در طول بیماری نیاز به مواد مغذی به طور فزایندهای افزایش پیدا میکند و در نتیجه ضرورت تامین انرژی، پروتئین، انواع ویتامین و سایر املاح و مواد معدنی به منظور غلبه بر بیماری مضاعف میشود. علی رغم بروز چنین شرایط ویژهای، اغلب اختلال در جذب مواد، بیاشتهایی، تهوع و استفراغ ممکن است مزید علت شده و امکان دریافت مواد مغذی را به میزان لازم از بیمار سلب كند.
وی افزود: به دلیل بروز سوء تغذیه، میزان کارایی و اثرگذاری بسیاری از داروها کاهش یافته و در نتیجه بهبودی بیمار دچار اختلال میشود. بدیهی است این موضوع میتواند علاوه بر افزایش دوره نقاهت، بیمار را در معرض عفونتهای ارگانهای مختلف بدن قرار دهد. ضمن آن که سایر بیمارانی را نیز که در صف انتظار بستری در بخشهای شلوغ از جمله آی سی یو هستند از دریافت به موقع خدمات درمانی محروم میكند.
این متخصص داروسازی بالینی، سوء تغذیه در بیماران بستری در بیمارستان را یکی از دغدغههای اساسی کادر درمانی بیمارستانها در سراسر دنیا بر شمرد و افزود: بنا بر گزارشهای جهانی، 30 تا50 درصد بیماران در زمان پذیرش در بیمارستان مبتلا به سوء تغذیه پروتئین - انرژی هستند و در 25 تا 30 درصد آنها طی اقامت در بیمارستان این مشكل گسترش خواهد یافت. در واقع در عموم کشورهای در حال توسعه و یا توسعه نیافته بیش از 50 درصد بیماران طی اقامت در بیمارستان با كمبود برخی از مواد غذایی مواجه خواهند شد. البته در شرایط حاد، حمایت تغذیهای از دیدگاه کادر درمانی، مانند دارو الزامی است و باید هر چه سریعتر بر اساس برآوردهایی که با استفاده از فرمولهای علمی از سوی داروسازان بالینی بیمارستان صورت میگیرد، نسبت به حمایت تغذیهای از بیمار اقدام شود.
وی در خصوص بیمارانی که امکان خوردن و بلع ندارند، گفت: حتی در صورتی که بیمار به دلایل مختلف امکان خوردن و بلع ندارد نظیر بیمارانی که از سطح هوشیاری مناسب برخوردار نیستند و یا دچار سکته مغزی شدهاند، طبیعیترین و موثرترین روش که در سراسر دنیا مورد توجه است، استفاده از غذاهای فرموله است. در غیر این صورت علاوه بر لاغری بیمار، شاهد کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن، تشدید بیماری و در نهایت عدم پاسخگویی بدن به درمان خواهیم بود.
نظر شما