محققان دانشگاه جان هاپکینز کشف کردند افرادی که اولین بخش از زندگی خود (زیر 20 سال) از توانایی زبانی بالاتر از حد متوسط برخوردارند در دهه های بعدی زندگی خود با درصد کمتری در توسعه علائم بیمار آلزایمر روبرو هستند.
این دانشمندان که نتایج یافته های خود را در مجله علمی "نورولوژی" منتشر کرده اند در این خصوص اظهار داشتند: "یک خصوصیت اسرارآمیز آلزایمر، تغییرپذیری آن است که از طریق آن به افراد آسیب می رساند. ما در این تحقیقات افرادی را شناسایی کردیم که در مغز آن پلاکهای علائم این بیماری وجود دارد اما هیچ نشانه ای از کاهش قدرت حافظه در آنها مشاهده نمی شود. با آزمایش بر روی این افراد کشف کردیم که آنها در زمان نوجوانی از قدرت زبانی بالایی برخوردار بوده اند."
این نورولوژیستها مغز 38 خواهر روحانی را پس از مرگ در پروژه مطالعه بالینی مدرسه خواهران نوتردام در آمریکا مورد بررسی قرار دادند.
در این بررسیها افراد به دو گروه افراد با مشکلات حافظه و علائم ویژه بیماری آلزایمر در مغز و افراد با حافظه نرمال با / یا بدون علائم آلزایمر در مغز تقسیم شدند.
سپس این محققان دست نوشته های دوران نوجوانی 14 خواهر را بررسی کردند و پیچیدگی گرامری و تعداد کلمات استفاده شده و درصد سختی آنها را شناسایی کردند. به این ترتیب نشان دادند قدرت زبانی زنان بدون مشکل حافظه در نوجوانی 20 درصد بالاتر از سایر زنان بوده است.
در این بررسی، روش رشد سلولهای مغزی در افراد با توانایی بالای زبانی نیز اندازه گیری شد و نشان داد که روش رشد این سلولها می تواند از کاهش قدرت حافظه علی رغم وجود حراجات و پلاکهای علائم آلزایمر پیشگیری کند.
دانشمندان آمریکایی دریافتند افرادی که در نوجوانی از توانایی زبانی بالایی برخوردارند در پیری با احتمال کمتری برای ابتلا به آلزایمر مواجهند.
نظر شما