این تحقیق با هدف تعیین ارتباط ماستكتومی (عمل جراحی برداشت سینه و بافت درگیر با سرطان) با خلق و خو و كیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان پستان توسط بتول تیرگری، کارشناس ارشد پرستاری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان و جمعی از همکارانش انجام شده است.

سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان ایرانی است که 81 درصد جراحی ها برای درمان آن در ایران از نوع ماستكتومی می باشد.

ماستكتومی می تواند موجب احساس نقص و ناتوانی، اختلال در تصویر ذهنی از بدن، كاهش جذابیت و عملكرد جنسی شده و زمینه را برای ایجاد اختلالات خلق فراهم كند.

از آنجایی كه هدف روش های درمانی سرطان پستان در چند دهه اخیر ایجاد زندگی با كیفیت مطلوب برای بیمار می باشد، در راستای تحقق این هدف مهم نگرانی ها در مورد تأثیر درمان های جراحی سرطان پستان خصوصاً ماستكتومی بر كیفیت زندگی مبتلایان در حال افزایش است.

این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 50 زن ماستكتومی شده مراجعه كننده به كلینیك های خصوصی انكولوژی به عنوان گروه مورد و50 زن كاندید ماموگرافی مراجعه كننده به كلینیك های زنان بیمارستان های امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد به عنوان گروه شاهد و به روش نمونه گیری غیر احتمالی و مبتنی بر هدف انجام شد.

جمع آوری اطلاعات با استفاده از فرم های مصاحبه شامل مشخصات فردی، اطلاعات مربوط به بیماری و وضعیت عمومی در هر دو گروه و پرسشنامه‌های خلق، كیفیت زندگی و حمایت اجتماعی صورت گرفت.

طبق نتایج بررسی زنانی که مورد عمل جراحی ماستکتومی قرارگرفته بودند، نمرات خلق و كیفیت زندگی شان ضعیف تر از زنان کاندید ماموگرافی بود.

یافته های این پژوهش حاکی از آن است که عدم توجه به وضعیت روحی - روانی بیماران بعد از عمل ماستكتومی می تواند زمینه را برای ایجاد تغییرات خلقی فراهم كرده و در نهایت كیفیت زندگی این افراد را مختل كند ولیكن پرستاران می توانند با شناسایی و ارجاع بیماران با تنش های روانی به مراكز مشاوره در جهت پیشگیری از ایجاد اختلالات خلق در این بیماران گام مؤثری برداشته و راه را برای ارتقا كیفیت زندگی آنان هموار كنند.

خلاصه این مقاله در مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی - درمانی شهید صدوقی یزد به چاپ رسیده است.