محققان موسسه علوم دانشگاهی سن رافائله میلان در تحقیقات خود نشان دادند برخلاف آنچه که تاکنون تصور می شد پادتنهای بدن انسان که در مقابل ویروسهای آنفلوآنزای انسانی ظاهر می شوند نمی توانند از بدن در مقابل نمونه های حیوانی همین ویروسها محافظت کنند.

براساس گزارش مجله علمی Plos Pathogens، بیشتر جمعیتهای انسانی دارای پادتنهایی در مقابل ویروسهای نوع انسانی H1 و H3 هستند که از جمله آنفلوآنزاهای فصلی به شمار می روند.

این محققان به منظور آگاهی از میزان کارآمدی این پادتنها در مقابل ویروسهای H1 و H3 که به حیوانات آسیب می رسانند و بعد به انسان انتقال می یابند، نمونه خون افرادی را که در موسسه سن رافائه در سال 2006 و در مدت یک برنامه واکسیناسیون در مقابل آنفلوآنزای فصلی جمع آوری کرده بودند مورد آزمایش قرار دادند.

نتایج این آزمایشات به وضوح نشان می دهند پادتنهایی که پس از واکسیناسیون در مقابل نمونه های انسانی این آنفلوآنزاها تولید شده بود محتوی پادتنهای محافظ در برابر نمونه های حیوانی این ویروسها نبودند.

به همین دلیل است که ویروسهای نوع حیوانی H1 و H3 می توانند منجر به ایجاد اپیدمیهای کشنده ای شوند که در حال حاضر آنفلوآنزای H1N1 که در ابتدا با عنوان آنفلوآنزای خوکی شناخته می شد از جمله نمونه های حیوانی مرگبار این ویروس است.