مغناطیس هدفون ها بر روی قطعاتی که برای بهبود کارایی قلب در بدن کار گذاشته می شوند ازقبیل دستگاه تنظیم کننده سرعت و ضربان قلب و یا همان پیس میکرها(pacemaker) تأثیر منفی می گذارند.

با توجه به گزارش ارائه شده در ماه نوامبر کنفرانس مرکز قلب آمریکا هدفون ها دارای مغناطیس هایی هستند که اگر درجایی روی سینه بالای این قطعات قرار بگیرند به طور قابل توجهی می توانند باعث ایجاد اختلالات در عملکرد دستگاه‌ها شوند.

دکتر ویلیام مایسل، مدیر مؤسس ایمنی قطعات پزشکی مرکز پزشکی بوستن ماساچوست می گوید: این مسئله برای بیمارانی که بعد از حمله قلب مجبور به دریافت شوک های الکتریکی شده اند نگران کننده تر است زیرا این مغناطیس ها باعث غیرفعال شدن موقتی این دستگاهها می شوند.

گفتنی است pacemaker ها برای افزایش ریتم کند قلب طراحی شده اند ولی وقتی درمعرض مغناطیس قرار بگیرند سیگنال هایی را به قلب می فرستند که باعث تند شدن بی مورد شربان قلب می شود.

حدود‌٢٥٠ هزار نفر در آمریکا سالانه از pacemaker ها استفاده می کنند. علاوه بر آن ‌١٢٥هزار نفر نیز ICD ها را دریافت می کنند قابل توضیح است که ICD ها یک دستگاه تقویت کننده قلب لست که قابل ایمپلنت میباشد و قادر است با دادن شک به قلب آن را به ریتم و ضربان نرمال برگردانند.

در یک مطالعه جدید محققان ‌٨ نوع از هدفون ها را به اپی اودی ها وصل کردند را بر روی ‌٦٠ بیمار که از ICDها استفاده می کردند آزمایش کردند.

این هدفون ها بطور مستقیم برروی سینه ی بیماران برروی ICD آنها گذاشته شد اختلالات الکترومغناطیسی در ‌١٤ بیمار یعنی ‌٢٣درصد از آنها روی داد البته گفتنی است اگر هدفون ها به فاصله ی ‌٣cm از قفسه سینه قرار بگیرد و یا ‌٢/١ اینچ یا کمی بالاتر از سطج پوست بدن مشکلی ایجاد نمی کنند.

دکتر مایزل توضیح داد: به بیمارانی که از pacemaker ها و ICD ها استفاده می کنند گفته شده بود که مغناطیس باعث ایجاد اختلال در ایمپلنت آنها می شود اما احتمالاً آنها از ماده ی مغناطیسی نودمیوم که در هدفون ها استفاده می شود برای تقویت صدای ام پی تری ها اطلاعی ندارند.

گفتنی است قدرت مغناطیس هدفون ها در مول ها و برندهای مختلف فرق می کند.

مطالعات نشان می دهد که ‌٣cm فاصله ی ایمن و مناسب برای همه ی آنها است.

با وجود این فاصله ایمنی، دکتر مایزل می گوید این بیماران نباید این وسایل را در جیب جلوشان قرار دهد و یا به گردن خود آویزان کنند.

اما باید گفت تمام متخصصان هنوز این نتایج را باور ندارند و معتقد هستند باید پژوهش های بیشتری در این زمینه انجام شود.

آنها می گویند گرچه بعضی وسایل در تست های ازمایشگاهی الکترومغناطیس هایی تولید می کنند که باعث ایجاد اختلالات می شود ولی این مغناطیس ها روی ایمپلنت تأثیر نمی گذارد.

این وسایل نظیر بلوتوث که به هندست های تلفن همراه وصل می شود و یا وسایلی که در فرودگاهها برای مسائل امنیتی وجود دارد، میباشد. البته تحقیقات بیشتری جهت اثبات این مدعا نیاز است.