محققان دانشگاه مکگیل با استفاده از DNA به روش تازهای برای تولید نانولولهها ی قابل کنترل دست یافتند.
نانولولهها ساختارهای بسیار کوچکی با قطر 6 تا 7 نانومتر هستند. یکی از ویژگیهای بسیار جالب این مواد طول بسیار زیاد آنهاست که تا 20 هزار نانومتر میرسد. این ساختارها با وجود کوچک بودن قابلیت بسیار بالایی در حل مسائل کلیدی پیش روی محققان فناوری نانو دارند. از جمله این قابلیتها میتوان به طراحی حاملهای رسانش دارو، تولید نانوسیمهای الکترونیکی و قطعات کاشتنی پزشکی، و فراهم کردن چارچوبی برای تبدیل انرژی خورشیدی اشاره کرد.
اسلیمن میگوید: «به نظر میرسد روش تولیدی ما کاملاً بهجاست. در حال حاضر مشغول بررسی کاربردهای بالقوه این مواد در دارورسانی هستیم. صحبت کردن با اطمینان در این مورد هنوز زود است، اما ارزش بررسی را دارد».
گفتنی است "DNA" یک چارچوب فوقالعاده برای تولید نانولولههامی باشد.
"DNA" با داشتن چهار حرف الفبای ساده A، T، C و g میتواند تشکیل آرایه شگفتانگیزی از پروتئینها را که در کنار هم زندگی را شکل میدهند، هدایت کند. حال دقیقاً همین اطلاعات شیمیایی ذخیره شده در "DNA" است که در فناوری نانو مورد استفاده قرار گرفته است.
در این مورد، رشتههای "DNA" به نحوی برنامهریزی شدند که به شکل ساختارهای یک، دو، و سهبعدی پیچیده درآیند. گروه اسلیمن با وارد کردن مولکولهای سنتزی به این رشتههای "DNA"، ویژگیهای عملکردی و ساختاری بیشتری را درون این نیروهای فعال طبیعت وارد نمودند. آنها با استفاده از این روش اولین نانولوله "DNA" با شکل کنترل شده را تولید کردند. با بهرهگیری از این تکنیک، لولههای مثلثی و مربعیشکل شگفتانگیزی تولید شدند.
این نانولولهها قابلیت بسیار بالایی، به عنوان مثال در تولید نانوسیمهای فلزی باشکلهای مختلف دارند. لوله "DNA" میتواند به عنوان یک قالب برای رشد فلزات عمل کرده و سیمهای بسیار باریکی تولید نماید که میتوانند کاربردهای مختلفی داشته باشند.
این گروه تحقیقاتی همچنین نشان دادند که چگونه میتوان این نانولولهها را به شکل تکرشتههای «باز» یا جفترشتههای «بسته» تولید کرد. این شکلها مخصوصاً برای کپسوله کردن و رها نمودن انتخابی داروها نزدیک سلولهای ناسالم کارایی دارند.
نظر شما