سلامت نیوز:فریبرز، پیرمردی که اهالی جردن و سرخهبازار به حضورش عادت کرده بودند، هفت روز پیش به دلیل سرمای هوا و نداشتن سرپناه جان خود را از دست داد. هومن نارنجیها، کارشناس مواد مخدر میگوید: «اگر این اعتماد به کارتنخوابها داده شود که گرمخانهها فضای امنی است و دستگیری در آن وجود ندارد، حتما بیشتر کارتنخوابها شب را به آنجا میروند تا از سرما جان ندهند.»
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه فرهیختگان نوشت: عقربههای ساعت از 12 شب گذشته و حالا روز جدیدی در راه است که مرتضی، کارتنخواب فرحزاد، توانسته خودش را از کهریزک به دره آتیساز برساند. دلخور است از راهی که آمده و از اینکه مسئولان کمپ پذیرایش نبودهاند؛ اما با هر سختیای که بوده خود را به فرحزاد رسانده است. بعد از اینکه به حلقه کارتنخوابهایی که دور آتش چنبره زدهاند پیوست و خودش را گرم کرد، با حال خستهای گفت: «نمیخواهم از کتکهایی که خوردهام و اتفاقهایی که از زمان جمعآوری تا رسیدن به کمپ برایم افتاده، حرف بزنم. فقط اینکه اگر من را به خاطر عفونت زانو از کمپ بیرون نمیانداختند، من دوست داشتم ترک کنم.»
پسر جوانی که سیاهی سر و رویش نشان میداد مدتهاست در دره زندگی میکند، صحبتهایش را ادامه میدهد و میگوید: «من را چند وقت پیش به خاطر عفونتی که داخل دستم بود، از کمپ بیرون انداختند. اگر قرار است کارتنخوابهایی را که بیماری دارند درمان نکنند چرا اصلا جمعآوری میکنند. اگر محلی باشد که پاک شویم ما با سر میرویم. نه اینکه بعد از یک هفته بهخاطر بیماری عفونی ما را بیرون بیندازند.» انگار درد مواد تنها دردی نیست که کارتنخوابهای معتاد میکشند.
گرمخانهها امن نیستند
چندی پیش یکی از مسئولان شهرداری اعلام کرده بود که کارتنخوابها به دلیل اینکه در گرمخانهها نمیتوانند مواد مخدر مصرف کنند، از گرمخانهها استقبال نمیکنند.
همچنین محمدعلی قندهاری، معاون فرهنگی و اجتماعی منطقه 12 شهرداری نیز گفته بود: «در حال حاضر 22 گرمخانه فصلی و دائمی در تهران وجود دارد، اما باز هم بسیاری از کارتنخوابها ترجیح میدهند در پارکها شب را صبح کنند. کارتنخوابها میتوانند با آمدن به گرمخانهها از سرما و هر اتفاقی جان سالم به در ببرند.»
کارتنخوابی که شب قبل را در گرمخانه گذرانده بود و صبح وقتی چشمش را باز کرده بود سوار اتوبوسش کرده بودند تا به کمپ برود، با عصبانیت میگوید: «مگر قرار نبود اگر کارتنخوابها به گرمخانه میروند و قانون گرمخانهها را رعایت میکنند، کاری به کارشان نداشته باشند؟ پس چرا همه ما را از گرمخانه به اجبار به کمپ میفرستند؟ با چه زبانی بگوییم ما ترک در کمپهای زوری را نمیخواهیم.»
پیرمردی که چهرهاش نشان میداد سالهاست مصرف میکند وسط حرف دوستش میپرد و میگوید: «من را اگر یک سال هم در کمپ زوری نگه دارند بازهم میآیم همینجا و دوباره مواد مصرف میکنم. ما دلمان نمیخواهد ترک کنیم. چرا هیچکس به این موضوع توجه نمیکند.»
اما در بین صحبت همه کسانی که قرار بود به کمپ فرستاده شوند، صحبتهای پسرجوانی توجهام را به خود جلب کرد؛ با خونسردی نگاهی کرد و گفت: «چرا فکر میکنید داخل کمپها مواد نیست؟ همهجا مواد هست. تنها جایی که هیچ موادی در آن مصرف نمیشود، گرمخانه است که میبینید وقتی کارتنخوابها اعتماد میکنند به آنجا میروند چه سرنوشتی در انتظارشان است.»
سرما باز هم قاتل شد
فریبرز، پیرمردی که اهالی جردن و سرخهبازار به حضورش عادت کرده بودند، هفت روز پیش به دلیل سرمای هوا و نداشتن سرپناه جان خود را از دست داد.
هومن نارنجیها، کارشناس مواد مخدر میگوید: «اگر این اعتماد به کارتنخوابها داده شود که گرمخانهها فضای امنی است و دستگیری در آن وجود ندارد، حتما بیشتر کارتنخوابها شب را به آنجا میروند تا از سرما جان ندهند.»
او با بیان اینکه این روشهای جمعآوری مشکل کارتنخوابی تهران را حل نمیکند، میافزاید: «سال هاست که به این شیوه با کارتنخوابها رفتار میشود و هیچ مسئولی هم شیوه جدیدی را به کار نمیگیرد تا شاید از 15 هزار کارتنخواب تهران، تعداد انگشتشمارشان حداقل درمان شوند نه اینکه بعد از تمام شدن دوره درمانشان، دوباره به سمت پاتوقهای مصرفشان بروند.»
نظر شما