محققان آمریكایی معتقدند؛ علت این افزایش تا حدودی به دلیل گسترش پوشش دهی بیمه و آشنایی بیشتر پزشكان عمومی با این قبیل داروها است.

تحقیقات نشان می‌دهد: هم اكنون در مقایسه با سال 1996 تعداد بزرگسالان و كودكانی كه از داروهای نسخه‌ای برای درمان اختلالات یا بیماریهای روانی نظیر اضطراب و افسردگی استفاده می‌كنند به ترتیب 73 و 50 درصد افزایش یافته است.

بر اساس این تحقیق، در بین سالمندان بالای 65 سال استفاده از داروهای روانپزشكی كه شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روانپریشی و داروهای آلزایمر هستند، بین سالهای 1996 تا 2006 دو برابر بیشتر شده است.

پژوهشگران دانشگاه كلمبیا در نیویورك با انتشار مقاله‌ای در مجله «امور سلامت» در این باره خاطرنشان كردند:‌ آنچه ما در تحقیقات خود دریافته‌ایم این است كه به طور كلی دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای بیماریهای روانی نسبت به قبل افزایش قابل توجهی یافته است.

این پژوهشگران می‌گویند: سلامت روان امروزه به یكی از شاخه‌های مهم در امر مراقبتهای پزشكی تبدیل شده است. بر اساس این گزارش در سال 2006 در این كشور 16 درصد از سالمندان 65 ساله و پیرتر به برخی از اختلالات روانی مبتلا هستند.

پژوهشگران برای دستیابی به این اطلاعات چندین پژوهش عمومی بزرگ را كه بر روی سلامت روانی مردم آمریكا انجام گرفته است، مورد بازبینی و تجزیه و تحلیل قرار دادند.

این پژوهش از سوی مركز ملی آمار بهداشت، آژانس تحقیقاتی و كیفیت مراقبت‌های بهداشتی، سازمان خدمات سلامت روانی و سوء استفاده و هم چنین سازمان امنیت اجتماعی انجام گرفته‌ است.

پژوهشگران تاكید كردند: افزایش پوشش دهی دارو تحت برنامه «مراقبت‌ پزشكی» كه برنامه بیمه دولت فدرال برای سالمندان محسوب می‌شود و هم چنین برنامه بیمه سلامت اطفال برای كودكان خانواده‌های بی بضاعت،‌ امكان دسترسی به این داروها را بیشتر كرده است. هم چنین نرخ تجویز این قبیل داروها در بخش نخست دهه جاری بین سالهای 1996 تا 2001 به طور خاص و سریع افزایش یافته است. البته در این تحقیقات پژوهشگران به موضوع نگران كننده رسیده‌اند.

آنها دریافته‌اند: بیمارانی كه با مشكلات و بیماریهای خطرناك روانی دست به گریبان هستند دسترسی بسیار اندكی به امكانات درمانی و مراقبتی دارند و تاكنون پیشرفت بسیار كمی در این خصوص در آمریكا صورت گرفته است.

محققان تاكید كردند: توجه به این نكته ضروری و الزامی است. چون بیماریهای روانی در شرایط حاد ممكن است عواقب ناگواری برای خانواده‌ها و جوامع داشته باشد تا حدی كه حتی به جرم و جنایت منجر شود.