سلامت نیوز:زنگ آغاز شروع سال تحصیلی جدید با شروع مهر نواخته می‌شود تا آموزش‌و‌پرورش همزمان با نشستن دانش‌آموزان پشت نیمكت‌های كلاس وارد سومین دوره خود در دولت یازدهم شود. چند ماه است كه وزیر و معاونانش در مناسبت‌های مختلف از طرح رتبه‌بندی معلمان به عنوان برگ برنده‌ای نام می‌برند كه قرار است از هفته آینده تغییراتی را در وضعیت معلمان ایجاد كند تا شاید پرونده اعتراضات معلمان كه در نیمه دوم سال گذشته و نیمه اول سال جاری بارها خبرساز شد، بسته شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد در این میان چند تن از معلمان هنوز در بازداشت به سر می‌برند و علی‌اصغر فانی هفته گذشته در جمع خبرنگاران ابراز امیدواری كرد كه همكارانش « با شروع سال تحصیلی آزاد شوند.»سال تحصیلی جدید از راه می‌رسد اما مطالبات قدیمی معلمان بر جای خود باقی است. مهدی نوید ادهم، دبیركل شورای عالی آموزش و پرورش به برخی از این مطالبات، اقدامات آموزش و پرورش و البته رابطه این وزارتخانه با انجمن‌های صنفی فرهنگیان اشاره كرد.
بخشی از بدنه فرهنگیان معتقدند كه طرح رتبه‌بندی آن‌گونه كه باید، پاسخگوی نیازهای این قشر نیست و بیشتر ترجیح می‌دهند كه مانند نظام مهندسی و نظام پزشكی جایی باشد كه اختیار و آزادی عمل بیشتری برای‌شان وجود داشته باشد. در مقابل این گفته چه دفاعی از رتبه‌بندی می‌توان كرد؟
امروز سند تحول بنیادین، سند مادری است كه تمام فعالیت‌های آموزش و پرورش باید حول محور آن برنامه‌ریزی، سیاستگذاری و اجرا شود. در سند تحول دو حسن از این منظر وجود دارد؛ اول طراحی و استقرار سیستم سنجش صلاحیت حرفه‌ای معلمان و دوم طراحی و استقرار نظام رتبه‌بندی معلمان. این دو به هم وابسته هستند در سنجش صلاحیت حرفه‌ای صلاحیت و توانایی معلمان در دوره‌های زمانی خاص سنجیده می‌شود هم در بدو ورود و هم بر اساس پیش‌بینی‌های اولیه ما هر پنج سال یك‌بار كسانی كه به گونه‌های مختلف سعی در ارتقای توانایی خود دارند از امتیاز بیشتری برخوردار شوند، دوم اینكه متاثر از رتبه‌بندی معلمان است یعنی اگر معلمی تلاش و پژوهش بیشتری كرد و برای بچه‌ها وقت بیشتری گذاشت رتبه برتر می‌گیرد و ما‌به‌ازای این رتبه از حقوق و مزایای بیشتری هم برخوردار می‌شود. این دو طرح با این دید در حال تنظیم هستند كه رتبه‌بندی مراحل آخرش را طی می‌كند و امیدواریم كه در آغاز سال تحصیلی اجرایی شود.
دولت محترم هم با وجود مشكلات و تنگناهای مالی كه داشت اعتبارات مورد نیاز این طرح را اختصاص داده است تا از مهر ماه برای شش ماه دوم سال اجرایی شود. برای سال آینده هم كه تامین اعتبار شده. ما در شروع راه هستیم همان‌گونه كه می‌دانید سند تحول بنیادین یك سند استراتژیك برای وزارت آموزش و پرورش است و ذیل سند چشم‌انداز بیست‌ساله كشور قرار می‌گیرد. احكام ١٣١ گام سندباید در طول زمان اجرا شود و نمی‌شود انتظار داشت كه یك‌شبه محقق شوند. خوشبختانه نقشه راه سند هم رونمایی شده است. نقشه راه تقدم و تاخر و زمان‌بندی اجرای احكام را مشخص می‌كند كه گامی است به سوی جلو تا زمینه اجرای مناسب‌تر سند فراهم شود.
بحث دیگر اعتراض معلمان به نابرابری میان آموزش و پرورش با سایر دستگاه‌های دولتی است. دولت یازدهم برای رفع این نابرابری چه قدمی برداشته؟
كسری‌های آموزش و پرورش و نابرابری‌های موجود در حقوق معلمان یك شبه اجرا نشده كه یك شبه درمان شود. سالیان سال اینها روی هم انباشته شده‌اند و برای همین زمان می‌برد تا جبران شود. دولت از منظر خودش نگاه می‌كند و می‌گوید من حقوق را افزایش داده‌ام و درست هم می‌گوید: چون به سایر دستگاه‌ها ٧٠ تا ٨٠ درصد بودجه تخصیص داده و به آموزش و پرورش ١١٠ درصد پس اگر از این منظر نگاه كنیم حرف دولت درست است.
اما وقتی نیاز معلمان و میزان حقوق‌شان را می‌بینیم، متوجه می‌شویم كه حداقل با دستگاه‌های مشابه دولتی فاصله دارد. از نظر خود بودجه‌های آموزش و پرورش هم این كسری مضاعف و مزمن است، وقتی یك دستگاهی بالای ٩٧ درصد اعتباراتش صرف حقوق كاركنان می‌شود دیگر بودجه‌ای برای طراحی و برنامه‌ریزی دارد. بارها شاهد بوده‌اید كه مدیران ما از تامین اعتبار برای هزینه آب و برق مدارس نگرانند و می‌نالند. این هست كه باید زمان بدهیم و ما امیدواریم كه در برنامه ششم توسعه آموزش و پرورش در اولویت اعتبارات دولتی قرار بگیرد تا مشكلات كاستی‌های مزمن را بتوانیم جبران كنیم.
اما در كوتاه‌مدت هم مطالباتی وجود دارد، در چند ماه گذشته اعتراضات و تجمع سكوت معلمان بارها خبرساز شده، برای رسیدگی به این درخواست‌ها چه می‌كنید؟
معلم‌ها قشر فهمیده و فرهیخته‌ای هستند، شرایط كشور را درك می‌كنند و تاكنون هم همراهی كرده‌اند. در مورد اعتراضات هم كه می‌فرمایید باید بگویم خیلی از معلمان دیگر هم مشكلات مالی دارند اما در این حركت‌ها شركت نكرده‌اند به این دلیل كه شرایط دولت را درك می‌كنند و البته همه اینها به این معنا نیست كه دولت و مجلس نباید وظایف خود را انجام دهند.
همچنان كه متولیان امر تخصیص اعتبارات دولتی مدعی هستند كه امكاناتی را برای آموزش و پرورش و فرهنگیان فراهم آورده‌اند اما انتظار ما و معلمان این است كه توجه بیشتری به این امر شود. ما هم از نابرابری‌ها و تفاوت‌ها رنج می‌بریم و امیدواریم كه این قشر فرهیخته‌ای كه همواره مدافع دولت بوده و هست، همواره همراه انقلاب بوده و خواهد بود مشكلات معیشتی‌اش به حداقل برسد و بتواند زندگی خوبی را داشته باشد و با نشاط بیشتری سر كلاس‌های درس حاضر شوند. عدد و رقم‌ها نشان می‌دهند كه درصد رشد بودجه آموزش و پرورش و حقوق معلمان نسبت به دستگاه‌های دیگر بهتر بوده اما هنوز به حد مطلوب نرسیده است.
معاون حقوقی وزارت آموزش و پرورش از وجود تعدادی معلم زندانی خبر داد. سیستم حمایتی آموزش و پرورش تا كجا اجازه پیگیری مسائل معلمان را دارد؟
این نوع مسائل در همه دستگاه‌ها وجود دارد یك مشكل اجتماعی است نه صنفی. این جمله مشكلات برای آحاد مردم به وجود می‌آید بخشی از آنها هم خب طبعا معلم هستند.
یكی از مشاوران وزیر در گفت‌وگو با ما گفت چون معلم هستند وزیر آموزش و پرورش شخصا اقدام كرده است.
بله من گاهی گله كرده‌ام كه گاهی در این جاده‌ها تصادف پیش می‌آید اما تا دو تا معلم تصادف كنند عنوان شغلی‌شان ذكر می‌شود. این به قشر ربطی ندارد. معلم‌ها هم مانند دیگر مردم به دلیل مشكلات مالی گاهی به زندان می‌افتند. از آنجایی كه این موضوع برای وزارت آموزش و پرورش اهمیت دارد و مسوولیتی كه در جهت حمایت از معلمان برای خودش قایل است، وزیر تدابیری را اتخاذ كرده است تا با استفاده از منابع دولتی و كمك‌های خیرین بتوانند بخشی از مشكلات معلمان عزیز را كاهش دهند. این كمك دستگاهی نیست و در تمام اقشار هست.
زندانیان صنفی چطور كه الان در مطالبات هم اسم‌شان مطرح می‌شود و فرهنگیان خواستار آزادی آنها هستند.
دستگاه‌های ذی‌ربط باید پاسخ دهند، قطعا نگاه آن دستگاه‌ها هم به آموزش و پرورش و معلمان نگاهی توام با كرامت است. هیچ كدام از این مسوولان نظامی و امنیتی دل‌شان نمی‌خواهد حرمت معلمان شكسته شود و اگر مواردی هم پیش آمده امیدواریم هر‌چه زودتر مرتفع شود.
چقدر واقعا انجمن‌های صنفی در تصمیم‌گیری‌ها سهیم هستند؟
شاید حضور انجمن‌های صنفی به صورت نظام‌مند اندك باشد اما حضور معلمان و مدیران در سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های آموزش و پرورش خیلی پررنگ است.
از چه طریقی؟
مثلا گروه‌های آموزشی داریم كه متشكل از معلمان است. این تشكل‌ها و گروه‌های آموزشی در فرآیند تصمیم‌گیری حضور دارند و دیدگاه، نظرات و نقدشان به سیستم منتقل می‌شود. نمایندگان معلمان در انواع و اقسام تشكل‌ها، جلسات و برنامه‌های ما از شورای‌عالی آموزش و پرورش گرفته تا سایر بخش‌ها حضور دارند نه به عنوان تشكل سیاسی و صنفی بلكه به عنوان فرد یا جمعی از گروه معلمان.
یعنی انجمنی اسم صنفی داشته باشد مشكلی دارد؟
نه اشكالی ندارد اما شرایط به گونه‌ای است كه ما از حضور سایر تشكل‌ها داریم بهره می‌گیریم.
اصلا ارتباطی با این كانون و انجمن‌های صنفی دارید؟
بله گاهی ارتباطاتی بوده و از ظرفیت آنها استفاده شده است.
اما گویا خیلی پررنگ نیست.
شاید اما این ادعا را كه ارتباط سیاستگذاران با معلمان كمرنگ است را قبول ندارم اما با یك تشكل شاید.
نظر شما