سلامت نیوز:مشکلات مالی داستان امروز و دیروز معلمان ایرانی نیست تا بوده همین بوده و اعتراض‌های گاه گاه آن‌ها نشانه لبریز شدن کاسه صبرشان است که هرچند وقت یک‌بار قطره‌ای از آن خودش را به شکل تجمع خیابانی، اعتراض رسانه‌ای، راه اندازی کمپین و حتی چندباری اعتصاب نشان داده، اما کمتر جواب گرفته است، اما تجمع اعتراض‌آمیز آن‌ها دربرابر مجلس کاری کرد که وزارت آموزش‌وپرورش دولت یازدهم در تصمیمش برای ایجاد تغییرات کلان در وضعیت معلمان راسخ‌تر شود.

علی اصغر فانی، وزیر آموزش‌وپرورش که آبان ماه سال گذشته از وضعیت معیشتی معلمان ابراز شرمندگی کرده بود با فهمیدن اینکه شرمندگی‌اش دردی از فرهنگیان درمان نمی‌کند، در اوایل سال 94 اعلام کرد که دولت برنامه ویژه‌ای برای بهبود دریافتی معلمان دارد. آقای وزیر گفت: «برنامه‌ای داریم که طبق آن حقوق دریافتی معلمان از ۱۶۰ تا ۶۰۰ هزار تومان افزایش خواهد یافت و ۱۴درصد افزایش حقوق کارکنان در سال ۹۴ نیز به آن اضافه می‌شود.»


این خبر خیلی‌ها را خوشحال کرد، اما همان موقع هم سوال‌هایی درمورد دلیل تفاوت افزایش حقوق معلمان وجود داشت. فانی کمی بعد به‌این سوال جواب داد: «در حال صدور حکم رتبه‌بندی معلمان هستیم. براساس این طرح معلمان به رتبه‌های پایه ارشد، خبره و عالی تقسیم می‌شوند و‌درصدد افزایش مهارت‌های حرفه‌ای خود برمی آیند.»

کم‌کم نیمه اول سال 94 تمام شد و سال تحصیلی جدید فرا رسید، درحالی‌که هنوز از صدور احکام معلم‌ها خبری نبود تا اینکه مسئولان ارشد وزارت آموزش‌وپرورش اعلام کردند که کار رتبه بندی‌ها تقریبا تمام است و معلم‌ها تغییردر حقوق را در فیش حقوقی مهرماه‌شان مشاهده خواهند کرد. این خبر را وزیر آموزش‌وپرورش می‌دهد و می‌گوید: «رتبه‌بندی معلمان تقریبا تمام شده است و طبق برآوردهای ما، معلمان تغییرات محسوسی در حقوق مهرماه‌شان خواهند دید.»


حتما برای کسانی که از بیرون به‌این ماجرا نگاه می‌کنند به‌نظرشان اتفاق بسیار خوشحال‌کننده‌ای برای معلم‌ها افتاده، البته این نگاه درست است، اما نه درمورد تمام معلمان. بسیاری از معلمان رتبه‌بندی را مفید می‌دانند، اما فکر می‌کنند این کار اصلا کافی نیست ازسویی با توجه به شرایطی که در رتبه‌بندی معلمان در نظر گرفته شده وضعیت تعدادی از آن‌ها تغییر چندانی نمی‌کند.

درحال‌حاضر با اجرای طرح رتبه‌بندی حداقل افزایش حقوق معلمان 80 هزار تومان و حداکثر 500 هزار تومان است. با این وصف به معلمی که 6 سال سابقه کار دارد، چیزی حدود 75 هزار تومان افزایش حقوق تعلق گرفته است. طبق رتبه‌بندی معلمان، افراد در بدو ورود به آموزش‌وپرورش در رتبه مقدماتی، پس از 6 سال در رتبه پایه، پس از 12 سال در رتبه ارشد، بعد از 18 سال در رتبه خبره و با گذشت 24 سال از شروع فعالیت در رتبه عالی جای می‌گیرند.

این اتفاق اگرچه برای معلم‌ها از «هیچ» بهتر بوده، اما آن‌ها را کاملا راضی نکرده است. طبق سند تحول بنیادین نیست. آموزش‌وپرورش باید به‌طور یکسان ضریب حقوقی معلمان را افزایش می‌داد و سپس براساس امتیازهای فرهنگیان براساس رتبه‌بندی مزایایی جداگانه دریافت می‌کردند تا‌انگیزه معلمان و کیفیت آموزش‌وپرورش افزایش یابد، اما اجرای این طرح موجب نادیده گرفته شدن طرح رتبه‌بندی سند تحول بنیادین است و وضعیت معیشتی بسیاری از فرهنگیان نیز تفاوتی با گذشته نمی‌کند و افزایش حقوق برخی از فرهنگیان، حقوق عقب افتاده‌ای است که سایر کارمندان دریافت کردند و معلمان مستثنا بوده‌اند.


برخی از معلمان می‌گویند رتبه‌بندی که سند تحول بنیادین به آن اشاره دارد معلمان را به چهار رتبه شامل مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم تقسیم می‌کند تا معلم با هر سابقه‌ای که دارد متناظر با هم‌ردیف خودش در دانشگاه، حداقل ۸۰‌درصد حقوق را دریافت کند؛ نظام رتبه‌بندی فعلی براساس قانون خدمات کشوری ابلاغ شد و بیشتر به‌دنبال تقویت حقوق معلمان است.

درحالی‌که وزیر آموزش‌وپرورش و مسئولان این وزارتخانه می‌گویند که هدف اصلی این طرح ارتقای کیفیت نظام تعلیم‌وتربیت کشور با افزایش‌انگیزه و تقویت مهارت‌های معلمان است. معلمان می‌گویند طرح رتبه‌بندی که وزارت آموزش‌وپرورش درحال اجرای آن است به عمیق‌تر شدن تبعیض‌های موجود دامن می‌زند.


معلمان ناراضی معتقدند، همان اندازه‌ که در سایر دستگاه‌ها افزایش حقوق صورت می‌گیرد، درمورد معلمان هم این افزایش تعلق گیرد، اما شاهد فیلترهایی همچون رتبه‌بندی برای افزایش حقوق معلمان هستیم که آن نیز با تبعیض اجرا می‌شود. عده‌ای هم هستند که ایراداتی به‌این طرح دارند، اما آن را خوشحال‌کننده و گامی به جلو می‌دانند. محمود ایمان‌زاده، روابط عمومی کانون صنفی معلمان جزو همین دسته است.

او می‌گوید: «ما در صحبت‌هایی که به‌عنوان نماینده صنفی معلمان با آقای نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه و آقای فانی داشتیم فهمیدیم که خود این آقایان هم طرح رتبه‌بندی را کامل نمی‌دانند. آن‌ها هم قبول دارند که این طرح بر‌طرف‌کننده تمام نگرانی‌ها و دغدغه‌های فرهنگیان نیست و به نقص‌های آن اذعان دارند، اما باید گفت همین کار هم کار بزرگی بوده است. ما سال‌هاست که می‌بینیم صدای اعتراض معلم‌ها به‌جایی نمی‌رسد و حتی برای خاموش کردن آن تلاش می‌شود، اما این‌بار تصمیمی برای بهتر شدن اوضاع معیشتی معلمان گرفته شده. تا اینجا را معلم‌ها هم قبول دارند.»


ایمان‌زاده ادامه می‌دهد: «آقای نوبخت شخصا گفتند که ما به‌دنبال بهانه و ابزاری بودیم که بتوانیم به نحوی تغییرات مثبت در وضعیت معلمان ایجاد کنیم، اما می‌دانیم که این کار کافی نیست به‌همین دلیل به‌دنبال برنامه‌های بلند مدت و تغییرات کلان هستیم. آقای وزیر هم گفتند که مهم‌ترین تغییر در وضعیت معلمان را در برنامه ششم توسعه دنبال خواهیم کرد و رتبه‌بندی درواقع یک کمک جنبی به وضعیت معلمان است.»

همین حرف‌ها باعث می‌شود که ایمان‌زاده و خیلی از فرهنگیان دیگری که مانند او فکر می‌کنند به طرح رتبه‌بندی به‌عنوان طرحی خوشحال‌کننده، اما ناکافی نگاه کنند و منتظر تغییرات اساسی‌تر بمانند. البته فعلا باید منتظر واکنش معلمان در هنگام مواجهه با افزایش حقوقی که قرار است در فیش حقوقی مهرماه اعمال شود ماند و بعد از آن بیشتر به میزان رضایت آن‌ها پرداخت.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha