متخصصان اظهار می‌دارند كه مصرف داروهای ضد افسردگی یکی از بهترین راه كارها برای مقابله با افسردگی است اما باید در نظر داشت كه ما به عنوان یك مصرف كننده، چه توقعی از این داروها باید داشته باشیم.

هرگز بدون مشورت پزشك داروی خود را قطع نكنید

واقعیت این است که داروهای ضد افسردگی مانند آنتی بیوتیک‌ها نیستند که در طول چند روز عامل بیماری زا را از بدن ریشه کن کنند. داروهای ضد افسردگی به جای ریشه کردن عامل بیماری، علایم آن را کاهش می‌دهند و درعین حال امکان دارد که بیمار حتی بعد از رهایی از علایم نیاز به مصرف دارو داشته باشد.


انجمن روان پزشکان آمریکا توصیه می‌كنند كه بیمار باید 4 تا 5 ماه بعد از بهبود علایم هم از داروهای ضد افسردگی استفاده کند. این کار باعث می‌شود تا از احتمال بازگشت بیماری کاسته شود.

برخی دیگر از بیماران ممکن است به زمان طولانی‌تری برای مصرف دارو احتیاج داشته باشند. افسردگی می‌تواند در بعضی از مواقع شبیه بیماری مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی عمل کند. در این شرایط بیمار به یک روند درمانی مداوم احتیاج دارد که به آن درمان نگهدارنده گفته می‌شود.

بر اساس این گزارش، طی دو دهه گذشته تعداد زیادی از داروهای جدید ضد افسردگی روانه بازار شده‌اند که تا حدودی متفاوت از داروهای قدیمی‌تر عمل می‌کنند.

یك نوع از این داروها بازدارنده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) هستند. این داروها بر روی سطح یک ماده شیمیایی در مغز به نام «سروتونین» اثر می گذارند. از انواع این ضد افسردگی‌ها می توان به اس سیتالوپرام، فلووکسامین، پاروکستین و فلوکستین اشاره کرد. عوارض جانبی این داروها معمولاً اندک و شدت آنها کم است و شامل مشكلات معده، مشکلات خواب، مشکلات جنسی، سردرد، اضطراب و تغییرات وزنی هستند.

نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی بازدارنده‌های باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) نام دارند.

این داروها روی میزان سروتونین و ماده شیمیایی دیگری در مغز به نام نوراپی نفرین تأثیر می‌گذارند و این داروها شامل دولوکستین و ونلافاکسین هستند. عوارض جانبی این داروها نیز معمولاً کم و کم شدت و شامل عوارضی مانند بهم خوردگی معده، مشکلات خواب، مشکلات جنسی، سردرد، اضطراب، سرگیجه و ضعف هستند.

نوع سوم این داروها شامل بازدارنده های بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRIs) می‌باشند. این داروها بر سطح اپی نفرین و دوپامین در مغز تأثیر می گذارند. از میان این داروها می توان به بوپرولیون اشاره کرد. عوارض این دارو نیز کم شدت بوده و مشکلات خواب، سردرد و اضطراب را شامل می‌شود.

گروه چهارم سازنده‌های نوراپی نفرین و سروتونین (NaSSAs) هستند كه عوارض این دسته از داروها شامل میرتازپین عبارت از مشکلات خواب، اضطراب، اغتشاش معده و سرگیجه هستند. این چهار گروه جزو داروهای جدید ضد افسردگی محسوب می‌شوند. از جمله اولین داروهایی که در درمان افسردگی استفاده می‌شوند می‌توان به ضد افسردگی‌های تری سایکلیک و بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز اشاره کرد که هر دو در تعادل شیمیایی مغز موثر هستند.

متخصصان سعی می‌کنند؛ از این داروها با حداقل دوز موثر استفاده کنند زیرا که می‌توانند عوارض جدی و شدیدی در بدن ایجاد کرده و با بقیه داروها و غذاهای مصرفی فرد تداخل پیدا کنند. با این وجود داروهای ذکر شده هنوز هم در بعضی موارد افسردگی به خصوص در مواردی كه داروهای جدید جواب نداده‌اند تجویز می‌شوند. اگر برای مدت مناسبی به دارویی اجازه دادید تا فعالیتش را انجام دهد و آن وقت باز متوجه شدید که احساس خوبی ندارید حتما با پزشکتان مشورت كنید.

هم چنین حتما به خاطر داشته باشید که نباید هیچ دارویی را بدون نظر پزشک کنار بگذارید یا تعویض كنید. حتی اگر احساس کردید که بیماریتان کاملاً بهبود یافته است قطع مصرف یک دارو می تواند مساوی با بازگشت افسردگی باشد. در نظر داشته باشید كه مطمئن‌ترین راه برای یك درمان صحیح بویژه‌ از نوع دارویی مراجعه به متخصص است.

ایسنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • جویا ۱۳:۳۱ - ۱۳۹۳/۰۵/۰۳
    6 0
    البته بهتره بگید با نظر کدوم متخصص اگر متخصص یا پزشک وجدان کاری داشت صحیح اما متخصصی که دوره ی طلاییش رو گذرونده حالا فقط بیمار پشت بیمار میبینه و شواهد نشون میده که شاید در طول روز دو صفحه هم مطالعه نداره پس ممکنه یه دارو داره پدر صاحاب شمارو در میاره اما دکتره کنار دریا آب پرتقال میخوره خدایا زیاد کن دکترهای دلسوز رو و کم کن دکترهای بیزینس من رو آمین