سلامت نیوز:احمد دانایی‌پور- روانشناس در روزنامه بهار نوشت:خانواده محل اولیه تکوین شخصیت کودک و زمینه‌ساز تحول و تکامل بعدی او است، از این حیث حضور مستمر هر دو والد در خانواده و مشارکت فعالانه آن‌ها در قبول مسئولیت‌های معین و فراهم نمودن شرایط جهت رشد و پرورش کودک بسیار حائز اهمیت است.
اگر حضور یکی از والدین در اثر طلاق، مرگ و... در خانواده قطع شود، آثار بسیار زیان‌بار و عمیقی بر ذهن و روان کودکان باقی می‌گذارد.
چنین شرایطی کودک را گرفتار زندگی ناخواسته‌ای می‌کند که خیلی زود یأس و استرس و بسیاری دیگر از آسیب‌های اجتماعی را تجربه خواهد کرد، این امر بر عملکرد تحصیلی، سازگاری اجتماعی، عزت نفس و موقعیت‌های شغلی و اجتماعی آینده آن‌ها اثرات منفی پایدار و دامنه‌داری خواهد گذاشت.
مطلب ذیل با بررسی کیفیت زندگی کودکان در خانواده‌های تک والد به بیان اختلاف معناداری در زمینه رشد شناختی، عاطفی، اجتماعی، تحصیلی، بهداشتی و جسمی کودکان خانواده‌های تک والد در مقایسه با کودکان خانواده‌های دو والد می‌پردازد. با وجود تلاش یک نفره این دسته از افراد در چارچوب خانواده، ساختارها و ارگان‌های اجتماعی، مدرسه و رسانه‌ها هر یک به‌نحوی در تربیت کودکان موثر هستند و زنان یا مردانی که می‌خواهند به‌تنهایی از عهده تربیت فرزند خود برآیند باید آگاه باشند که به‌هرحال دراین راستا نیازمند کمک دیگران هستند. درواقع اغلب این والدین با از خودگذشتگی بی‌دلیل تمام زندگی خود را وقف فرزندان می‌کنند و به‌دلیل حادثه‌ای که رخ‌داده دست به یک رفتار جبرانی می‌زنند و تلاش می‌کنند هم پدر باشند و هم مادر. چنین چارچوبی برخلاف تصور عموم تقریبا غیرقابل اجراست و نقش جنسیتی چیزی نیست که یک نفر به‌راحتی بتواند از پس آن بر‌آید. یک مادر هرگز نمی‌تواند تمام خصوصیات یک پدر را ایفا کند و بالعکس هم همین‌طور است. این کار باعث می‌شود مادر یا پدر از نقش واقعی خود نیز فاصله بگیرد و نتواند وظایف واقعی خود را نیز انجام دهد بنابراین اگر ازدواج مجدد دلخواه بسیاری از کسانی نیست که در چنین شرایطی قرار دارند، جایگزین‌کردن نقش مادر یا پدر ازسوی مادربزرگ و خاله یا درمورد پدر ازسوی پدربزرگ یا دایی می‌تواند کارساز باشد. اگرچه ارتباط آن‌ها با فرزندان هرگز نمی‌تواند به ارتباط نزدیک مادر یا پدر با فرزند خود تبدیل شود اما به‌هرحال بهتر از به عهده گرفتن هر دو نقش ازسوی والد است. حفظ جایگاه اجتماعی، حفظ شغل و شأن، اثبات صلاحیت شغلی و اجتماعی ازجمله مواردی است که مادر یا پدری که به‌تنهایی تربیت فرزندانش را به عهده گرفته باید از پس آن‌ها بر‌آید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha