مصطفی قاسمی در گفت‌وگو با ایسنا، اهدای عضو از مرگ مغزی را موضوع مغفول مانده وزارت بهداشت عنوان كرد و گفت: از آنجا كه متاسفانه ایران در گروه كشورهای حادثه‌خیز بوده و به نوعی با حوادث و سوانح مختلف نیز مواجه است، با توجه به فرهنگ دینی و نبود موانع قانونی، استفاده صحیح از بیماران مرگ مغزی و اعضای آنها، می‌تواند برای همیشه به دغدغه‌های هزاران نفر از متقاضیان دریافت عضو از جمله متقاضیان پیوند كلیه، خاتمه دهد. در حالی كه وزارت بهداشت تا به امروز از این موضوع حیاتی غفلت كرده است.

رییس انجمن حمایت از بیماران كلیوی ادامه داد: به نظر می‌رسد جمعی از مسوولان فعال در حوزه پیوند اعضا، در این حوزه به انسجام لازم نرسیده‌اند و ضعف‌هایی داشته‌اند. بر این اساس با توجه به معضل بازار سیاه خرید و فروش كلیه، امیدواریم برای حل این معضل نیز برنامه‌ریزی منسجم و دقیقی صورت گیرد.

وی با تاكید بر لزوم ساماندهی اساسی در ثبت متقاضیان اهدای عضو پس از مرگ، ادامه داد: در این زمینه چندین بخش و نهاد و مركز درمانی فعالیت دارند و اگر متولی ثبت نام از متقاضیان اهدای عضو پس از مرگ به یك مركز یا نهاد داده شود، بسیاری از مشكلات و سردرگمی‌های مردم و حتی بسیاری از بوروكراسی‌های اداری این امر مرتفع می‌شود.

قاسمی بر لزوم افزایش كیفیت دیالیز و همچنین ارتقا كیفیت زندگی بیماران دیالیزی و پیوند كلیه تاكید كرد و با اشاره به فرسودگی و كمبود دستگاه‌های دیالیز در كشور، گفت: علیرغم وعده‌های داده شده طی سالیان گذشته مبنی بر بازسازی و به روز كردن دستگاه‌ها و تجهیزات دیالیز، متاسفانه در این بخش همچنان با مشكلات و چالش‌های اساسی دست به گریبانیم. بر این اساس لازم است به صورت شفاف اعلام شود كه چند دستگاه و به كدام بخش‌ها داده شده است تا بر این اساس انجمن به عنوان متولی بیماران كلیوی بتواند برنامه‌ریزی كرده و برنامه‌های خود را پیگیری كند.

وی هزینه تامین داروهای پیوند كلیه را برای بسیاری از بیماران كمرشكن عنوان كرد و در این باره گفت: انتظار آن است كه در این زمینه نیز چاره‌جویی اساسی صورت گیرد و وزارت بهداشت با تعامل جدی و زودهنگام با وزارت رفاه و سازمان‌های بیمه‌گر این موضوع را هر چه زودتر حل كند.

قاسمی با اشاره به توانمندی‌ها و ظرفیت‌ بالای NGOهای درگیر مسایل بیماران صعب‌العلاج، در پایان گفت: در كشور ما NGOها به دلیل ارتباط‌های گسترده با بیماران، از توانمندی‌های زیادی برخوردارند. اما به نظر می‌رسد تاكنون از ظرفیت بالای NGOها در راستای خدمت رسانی بهینه‌تر به بیماران استفاده نشده است. این در حالی است كه NGOها می‌توانند به عنوان بازوی كمكی دولت مورد استفاده قرار گیرند.