سلامت نیوز: سگ کشی جدیدترین نمونه شکنجه و حیوان آزاری در ایران است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزان نیوز، این جدیدترین نمونه شکنجه و حیوان آزاری در ایران است که تصویرش این روزها دست به دست در شبکه‌های مجازی می‌گردد. ویدیوی کوتاهی که اواخر آبان امسال در جاده خاوران، مسیر عباس‌آباد - علاقه‌مند ضبط شده. یک خودروی پژوپارس مشکی رنگ با شماره پلاک تهران، سگی «زنده» را به‌ دنبال خود به روی زمین می‌کشد. "سگ که با طناب به خودرو بسته شده به شدت دست و پا می‌زند و روی آسفالت کشیده می‌شود و سرانجام دست و پا زدنش متوقف می‌شود که به نظر می‌رسد حیوان جان داده باشد. بعد از سگ کشی شیراز با اسید انگار حالا نوبت روش‌های جدیدتر سگ کشی رسیده است. مجرم حیوان آزار در روز روشن آزادانه و بی آنکه ابایی از مجازات قانونی داشته باشد موجود زنده‌‌ای را با خودوری در حال حرکت در جاده روی زمین می‌کشد.

حیوان آزاری در ایران تقریبا یک امر هر روزه است و شاید دلیلش خلا قانونی و از آن مهمتر روند رو به رشد بی اخلاقی و منفعت گرایی در کشور باشد. گذارتان به کلینیک‌های حیوانات خانگی که بیفتد داستان‌های زیادی از این حیوان آزاری‌های جنون آمیز می‌شنوید. خانمی که گربه یک ساله و نیمه‌‌ای را برای واکسن زدن به درمانگاه آروده، عکس بچگی این گربه را به مراجعه کننده دیگری نشان می‌دهد و می‌گوید: دور گردنش را ببینید. وقتی پیدایش کردم که بچه‌های کوچه با طناب دارش زده بودند و حلقه دور گردن حیوان بیچاره را توی عکس نشان می‌دهد." می‌پرسم مگر در کدام محله زندگی می‌کنید که بچه هایش برای تفریح گربه "دار" می‌زنند؟ من من می‌کند و می‌گوید نزدیکی‌های دانشگاه شریف هستیم.

البته انتشار این ویدئو هنوز به اندازه تصاویری که سال قبل درباره نحوه سگ کشی شهرداری شیراز با اسید منتشر شده بود، سر و صدا به پا نکرده و حساسیت افکار عمومی را برنینگیخته است. احتمالا سگ کشی هم مثل بقیه آسیب‌های اجتماعی کم کم به یک عادت تبدیل می‌شود و حساسیت طرفداران یک شبه محیط زیست را دیگر بر نمی‌انگیزد. شهرداری‌ها در اغلب نقاط کشور در حال حاضر پرچم آزار رسانی به حیوانات خانگی مثل سگ و گربه را بر عهده دارند. در صفحات اینترنتی طرفداران حیوانات که نگاه کنید هر چند وقت یک بار نام شهرداری یک شهر ایران را با شماره تلفن می‌گذارند و از حامیانشان می‌خواهند از آن شهرداری درخواست کنند کشتار سگ‌ها با تیر را متوقف کنند. وقتی یک نهاد خدماتی- اجتماعی که این سال‌ها ادعای فرهنگی بودن هم می‌کند، اینطور راحت حیوان آزاری می‌کند تکلیف بقیه هم مشخص است. کشتن حیوانات بی دفاعی مثل سگ و گربه با اسید یا گوشت مسموم یا شلیک تیر توسط شهرداری‌ها به عنوان نهادهای رسمی به نوعی ترویج خشونت و حیوان آزاری در کشور است.

معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست، بعد از سگ کشی شیراز گفته بود این حیوان آزاری‌ها به دلیل خلا‌های قانونی اتفاق می‌افتد. وی تاکید کرده بود اگر بتوانیم این خلاها را برطرف کرده و قانون را تکمیل کنیم " بعد از بروز مواردی از این دست می‌توان حداقل به ابعاد کیفری حیوان آزاری نیز پرداخت و ما هم به دنبال همین هستیم." البته همه می‌دانیم تصویب قوانینی که در اولویت نباشند آن هم قانون برای حمایت از حیوانات، در ایران یک کاغذبازی به تمام معنا و زمان بر است و شاید هرگز به نتیجه نرسید. حالا بیش از دو سال از عمر ریاست خانم ابتکار بر سازمان محیط زیست می‌گذرد. سگ کشی‌ها و مسموم کردن گربه‌ها در خیابان‌های کشور همچنان ادامه دارد. بعضی از رسانه‌های رسمی دائما تبلیغاتی مبنی بر خطرناک بودن این موجودات بی پناه می‌کنند و خشونت‌های مردمی هم بر علیه این جانداران کوچک که محیط زیست از آنها با عنوان "موذی" یاد می‌کند، ادامه دارد. انگار مردم یادگرفته‌‌اند که حق حیات فقط برای انسانهاست و سایر جانداران حق زندگی ندارند. شاید یادشان رفته که انسان‌ها در طول تاریخ آنقدر از جنگل و زمین غصب کرده‌‌اند که دیگر بعضی حیوانات جایی برای زندگی ندارند جز شهرها.

 حتما تصویب یک قانون برای جلوگیری از حیوان آزاری کار سختی است که تا به حال هیچ خبری حتی از در جریان بودن تصویب آن منتشر نشده است. شاید حتی تصویب این قانون از پیدا کردن راهکاری برای نجات جان دریاچه ارومیه هم سخت تر باشد. بالاخره خیلی‌ها دلنگران نجات دریاچه هستند؛ اما این سگ‌ها و گربه‌های بی پناه خیابانی ایران که در بقیه کشورهای دنیا از جمله ترکیه با عزت و احترام و حتی راهی برای جلب توریست به آنها نگاه می‌کنند، در کشور ما کسی نگرانشان نیست. شاید همین است که هنوز هیچ قانونی برای جلوگیری از حیوان آزاری برای حیوانات کوچک تدوین نشده است. نقل قولی از گاندی هست که می‌گوید میزان تمدن و فضائل اخلاقی هر ملتی را می‌توانید از رفتار آنها با حیوانات بسنجید. اگر این جمله معیار باشد نمره ایرانی‌ها چند می‌شود؟