ایم که همانند زالو به جان این رودخانه افتاده و بعد از خشکسالی های این چند ساله اخیر به یکی از مهم ترین عوامل خشکیده شدن این رودخانه تبدیل شده اند .
رودخانه سیمینه رود از گذشته های دور نقش بسیار مهم ی در آبادانی این منطقه ایفا نموده است .
کسانیکه شادابی و طراوت این رودخانه را قبلا دیده بودند ، اکنون با کمال حسرت بستر خشک شده و بی رمق رودخانه را نظاره گر هستند . کسی نمی داند که تا چه مدت مردم بوکان مجبورند به سطح خشک شده این رودخانه که متاسفانه در بخش هایی از آن فاضلاب جاری است ، چشم بیندازند و حسرت گذشته را بخورند. معلوم نیست که چرا مسئولین با نگاه جدی به این موضوع نمی پردازند و این زنده رود زاینده را احیا نمی کنند .
سوالهایی که در اذهان عمومی پیداست این است که چرا نهادهای مربوطه بی خیال هستند و به وظیفه انسانی و مدیر یتی خود در قبال این رودخانه عمل نمی کنند ؟
چرا سیمینه رود مادر حیات بوکان طعم مردن را چشید؟
چرا سیمینه رود دیگر آبی ندارد؟
آیا باید پذیرفت که سایه مرگ بر سر رودخانه سیمینه رود افتاده است و به فکر چاره نبودیم؟
آیا زندگی حیات وحش وابسته به حیات رودخانه سیمینه رو بوکان در خطر نابودی نیفتاده است؟
مطمئنا اگر مسئولین همت کنند و عزم بازسازی و احیای این رودخانه را داشته باشند ، این رودخانه احیا خواهد شد . به طور قطع و یقین راه هایی برای احیای دوباره آن وجود دارد و امری ناشدنی نیست .
ضرورت این چنین ایجاب می کند مسئولین محترم شهرستان ، عزم و انگیزه جدی برای باز گرداندن طراوت و شادابی به آن را باید داشته باشند .
باید منتظر ماند و دید بالاخره مسئولین از خواب غفلت بیدار می شوند یا خیر؟ ! !!!
نظر شما