سلامت نیوز:جلسه پرسش و پاسخ پیرامون مسائل پرستاری یکشنبه گذشته با حضور دکتر محمد میرزابیگی، معاون وزیر بهداشت در امور پرستاری، دکتر عباس زاده، دبیر برد پرستاری وزارت بهداشت و رئیس دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه شهید بهشتی، دکتر مداح مادر پرستاری نوین ایران، احمد نجاتیان مدیركل دفتر ارتقاء سلامت،خدمات بالینی و پرستاری معاونت پرستاری و خورشید وسکوئی مدیر امور پرستاری دانشگاه و با حضور تعدادی از اعضای هیئت علمی دانشکده پرستاری و دانشجویان پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی تهران برگزار شد.

به گزارش سلامت نیوز دکتر محمد علی چراغی، رییس دانشکده پرستاری و مامایی فکر منظم،‌ گفتار منظم و رفتار منظم را از اصول کار پرستاری و نظام سلامت دانست و گفت: سلامت بر مدار نظم است و تمام تلاش ها برای این است که احتمالا اگر نظمی دچار بی نظمی شده است؛ اصلاح شود. این در سلامت زیستی اینطور معنا می یابد که اگر فشار خون انسانی بالا رفته است کاری می کنیم که به حالت ثبات برگردد. در بعد سلامت اجتماعی، روانی ، معنوی و فرهنگی هم این نظم شاخصه ها و معیارهای خاص خودش را دارد.

رئیس دانشکده پرستاری و مامایی خاطر نشان کرد: ما در دانشکده بسیار تمرین کردیم که مطابق منطق رادار و بر مدار نظم به مسائل ورود کنیم.وی مهم ترین نظم در عرصه جدید پرستاری را پرستاری فکر کردن، پرستاری گفتمان کردن و پرستاری رفتار کردن معنی کرد. 

دکتر چراغی تصریح کرد: پرستاری یعنی آسایش و خواب راحت بیمار. پرستاری یعنی مراقبت و مراقبت یعنی مادری کردن به نهایت. اگر هر آنچه مادر برای یک بچه انجام می دهد پرستار هم انجام داد، می تواند بگوید پرستارم.

وی با توضیح دپارتمان های آموزشی 6 گانه دانشکده از رشد هرم هیات علمی به 80 درصد با مدرک دکتری تا سال 96 خبر داد.
رئیس دانشکده پرستاری و مامایی تهران همچنین موفقیت دانشکده در کسب تقدیر نامه دو ستاره تعالی سازمانی و گوایه نامه ایزو و نظام آراستگی را از مهم ترین دستاوردهای دانشکده دانست.

 دکتر محمد میرزا بیگی، معاون وزیر بهداشت در امور پرستاری در این جلسه با اشاره به همزمانی و تقارن این نشست با هفته وحدت و میلاد با سعادت حضرت محمد (ص) ابراز امیدواری کرد که این نشست ها به توسعه و تعمیق همدلی و همزبانی و وحدت در حرفه پرستاری کمک کند. 

معاون وزیر بهداشت در امور پرستاری حضور جوانان در جلسه را امید بخش دانست و گفت: این روزها شاید جو مناسبی در فضاهای مجازی وجود ندارد و حقایق مطرح نمی شود. عدم اطلاعات درست و قضاوت های نادرست بر مبنای آنها ممکن است ما را از مسیر رسالت حرفه ای خارج کند.

وی پرستاری را چون معلمی حرفه ای ازلی و ابدی دانست و گفت: هیچ گاه و در هیچ عرصه ای نیاز جوامع به حرفه پرستاری کم نمی شود.

میرزابیگی پرستاری را حرفه ای اخلاقی و مبتنی بر معنویت توصیف کرد و  گفت: اگر می گوییم که می خواهیم فعل پرستاری را به مردم برسانیم و در نظام سلامت جاری کنیم با جان مایه اخلاق و معنویت است.

معاون وزیر بهداشت در امور پرستاری با ارجاع به دانشنامه جهان اسلام گفت: ۶ قرن قبل از میلاد مسیح به کسانی اجازه کار پرستاری داده می شد که علاوه بر تسلط بر علم داروشناسی و بیماری شناسی، انسان های چشم و دل پاکی باشند. انسان هایی باشند که به کلیت انسان توجه داشته باشند؛ نه به بیماری.

وی افزود: در ادیان ابراهیمی و در صدر اسلام هم انسان های مقدس کار پرستاری را انجام می دادند. در مسیحیت پرستاری ابزار تبلیغ دین بوده است. کمااین که در ایران هم مبلغین دینی پرستاری را آوردند و گسترش دادند. انسان هایی که دین خودشان را با ابزار پرستاری تبلیغ می کردند.

معاون وزیر بهداشت در امور پرستاری نظام سلامت را دچار چهار بیماری مزمن دانست و گفت: یکی از بیماری های نظام سلامت، نظام پرداخت هزینه برای خدمات (fee for service ) است. مادام که نظام پرداخت در کشور ما اینطور باشد و در ازای هر پروسیجری که انجام می شود پولی باید پرداخت شود، این مسائل امروزی هم هست.

او تصریح کرد: می خواستیم در نظام پرداخت عملکردی کارهایی انجام دهیم؛ اما یک عده چون نفهمیدند با چه چیزی مخالفت می کنند؛ زدند از ریشه خرابش کردند. در نظام پرداخت عملکردی قرار بود بند چهارم قانون ارتقای بهره وری خودمان مبنی بر تبعیت روش پرداخت به پرستاران به دو روش ثابت و مبتنی بر عملکرد، عملیاتی شود. به یک سری از دوستان گفتیم با اصل نظام پرداخت عملکردی مخالفت نکنید؛ اگر ایرادی هست با روش اجرای پرداخت عملکردی مخالفت کنید. با اصلش مخالفت کردند و نظام پرداخت عملکردی مخیر شد و ما ضررهای زیادی کردیم.

وی به تعویق افتادن پرداخت کارانه به پرستاران را یکی از ضررهای رد کردن نظام پرداخت عملکردی دانست و گفت: عضو شورای پرداخت کارانه بودیم و نزدیک ۱۰ درصد از منابع به سمت نیروهای بالینی غیر پزشک آمده بود و کارانه ها به روز شده بود. اما حالا که دانشگاه ها بین نظام پرداختی جدید و قدیم مخیر شده اند، اولین عارضه اش این است که تا زمانی که تصمیم بگیرند کدام نظام را پیاده کنند، ۷ ماه پرداخت کارانه ها عقب می افتد. 

میرزا بیگی با اشاره به قانون تعرفه گذاری گفت: ثبت ۲۵۰ خدمت پرستاری در کتاب ارزش های نسبی گام اول قانون تعرفه گذاری بود که آقای وزیر در سال 93 در جمع مدیران پرستاری کشور اعلام کردند و فردای آن روز بیانیه نوشتند که نمی خواهیم در کتاب ارزش های نسبی باشیم. نظام پرداخت عملکردی هم گام دوم تعرفه گذاری بود که آن هم اختیاری شد.

میرزا بیگی از کمبود نیرو به عنوان دومین بیماری مزمن نظام سلامت نام برد: ما در گروه پرستاری کمبود نیرو داریم؛ از عضو هیات علمی تا نیروی کمکیِ بخش. بلاخره باید تکلیفمان را مشخص کنیم می خواهیم در سطوح مختلف نظام سلامت باشیم یا خیر؟ اگر نمی خواهیم باشیم نباید اعتراض کنیم که چرا در سطوح سه گانه حضور نداریم و فقط در بیمارستان ها هستیم.

معاون وزیر درامور پرستاری گفت: ما جز کشورهایی هستیم که در ازای هزار نفر یک پرستار داریم. ایا می خواهیم این نسبت را به 10 نفر برسانیم یا نه؟ ما کمبود نیرو در نظام سلامت به طور کامل در حیطه پرستاری داریم؛ هم  هیات علمی اش باید تامین شود و هم نیروی کمکی اش. بحث دیگر، بحث کارگروهی است. اگر ما به عنوان گروه پرستاری تیم را قبول نداشته باشیم انتظار داریم دیگران قبول داشته باشند؟ هر جای دنیا که می روید پرستار و ماما از هم جدا نیستند جز ایران.

اخیرا هم بحث کمک پرستار مطرح شد و همه معترض اند که آن هم در تیم پرستاری نباشد. باید تصمیم بگیریم تمام زوائد پرستاری را جمع کنیم و آن را بدل به تیم پرستاری کنیم؛ تیمی که یک فرد دانشگاهی در آن محور و رهبر باشد؟ یا نه بگذاریم فوریت ها، ‌هوشبری، اتاق عمل و .. همه جدا شوند و بعد ادعا کنیم که ما را در تیم قرار نمی دهند؟

وی به جداسازی هوشبری از پرستاری اشاره کرد و گفت: خودشان خواستند در دسته تکنولوژی جراحی کمک پزشک آورده شوند؛ و به این شکل از پرستاری جدا شوند. ما می خواهیم پرستاری را توسعه و تعمیق دهیم یا می خواهیم شاخ و برگ هایش را بزنیم؟

میرزا بیگی اظهار داشت: در گذشته قبل از کارشناسی کمک بهیاری، ‌بهیاری و کاردانی وجود داشت؛ به مرور اینها تحلیل رفته اند و الان در سطح کمکی نیرو کم داریم. گفتیم سطوح پرستاری را از پایین به بالا به مراقبت های اولیه بالینی تعریف کنیم؛ روی اسمش هم تعصبی نداریم. چه کسی گفته اینها می خواهند جای پرستاری را بگیرند؟

وی تاکید کرد: همین مهارت هایی که امروز برای دوره های که نامش را داریم کمک پرستار یکساله می گذاریم، قابل فراگیری است؛ سال ۸۵ به شورای معاونین وقت بردیم و خواستیم که آنها را از وظایف پرستار ۴ ساله در بیاورند. حالا همان ها عملیاتی شده است. 

میرزا بیگی با یادآوری از دوره های 4 ماهه تربیت کمک بهیار خاطر نشان کرد: دوره آموزش 4 ماهه امتحان خودش را پس داد، دستگاه مدرک فروشی شده بود. جاهایی را دیده ایم و پلمب کرده ایم که طرف دوره ندیده به دستش مدرک داده اند. می خواهیم اوراق ضد جعل درست کنیم و سرو سامانی بدهیم و اساسی کار کنیم. می خواهیم آموزش یک ساله توسط نهادهای عمومی غیر دولتی محدود آموزش داده شود تا زمانی که دوره امتحان خودش را پس دهد. اگر ببینیم تعداد کافی تربیت شده اند و به تناسب رسیده ایم جلوی تربیت آنها را می گیریم. به خدا جای پرستاری را نمی خواهد بگیرد واین توطئه نیست. هر استانی که به تناسب کافی برسد و اعلام کند، تربیت نیرو در آن استان را تعطیل می کنیم.

وی در توضیح علت بیماری مزمن کمبود نیرو در نظام سلامت گفت: تا امروز سند عرضه و تقاضایی برای نظام سلامت و شاخصی برای رده های مختلف نیرو نوشته نشده بود که امروز به مدد حضور بیش از ۱۰۰ نفر از دانشکده های مختلف در دست تدوین است. سند عرضه و تقاضا دارد نوشته می شود و شاخص ها هم دارد تعیین می شود؛ در سازمان ملی استاندارد ۳۲۳ خدمت پرستاری استانداردش نوشته شده است که وظیفه پرستار عمومی ماست که به تناسب بخش و بیمار شاخصه هایش نوشته می شود.

وی افزود: بعد از مشورت ها به این نتیجه رسیدیم که سطوح پرستاری را تعریف کنیم. همانطور که در سطوح بالا و در دکتری پرستاری برای هر دو بخش آموزش و بالین می خواهیم، ارشد پرستاری هم برای هر دو وجه لازم داریم. ارشد ویژه و پرستار عمومی را هم لازم داریم.

وی در توضیح سطح پرستاران تخصصی گفت: این دسته پرستارانی هستند که با حداقل سواد کارشناسی برایشان دوره های مهارتی تعریف می شود. در حال حاضر در ایران حدود 18 دوره تعریف کرده ایم که البته این دوره ها در دنیا بیش از 60 دوره است. برای مثال پرستاری که یک دوره ۶ ماهه می بیند و در گوارش تخصص پیدا می کند، می تواند تحت عنوان پرستار تخصصی در سطح جامعه هم کار کند. محل کار پرستاران تنها بیمارستان نیست؛ بلکه سه سطح پیشگیری، درمان و بازتوانی عرصه حضور پرستاران است.

میرزا بیگی افزود: ساختارهای مراکز بهداشتی درمانی ما مربوط الان نیست. نظام پرداخت هم مربوط به الان نیست که بگوییم در این دولت و در این معاونت ایجاد شده است.  اگر کسی گفت دو ماهه و یک ساله این مسائل را حل می کنم یا بی اطلاع است و یا دروغ می گوید.

در ادامه این جلسه محمد رضا موقری، ‌عضو هیات علمی گروه آموزشی روانپرستاری در اعتراض به طرح تربیت کمک پرستار یک ساله گفت:‌ ما خیلی مشکلات داشتیم و پرستاران در طول این سال ها زحمات زیادی کشیدند‌ و خیلی از آنها حل شد. اما وضعیت فعلی هنوز هم در شان مردم و پرستاران نیست. همه ما در برنامه ریزی،‌ برنامه ریزان خوبی هستیم. اما عمل کنندگان خوبی نیستیم.من وارد جریان پرستاری نمی شوم و در مورد کمک بهیاری صحبت می کنم چون از اول در جریان آن بودم و سال ها مسئولیت آن را به عهده داشتم.

وی با اشاره به بحران های کمک بهیاری در دهه های ۷۰ و ۸۰ گفت: پیرو بحرانها طرح جامعی برای کمک بهیاری به وزارت خانه برده شد و تصویب شد. قرار بود طرح سه ساله و به صورت آزمایشی اجرا شود. یک سال این برنامه اجرا شد و بعد از آن ملغی شد.

این استادیار گروه روانپرستاری الگو و الگوسازی در پرستاری را نیز حائز اهمیت دانست و خاطر نشان کرد :‌ ما باید به عنوان اساتید پرستاری برای دانشجویان الگو باشیم و الگوها باید اهل عمل باشند.

در ادامه زینب فدایی دانشجوی دکتری پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو شورای عالی در اعتراض به طرح تربیت کمک پرستاری و همچنین اعتراض به تربیت پرستار بیمارستانی و سایر مشکلات پرستاری صحبت کرد .

فدایی در ابتدای سخنان خود به تلاش هایی که در  تشکیل سازمان نظام پرستاری توسط آقای میرزابیگی و سایرین از بیست سال گذشته صورت گرفته بود اشاره کرده و گفت که این تلاش ها را هیچ کس منکر نیست.

وی در ادامه به تغییر مواضع آقای میرزابیگی بعد از انتصاب به معاونت پرستاری اشاره کرده و خاطر نشان کرد : معاونت مواضع مناسبی در این زمینه نداشته است .

زینب فدایی در بررسی طرح تربیت کمک پرستار یا بهیار یک ساله به ایجاد رده جدید در پرستاری معترض شد و تصریح کرد : « در سال 1387 شرح وظایف کمک پرستار در 22 مورد با امضای سرکار خانم گیوری و جناب آقای میرزا بیگی ابلاغ شده است و ایشان معترض به اضافه شدن ده مورد به شرح وظایف کمک پرستاری که با پرستاری مشترک هستند،  بوده و معتقد بودند که کمک پرستاران دانش لازم در این زمینه را نداشته و اضافه کردن این شرح وطایف به شرح وظایف کمک پرستاری تهدیدی برای سلامت مردم می باشد و خود را به عنوان پرستار در نقش مدافع بیمار موظف به اعتراض به این طرح دانستند.

در ادامه فدایی به تربیت 30 هزار کمک بهیار در سازمان نطام پرستاری در دوران ریاست جناب میرزا بیگی اشاره کرد و گفت: اگر واقعا دغدغه شما در زمین ماندن کارهای اولیه بیمار می باشد چرا از این افراد استفاده نمی کنید و تکلیف این افراد که وقت و هزینه خود را صرف دوره های آموزشی کردند، چیست؟

وی همچنین در پاسخ به اظهارات جناب میرزا بیگی در رابطه با کافی نبودن دوره آموزشی این کمک بهیاران پیشنهاد برگزاری دوره آموزشی تکمیلی برای این افراد را داد و در آخر خواهان حذف اسم بهیاری و اصلاح شرح وظایف این فراگیران و  وجود یک رده برای انجام کارهای اولیه در بیمارستان تحت عنوان کمک بهیاری با توجه به وجود بهیار در سیستم شد.

فدایی به طرح تربیت پرستار در بیمارستان به شرایط نابسامان بیمارستان ها در داشتن امکانات آموزشی برای دانشجویان در حال حاضر اشاره کرد و افزود: شرایط موجود در شان دانشجوی پرستاری نیست و بی عدالتی در زمینه اختصاص امکانات آموزشی به دانشجویان پرستاری در مقایسه با سایر دانشجویان مشهود است  که اظهارات وی با تشویق دانشجویان همراه بود.

وی آموزش پرستار در بیمارستان را تهدیدی برای هویت آکادمیک پرستاری دانست و در ادامه پیشنهاد تقویت ساختارهای دانشکده ها و افزایش امکانات آموزشی و نیروی انسانی و به کار گیری هیئت علمی بالینی جهت آموزش های بالینی و افزایش ظرفیت پذیرش در دانشکده ها با توجه به نیاز آنها را داد.

وی در پاسخ به وجود کمبود پرستار بهبود شرایط استخدام و افزایش جذبه های شغلی را خواستار شد و اظهار داشت: به کار گیری پرستاران از طریق شرکتی باعث کاهش امنیت شغلی پرستاران و کاهش تمایل پرستاران به استخدام شده است.

فدایی همچنین به عدم تعریف شرح وظایف برای سطوح مختلف پرستاری از بهیاری گرفته تا دکتری ایراد گرفته وخواهان تعریف شرح وظایف بر اساس مدرک و تخصص پرستاران شد.

در ادامه  فدایی به مکاتبه نیروی انسانی وزارت بهداشت در رابطه با عدم احتساب شش ساعت بهره وری شیفت شبکاری پرستاران در ساعات کاری موظفی پرستاران اشاره و این را خلاف قانون مصوب مجلس دانسته که در این مورد جناب اقای میرزابیگی معاونت محترم پرستاری وجود این نامه را رد کرد.

فدایی در ادامه خواهان اجرای قانون تعرفه گذاری شد و گفت:چگونه یک شبه بودجه اجرای افزایش تعرفه های پزشکی تامین می شود ولی بودجه تعرفه گذاری که قانون مصوب مجلس هست تامین نمی شود. وی قانون تعرفه گذاری را حق مسلم پرستاران دانسته و خواهان اجرای قانون تعرفه گذاری شد.

در آخر فدایی خواهان تعامل،  همفکری  و  اتحاد  و انسجام در بین سازمان نظام پرستاری و شورای عالی نظام پرستاری و معاونت پرستاری شد.

دکتر ژیلا میرلاشاری،‌ مدیر گروه آموزشی پرستاری کودکان و مراقبت ویژه نوزادان نیز از عدم نظارت بر طرح تربیت کمک پرستار یک ساله ابراز نگرانی کرد و گفت:‌ همه ما در یک جهت حرکت می کنیم و اطلاعاتی که می رسد افراد را نگران می کند. نگرانی دیگر این است که چرا ما به عنوان مرکز آکادمیک پرستاری در جریان قرار نمی گیریم. در بازه زمانی کوتاهی به یکباره موضوع کمک پرستار و یا موضوع انتقال آموزش پرستاری به بیمارستان مطرح می شود. انتظار داریم که مدتی قبل در جریان قرار گیریم چرا که بارش افکار خیلی می تواند به این طرح ها کمک کند.

این استادیار پرستاری کودکان و مراقبت های ویژه نوزادان افزود:‌ در تمامی دنیا پرستاری دارای رده های مختلف است. اما در تمام دنیا کسانی که پیشرو در پرستاری هستند آموزش در رده های مختلف را در کالج ها ارائه می دهند. مدرسین آن تائید شده است و با بیمارستان هایشان در تماس هستند.

دکتر میرزا بیگی،‌ معاون وزیر در امور پرستاری در پاسخ به چگونگی دوره آموزشی کمک پرستاری یک ساله گفت: این طرح طرحی یک شبه نبوده است و از شهریور ماه سال ۹۲ روی آن کار شده است. این رده بندی را هم شهریور ماه امسال طی نامه ای به تمامی دانشکده های پرستاری، هیات مدیره های نظام پرستاری و مدیران پرستاری کشور ارسال کردیم و خواستار نظر شدیم.

وی افزود: در حال حاضر در کشور ۱۰ هزار نفر در حال آموزش هستند و ماه سوم آن هم طی شده است. اگر این دوره جوابگو باشد به تربیت این دوره تا زمانی که نیاز برطرف شود ادامه خواهیم داد. به این صورت ما یک رده قبل از پرستار خواهیم داشت و دیگر دوره های ۴ ماهه و غیره برداشته می شود. آن افرادی که سه یا چهار ماه هم دوره دیده باشند می توانند در دوره یکساله ثبت نام کنند و این دوره را ادامه دهند.

دکتر میرزا بیگی اظهار داشت: ما ۱۴۰ هزار نفر در گروه پرستاری داریم که بیش از صد هزار نفر آن کارشناس هستند. در تمام دنیا نسبت نیروهای پرستار به نیروهای کمکی سه به یک است که باعث می شود پرستاری به کارهای اصلی و علمی خودش برسد. لباس آنها قطعا با پرستاری فرق خواهد داشت و لباسی با ترکیب کرم یاسی برای آنها دیده شده است.

وی با صراحت گفت: ما به دنبال عزت حرفه ای هستیم و هم به دنبال راه افتادن کار بیمار هستیم. این افراد تحت هیچ شرایطی به عنوان پرستار و یا به جای آن تربیت نشده اند. این افراد قرار است کمبود سطح خودشان یعنی رده کمکی را پوشش دهند.

علیرضا آرمان،‌دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری و نماینده دانشجویان در پانل پرسش و پاسخ در اعتراض به طرح کمک پرستاری یک ساله گفت:‌ ما از تابستان امسال به وزارت خانه و مجلس شورای اسلامی نامه نگاری کردیم و به این طرح اعتراض کردیم و متاسفانه به نتیجه و جوابی قابل قبول نرسیدیم. پاسخ ها دارای تناقض بود.

آرمان افزود: این افراد در حالی در دانشکده ما آموزش می دیدند که اساتید ما از برگزاری این دوره خبر نداشتند.

وی استفاده فراگیران دوره یک ساله از لباس پرستاری را نقد کرد و گفت:‌ اگر به سایت جهاد دانشگاهی و مراکز آموزش دهنده این دوره مراجعه کنید می بینید که در تبلیغات این دوره فرد فراگیر روپوش پرستاری پوشیده است و دور گردنش گوشی انداخته است.

وی خاطر نشان کرد:‌ هر جا اسمی از دوره آموزشی کمک پرستاری نام برده شده است در پرانتز عنوان بهیاری را برایش ذکر کرده اند.

نماینده دانشجویان در پانل پرسش و پاسخ همچنین هدف معاونت پرستاری و وزارت بهداشت از برگزاری طرح کمک پرستاری یک ساله را مثبت دانست اما روش کار را مورد نقد قرار داد: کار درست، اما مسیر  انتخاب شده اشتباه است. این مسیر باعث می شود که این طرح  به بیراهه کشیده شود.

وی درخصوص کمبود نیروی پرستاری نیز گفت: ما کمبود پرستار نداریم،‌آنچه نیروی پرستار را کاهش می دهد، افزایش ترک حرفه پرستاری و یا امتناع از ورود به حرفه توسط دانش آموختگان این رشته است. باید با افزایش جذبه بالین جلوی ترک حرفه را گرفت.

حامد عنایتی،‌ دانشجوی کارشناسی پرستاری شفاف سازی دلایل ذکر شده برای راه اندازی دوره یک ساله پرستاری از جمله تامین کمبود نیروی پرستاری، رفع کارهای روی زمین مانده بیماران و پرداختن پرستاران به کارهای تخصصی و حفظ شان پرستاران را خواستار شد.

وی همچنین با اشاره به آموزش کارهای تخصصی پرستاری به فراگیران کمک پرستاری یک ساله خواستار شفاف سازی شرح وظایف آنها و حدود اختیاراتشان شد.

در پایان جلسه، حامد عنایتی دانشجوی کارشناسی به پشت تریبون رفت تا صحبت های خود را شروع کند و در ابتدا درخواست کرد تا اجازه دهند تا پایان صحبت هایش زمان لازم را به ایشان اختصاص دهند که با تشویق حضار و پاسخ مثبت آنها مواجهه شد.

در ادامه با ارایه اسلاید هایی که وی آماده کرده بود،به فلسفه رده نوظهور کمک پرستاری پرداختند. که از 4 مورد ذکر شده که عبارتند از : زمین ماندن امور اولیه بیمار _ جهت رفع کمبود نیروی پرستاری - پرداختن پرستاری به امور تخصصی - و در آخر تنزل شان و جایگاه پرستاری را فقط 3 مورد آن از جانب آقای میرزابیگی تایید شد و مورد دوم در متن بالا مورد تایید ایشان قرار نگرفت.

در ارتباط با استدلال اول طراحان کمک پرستاری که بر زمین ماندن کارهای اولیه بیماران بود سوالی را از معاونت پرسید که لطفا امور اولیه را نام ببرید؟ میرزابیگی  پاسخ این سوال را به خود دانشجو محول کرد دانشجوی پرستاری امور اولیه را دادن لگن - تغییر پوزیشن - دادن کمپرس سرد و گرم و... نامیدند و در ادامه یادآور شد که کمک به دارو دادن- کمک به احیای پایه - گاواژ کردن - تزریق زیر جلدی ، امور اولیه بیمار نمی باشد و این موارد تخصصی هستند.

اما در جهت رد استدلال دوم نیز چنین بیان کرد : امور تخصصی یعنی آموزش دادن یعنی مراقبت دادن، یعنی حمایت از مددجو اما پرستاران ما در بخش ها منشی گری می کنند ، پرستاران ما در بخش کارهای غیر مرتبط با شرح وظایف را انجام می دهند و در بالین به هیچ وجه شرح وظایف رعایت نمیشود.

وی در ادامه گفت : آمدیم کار تخصصی پرستاری چون تعبیه سوند فولی- سوند بینی - معده و پانسمان و...  را به پزشکان دادیم. حال داریم دارو دادن و تزریقات و احیای پایه را به کمک پرستاری می سپاریم پس لطفا شعار پرداختن به امور  تخصصی ندهیم.

در ارتباط با استدلال سوم که انجام بعضی امور سبب تنزل شان و جایگاه پرستاری می شود ایشان مواردی را عنوان کردند که ب شرح ذیل می باشد :  شان و جایگاه پرستاری یعنی پرستاری منشی گری نکند!!  یعنی شرح وظایف مشخصی داشته باشد - مورد کرامت باشد - حامی داشته باشد و... 
کجا عنوان شده است که دارو دادن تنزل شان و جایگاه پرستاری است.

تنزل شان و جایگاه پرستاری یعنی ارشد پرستاری و دکترای آن در بالین حتی به اندازه یک اینترن اختیار عمل نداشته باشد. انتظار که ندارید دکترای پرستاری پانسمان عوض کند و در این حین صدای تشویق حضار سالن را فرا گرفت.

عنایتی در ادامه به مواردی دیگر پرداخت که می توان اینگونه نام برد:

1-امور اولیه به داشتن علم در حیطه آناتومی و فیزیولوژی ندارد.  

2- اگر هدف انجام امور اولیه است خب امور اولیه را کمک بهیار انجام می دهد پس نیازی به پدیده نوظهور کمک پرستاری نیست.

3- این افراد با دیدن نام بهیاری یک ساله برایشان شائبه ای ایجاد شده که بهیار خواهند شد پس نام طرح بالاخره چیست؟  اگر بهیاری نیست پس چرا اجازه دادید از این نام استفاده شود.

4- این افراد بیمه مسوولیت نیستند و در صورت ایجاد مشکل برای مددجو چه کسی پاسخگو خواهد بود!؟  نکند پرستار که قطعا هم همینطور است

اما ایشان راجع به دوره معادل کمک پرستاری در اروپا صحبت کردند که معادل آن در ایران همان کمک بهیاری است و بدون شرح وظایف تخصصی پرستاری که اینجا مواردی همپوشانی دارد.

در ارتباط با رفراندوم این مورد را قبول نکردند در حالی که در ابتدای جلسه جناب آقای میرزابیگی اعلام نمودند که اکثر دانشکده ها موافق این دوره هستند. و در ارتباط با اصلاح شرح و تغییر نام دوره هیچ پاسخ روشنی را ندادند.

دکتر سادات سید باقر مداح، مادر پرستاری نوین ایران در جلسه پرسش و پاسخ پیرامون مسائل پرستاری که 6 دی ماه در دانشکده پرستاری و مامایی برگزار شد با اشاره به ۶۵ سال خدمتش در حرفه پرستاری گفت: از عمر ۱۰۰ ساله پرستاری ایران، 65 سالش را در این حرفه بوده ام. در همین جا درس خواندم. اینجا دانشکده نبود، آموزشگاه پرستاری بود و حتی عالی هم نداشت. دوره آموزشی مان هم 3 سال بود.

دکتر مداح پرستاری را مراقبت به توان عشق تعریف کرد و گفت: با عشق و برای مردم وارد این حرفه شدیم. دغدغه ما این بود که برای مردم چه کاری می توانیم انجام دهیم. امروز به آن تئوری رسیده ام که پرستاری مراقبتی به توان عشق است. اگر اینطور باشد هر کاری را برای مریض انجام می دهیم.

مادر پرستاری نوین ایران اظهار داشت: من اولین پرستار قلب بودم یعنی تخصصی ارائه مراقبت می کردم اما با این حال همه کار برای مریض می کردم. فقط افرادی به نام باجی بودند که فقط زمین را تمیز می کردند. ما همه کارهای مریض را انجام می دادیم. ما باید با تحولات جلو برویم انتظار ندارم که پرستاران امروز همان کارهای اولیه را که ما انجام می دادیم، انجام دهند. باید خدمات درست تقسیم شود تا وقت پرستار که می تواند صرف مداخلات پرستاری شود، صرف کارهای اولیه نشود.

وی گفت: چه کسی گفته است که نیازهای اولیه مریض مال پرستار نیست؟ حالا نیروی کمکی در کادر پرستاری دیده شده است که شما آن کارها را نکنید. امروز هم ما کار تخصصی از پرستاران ویژه نمی بینیم. باید کارهای دیگری را براساس علمی که دارید انجام دهید تا جامعه کار شما را ببیند.

خورشید وسکوئی، مدیر امور پرستاری دانشگاه در این جلسه معضل اساسی را کمبود پرستار در کلانشهر تهران دانست.

مدیر امور پرستاری دانشگاه گفت: در تهران ۱۸۰ بیمارستان داریم که ۵۴ بیمارستان آن جز مراکز دانشگاهی هستند. در این استان ما سه دانشگاه بزرگ دولتی داریم و یک دانشگاه آزاد اسلامی که تربیت نیروی پرستار را به عهده دارند. تعداد کسانی که آموزش پرستاری می بینند کفاف نیاز بیمارستان های تهران را نمی دهد.

وسکوئی تصریح کرد: یک سری وظایفی وجود دارد که پرستاران به علت نیروی کم و یا هر دلیل دیگری مایل به انجام آن نیستند و ‌روی زمین مانده و به وجود رده ای به عنوان کمک پرستار در سیستم درمانی نیاز است. باید یک چهارم سیستم بهداشتی درمانی ما نیروی کمکی باشد.

وی با اشاره به نیاز 1500 نفری بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران به نیروی پرستار خاطر نشان کرد: موضوع اساسی ما الان کمک پرستار نیست؛ موضوع ما این است که کمبود پرستار در شهر تهران داریم. دانشگاه های تهران مجوز استخدام دارند، اما پرستار متقاضی کار وجود ندارد.

 دکتر عباس زاده، دبیر برد پرستاری وزارت بهداشت و رئیس دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی در این جلسه پرسش و پاسخ بر وظیفه دولت و حاکمیت در مقابل مراقبت از مددجو تاکید کرد و در پاسخ به دانشجویان در خصوص برگزاری رفراندوم برای تصویب کمک پرستاری یک ساله گفت: در همه جای دنیا برنامه ریزی آموزشی فرمول دارد و در هیچ جا با رفراندوم انجام نمی شود. مراقبت از مددجو بر طبق اصل قانون اساسی بر عهده دولت و حاکمیت است. حاکمیت موظف است نیازهای بیمار را تامین کند.

وی خاطر نشان کرد: با هر روش و فرمولی که محاسبه کنید پرستار در تمامی رده ها و سطوح کم داریم. از ۵۰ شهر و مرکز بهداشتی و درمانی در کشور بازدید کردم و بدون تردید در همه آنها کمبود دیدم. در شهرستان ها در بخش های آی سی یو و سی سی یو بهترین خدمات داده می شود؛ اما در همان مراکز مریض به خاطر زخم بستر می میرد. به خاطر نبود مراقبت های اولیه ای که بسیار مهم است؛ می میرد. مراقبت های اولیه اهمتیش در سلامتی مردم ایران از مراقبت هایی که ما ارائه می دهیم، بیشتر است.

دکتر عباس زاده گفت: کار مردم روی زمین مانده است و باید اجاره دهیم انجام شود. اینها قدم های اولیه ای است که باید دیده شود. خدمات اولیه باید توسط یک رده به عنوان کمک پرستار و خدمات عمومی توسط یک رده به عنوان پرستار کارشناسی انجام شود. تمام فعالیت هایی که ما تحت عنوان پرستاری انجام می دهیم، مراقبت های عمومی است.

وی افزود: خدمات ویژه خدماتی است که الان توسط پرستار در هیچ جای کشور ما انجام نمی شود و باید به شرح وظایف پرستاران اضافه شود. برای مثال اندوسکوپی های گوارشی که در تمام جاهای دنیا توسط پرستاران انجام می شود. 

دبیر برد پرستاری وزارت بهداشت همچنین در اعتراضات مطرح شده درخصوص مهارت های آموزشی ارائه شده در دوره آموزشی یک ساله تصریح کرد: این ها شرح وظیفه نیست؛ تنها مهارت هایی است که باید آموزش داده شود. ما تنها مهارت ها را تعیین می کنیم و شرح وظایف ها طبق استاندارد باید توسط سازمان به کار گیرنده خدمت تعیین شود. جای شرح وظایف در کریکولوم برنامه آموزشی نیست.