كارشناس مسئول اداره زئونوز(بیماریهای مشترك بین انسان و دام) وزارت بهداشت، آخرین شمار مبتلایان انسانی به تبهای خونریزی دهنده ویروسی در كشور را در سال 87، 102 نفر برشمرد و افزود: از این تعداد 96 نفر در استان سیستان و بلوچستان، یك نفر در استان اصفهان و پنج نفر در استان فارس گزارش شده است.
وی، افغانستان، پاكستان، كشورهای شمالی نظیر آذربایجان، عراق و به ویژه تركیه را از كشورهای آلوده به لحاظ بیماری تبهای خونریزی دهنده ویروسی دانست و افزود: از راههای پیشگیری و كنترل این بیماری مشترك بین انسان و دام، شناسایی و گزارش دامهای آلوده به كنه و هماهنگی بین بخشی با سازمان دامپزشكی بوده است.
كارشناس مسئول اداره زئونوز (بیماریهای مشترك بین انسان و دام) وزارت بهداشت، با اشاره به ضرورت سمپاشی دامهای آلوده به كنه گفت: دامهای مبتلا به تبهای خونریزی دهنده ویروسی فاقد هرگونه علامتی هستند؛ اما بیماری از طریق گزش كنه به انسان منتقل میشود.
دكتر زینلی با بیان اینكه در ایران بیش از 80 درصد از موارد انسانی با دریافت داروی ریباویرین به طور موثر درمان میشوند، گفت: این دارو از سوی وزارت بهداشت به طور رایگان در اختیار بیماران قرار میگیرد.
وی در ادامه با توصیه به مسافران تابستانی كه قصد عزیمت به مناطق روستایی دارند به عدم تماس با دامهای آلوده به كنه در ادامه یادآور شد: همچنین باید حین ذبح گوسفند از وسایل حفاظت شخصی نظیر عینك، گان، ماسك، چكمه، دستكش و روپوش استفاده كرد تا بدین ترتیب مانع از ورود ترشحات و خون دامهای آلوده از طریق جراحات پوستی و مخاط چشم شود.
كارشناس مسئول اداره زئونوز(بیماریهای مشترك بین انسان و دام) وزارت بهداشت، با بیان اینكه با ذبح بهداشتی دامها در مراكز كشتار دام كه زیر نظر سازمان دامپزشكی تعبیه شده میتوان مانع از آلودگی سطح شهر به این ویروس شد، یادآور شد: پرسنل درمانی هم در بیمارستانها باید با رعایت موارد ایزولاسیون و نكات بهداشتی همه جانبه مانع از ورود ترشحات و خون بیمار آلوده به بدنشان شوند.
دكتر زینلی، با بیان این كه تبهای خونریزی دهنده ویروسی شمار زیادی از بیماریها را شامل میشود، افزود: «تب لاسا»، «تب دره ریفت»، «تب دانگ»، «تب ابولا»، تب كریمه كنگو و تب خونریزی دهنده با سندرم كلیوی از مهمترین آنها در دنیا به شمار میروند.
وی از علل با اهمیت شمرده شدن این بیماری را تمایل به اندمی شدن (ماندن در منطقه)، شدت و وخامت بیماری و افزایش شمار مرگ و میرمبتلایان، عوارض و زیانهای اقتصادی و سرایت سریع آن از انسان به انسان برشمرد و افزود: این بیماری در دام درمان و واكسنی ندارد و از سال 78 تاكنون تب خونریزی دهنده كریمه كنگو (CCHF) در كشور شناسایی شده است.
كارشناس مسئول اداره زئونوز(بیماریهای مشترك بین انسان و دام) وزارت بهداشت، یكی از راههای انتقال این بیماری به انسان را گزش كنه هیالوما (كنه میزبان) دانست و یادآور شد: تماس با خون، ترشحات و لاشه آلوده دامها حین ذبح از دیگر راههای انتقال این بیماری است؛ از این رو قصابها و كسانی كه تماس مستقیم با دام دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
دكتر زینلی با بیان اینكه بیماری در دام بدون علامت است به ایسنا گفت: در دوره یك هفتهای ویرمی بیماری، ویروس در بافتها و خون دام منتشر میشود كه چنانچه ذبح دام در این مرحله صورت گیرد بیماری با ورود خون آلوده به ویروس از طریق جراحات و پاشیده شدن به مخاط چشم به انسان منتقل میشود.
وی، از نكات كلیدی برای تشخیص بالینی بیماری CCHF در انسان را وجود سابقه سفر و یا اقامت در مناطق روستایی طی دو هفته گذشته عنوان كرد و افزود: شروع ناگهانی تب، درد عضلانی، خونریزی از بینی و یا بروز بثورات جلدی چون راش، پتشی و پورپورا از علایم بیماری است.
نظر شما