پیاز بویایی منطقه ای از مغز است که بو و رایحه های مختلف را پردازش می کند. به تازگی محققان مدرسه پزشکی دانشگاه  Case Western Reserve در اوهایو برای اولین بار کشف کردند که در این ناحیه مغزی شکلی از حافظه سمپاتیک وجود دارد.

در دهه 70 کشف شده بود که سیناپسها یا اتصالات میان سلولهای مغزی می توانند شدت پیوندهای خود را پس از دوره های کوتاه فعالیت تغییر دهند. این فرایند که "نیرومند سازی حافظه بلند مدت" (LTP ) نامیده می شود، مهمترین انتخاب برای توضیح دادن درباره روشی است که به کمک آن مغز انسان اطلاعات مربوط به مکانهای خاص، اسامی و حوادث را به خاطر می سپارد.

اکنون این دانشمندان که نتایج یافته های خود را در مجله "نیچر نوروساینس" منتشر کرده اند دریافتند که در گوسفندها مکانیزم LTP می تواند بر روی نورونهای بویایی اثر بگذارد و در گوسفندان مانع تشکیل پیوندهای انتخابی میان مادر و فرزند شود. این اتفاق منجر به سازگاری بره ها با مادرهای دیگر می شود.

این محققان با استفاده از یک میکروسکوپ لیزری ابداعی کشف کردند که پیاز بویایی مجهز به LTP می تواند تجربه بویایی را در این گوسفندان تغییر دهد.

پردازش اطلاعات از سوی مغز در یک ساختار هرمی انجام می شود. در حقیقت تمام سیستمهای حسی، مجهز به تعدادی از سلولهای سطح پایین هستند که به روشی بسیار ساده نتایج خود را با مناطق مغزی بالاتر به اشتراک می گذارند.

در قله این ساختار هرمی، پیچیده ترین تواناییهای مغز مثل توانایی تشکیل مفاهیم و یا تشخیص چهره افراد و یا به خاطرآوری یک ملودی انجام می شود.

این تحقیقات جدید نشان می دهد اتصالاتی که برپایه تجربه بویایی تغییر می کنند، اتصالاتی میان سطح بالایی این هرم یعنی منطقه کورتکس بویایی و پایین ترین سطح یعنی پیاز بویایی هستند.

این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند: "بررسیهای ما نشان می دهد که هنوز چیزهای زیادی برای کشف ارتباطات دوطرفه میان فضاهای بالایی و پایینی مغز در مدت یادگیری بویایی وجود دارند. ما تنها در آغاز بررسی مکانیزمهای بازخوردی هستیم که بخشهای سطح زیرین مغز از جمله پیاز بویایی را از پیش گیریهای مناطق فوقانی تر مطلع می کنند."