سلامت نیوز:پوریا عالمی،طنز پرداز در روزنامه شرق نوشت : یکی از اعضای شورای شهر تهران با راننده خود درگیر شد. شدت صدماتی که این عضو شریف شورای شهر به راننده خود وارد کرده طوری است که راننده نگون‌بخت در بیمارستان بستری شد.

ما با خواندن خبر بالا خیلی خوشحال شدیم که این عضو شورای شهر تهران ورزشکار حرفه‌ای بوده و کاملا با اخلاق ورزشکاری آشناست. چرا؟ چون اگر با اخلاق ورزشکاری آشنا نبود، طرف را طوری می‌زد که ناک‌اوت می‌شد اما آشنایی به فنون ورزشی این امکان را به عضو شریف مربوطه می‌دهد که طوری بزند که مخاطب از هوش برود اما از دنیا نرود. مردم شهر تهران بعد از شنیدن خبر کتک‌کاری عضو شریف شورای شهر، با تجمع جلو شورای شهر ضمن حمایت از ورزشکار مربوطه اعلام کردند: داداش، یواش!

حکایت: یک کاندیدای شورای شهر در انتخابات داشت شعار می‌داد که اگر به من رأی بدهید من نمی‌گذارم آب توی دل شما تکان بخورد جز اینکه دو طرف تهران را مجوز می‌دهم که ساخت‌وساز صورت بگیرد و جلو ورود باد به تهران گرفته شود و جز اینکه مجوز می‌دهم دارودرخت و فضای سبز شهری تبدیل به ملک تجاری بشود و جز اینکه کاری به امنیت جان شهروندی ندارم و سازمان آتش‌نشانی و هلال‌احمر و شهرداری راحت باشند و همین که یکی یک چیزیش شد توی تلویزیون بغض کنند برای ما بسه.

مردم که ایستاده بودند و داشتند تماشا می‌کردند، بغض کردند و گفتند: فلانی دوستت داریم... فلانی دوستت داریم.
در همین لحظه یک آقایی که تحصیل‌کرده و بی‌کار بود، گفت: اگر ما به تو رأی بدهیم تو می‌روی سر کار و ما سر کار می‌مانیم.
کاندیدای مربوطه گفت: نه عزیزم. شما بی‌کار نمی‌مانید. اصلا خود شما بیا بشو راننده من.

آقای تحصیل‌کرده بی‌کار گفت: ببین داداش، من قبلا رو تاکسی کار کردم و متوجه خطرات اون هستم ومسافر و راننده هی دعواشون میشه و روشون به هم باز میشه.

کاندیدای مربوطه گفت: نه اصلا نگران نباش. من خیلی پروانه‌ای هستم و روم را به روت باز نمی‌کنم.
آقای تحصیل‌کرده بی‌کار راننده گفت: حالا اگر توی دوران نمایندگیت دعوایمان بشود مرا با چی می‌زنی؟
کاندیدای مربوطه گفت: با دم نرم و نازکم.

آقای راننده گفت: وجدانی با چی می‌زنی؟ به نظر هیکلت خیلی ردیف است و من را قبلا فلک زده و بی‌کار هستم. دیگر زدن ندارم‌ها.
کاندیدای مربوطه گفت: نگران نباش. من ورزشکارم اگر هم بخواهم تو را بزنم طوری می‌زنم که جاش نماند.
و خلاصه این‌طوری شد که آن‌طوری زد و جاش نماند اما طرف افتاد گوشه بیمارستان و خلاص. پایان.