سلامت نیوز: موضوع معتادان و نحوه جمع‌آوری، ساماندهی و بازگشت آنان به جامعه از جمله مباحث مهم و مورد بحث مردم و مسئولان به شمار می‌آید. با اینكه هر مسئولی در هر سازمان و نهادی حرفی می‌زند و نظری می‌دهد، اما به خوبی می‌توان متوجه شد كه اكثر تصمیم‌گیری‌ها از سر عجله و بدون مطالعه است.
به گزارش سلامت نیوز ، روزنامه جوان نوشت: موضوع معتادان و نحوه جمع‌آوری، ساماندهی و بازگشت آنان به جامعه از جمله مباحث مهم و مورد بحث مردم و مسئولان به شمار می‌آید. با اینكه هر مسئولی در هر سازمان و نهادی حرفی می‌زند و نظری می‌دهد، اما به خوبی می‌توان متوجه شد كه اكثر تصمیم‌گیری‌ها از سر عجله و بدون مطالعه است. به عنوان مثال مدیركل بهزیستی استان تهران در شرایطی از پرداخت وام اشتغال به مبلغ 15 میلیون تومان با كارمزد 4 درصد به معتادان بهبودیافته خبر داد كه چند روز پیشتر، قائم‌مقام دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر 20درصد كارگران بخش صنعت را مصرف‌كننده انواع مخدر اعلام كرده بود. این دو خبر در كنار یكدیگر نشان می‌دهند برای خارج كردن مواد مخدر از درون خانه‌ها به چیزی فراتر از یك شغل نیاز است زیرا در حال حاضر قشر معتاد جامعه را كارگران، كارمندان، دانشجویان و حتی بخشی از طبقه مرفه جامعه تشكیل می‌دهند كه حداقل نیاز اول‌شان شغل نیست.
وقتی داستان جمع‌آوری معتادان كارتن خواب شروع شد، گروهی از كارشناسان هشدار دادند كه اگر تمام سازمان‌های مرتبط با این مسئله پای كار نیایند و چتر حمایتی خود را بر سر این افراد باز نكنند این همه تلاش به دور باطلی می‌ماند كه بعد از گذشت مدتی به خانه اول بازخواهیم گشت.
از همان زمان معتادان دسته دسته جمع‌آوری و به كمپ‌های مختلف فرستاده می‌شدند، حتی در میان این كارتن خواب‌های معتاد 500 زن نیز وجود داشتند كه به كمپ شفق برده شدند.
اکثر كارتن‌خواب‌ها معتاد هستند و در كمپ‌های تعریف شده باید به هر نحو ممكن اعتیادشان را ترك كنند اما در این میان یك سؤال پیش می‌آید كه آیا اعتیاد عامل بی‌خانمانی معتادان و به خصوص این زنان است یا بی‌خانمانی آنها را به سمت اعتیاد كشیده است و مهم‌تر از اینها برای بازگرداندن آنها به اجتماع چه باید كرد؟
در همین رابطه و بر اساس گفته‌های رئیس شورای شهر تهران تا كنون بیش از ۴ هزار كارتن‌خواب معتاد از بوستان هرندی و سطح منطقه جمع‌آوری شده است، اما اگر سیكل موجود بسته نشود، دوباره شاهد بازگشت كارتن‌خواب‌ها خواهیم بود.
آمارهای متناقض بلای جان تصمیم‌گیری‌ها
یكی از موضوعاتی كه نشان از شناخت پایین جامعه نسبت به كارتن خواب‌ها دارد، آمارهای متناقض است. همانطور كه مسعودی فربد، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی معتقد است: كارتن خوابی مشكل بسیاری از كشور‌ها است، اما نحوه برخورد با آن مهم است. وی با اشاره به اینكه امریكا، استرالیا، لندن و. . . گزارش هایی در رابطه با تعداد بی‌خانمان‌ها یا كارتن‌خواب‌ها دارند، ادامه داد: «متأسفانه چنین چیزی در ایران وجود ندارد.»
فروغ عزیزی، دبیر گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز در این رابطه گفت كه آمار شهرداری در رابطه با تعداد كارتن‌خواب‌ها به علت مدل آمار‌گیری خودش پر از تكرار است و عدد بهزیستی هم به شكل دیگری برآورد شده است و هیچ كدام دقیق نیست. برای مثال بهزیستی می‌گوید در كل ایران 15 هزار كارتن‌خواب وجود دارد و شهرداری در آماری دیگر می‌گوید تعداد كارتن‌خواب‌های تهران 15 هزار نفر است.
شاید تنها چیزی كه میان این آمار‌ها مشترك است این باشد كه بین 5 تا 10 درصد این تعداد را زنان تشكیل می‌دهند.
اما دبیر گروه علمی تخصصی فقر، رفاه و سیاست انجمن جامعه‌شناسی ایران هم نظر متفاوت دیگری در این مورد دارد. پیام روشن فكر گفت: «در بعضی موارد داشتن آمار هیچ فایده‌ای ندارد، كم یا زیاد بودن كارتن‌خواب‌ها حق آنها را كم یا زیاد نمی‌كند، ما باید به آنها حق‌شان را بدهیم.»
20 درصد كارگران معتادند
ایجاد اشتغال فقط یك كار كوچك برای كمك به معتادان برای بازگشت به آغوش خانواده و ورود به جامعه است اما نباید فراموش كنیم كه هرگز با سر كار رفتن معتاد نمی‌توان مطمئن بود كه او دوباره به مصرف مواد رو نیاورد.
چندی پیش سعید صفاتیان، رئیس كارگروه كاهش تقاضای اعتیاد كمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام با تأیید آمار علیرضا جزینی، قائم‌مقام دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر كه 20درصد كارگران بخش صنعت را مصرف‌كننده انواع مخدر اعلام كرده بود، گفت: «5/3 میلیون نفر در جامعه كارگری مشغول خدمت‌رسانی هستند كه 20درصد این تعداد به مواد مخدر معتاد هستند و این مسئله در شهرها و مناطق صنعتی بیشتر به چشم می‌خورد.»
به گفته صفاتیان، راه چاره در برنامه‌های پیشگیرانه از اعتیاد است كه بتوان آن را عملیاتی كرد نه اینكه فقط روی كاغذ نوشته شود. وی معتقد است توجه ویژه به برنامه پیشگیرانه در محیط‌های كارگری به‌خصوص در شهرها و مناطق صنعتی باید برای مسئولان یك ضرورت باشد تا بتوان برای رفع آن اقدامی اساسی انجام داد، در غیراین صورت تنها ارائه آمار و ارقام در این زمینه فایده‌ای نخواهد داشت.
براساس آمارهای ستاد مبارزه با مواد مخدر یك میلیون و 325هزار نفر مصرف‌كننده مواد مخدر در كشور زندگی می‌كنند كه تلاش برای ترك آنها نیز هرگز به اندازه پیش‌بینی و انتظار‌ها موفق نبوده است. كارگران بخش عمده تولید را برعهده دارند و حاصل كار آنها می‌تواند توسعه پایدار را به‌دنبال داشته باشد. 20درصد ابتلا به اعتیاد در محیط‌های كارگری جلوه دیگری از آسیب‌های این موضوع است. پایین آمدن سن اعتیاد در كشور و رسیدن میانگین آن به زیر 30سال و پایین آمدن میانگین سن شروع مصرف مواد مخدر به زیر 20سال نشان‌دهنده گسترش اعتیاد بین جوانان است كه نیروی فعال و موتور محرك چرخه تولید و صنعت كشور محسوب می‌شوند.
سرمایه‌ها دود نشوند
به هر حال گزارش‌ها نشان می‌دهند كه در ایران بیشترین میزان اعتیاد در میان كارگران به‌خصوص در مشاغل سخت، اعتیاد به ماده مخدر تریاك است و این قشر خیلی سراغ روانگردان‌هایی همچون شیشه نمی‌روند. همچنین از حدود یك میلیون و 325هزار معتادی كه در كشور وجود دارند 60 تا 70درصد آنها شاغل هستند و این آمار به این معنی است كه داشتن شغل هم به تنهایی باعث عدم‌اعتیاد نمی‌شود.
بر اساس اعلام بهزیستی استان تهران، در حال حاضر بالغ بر 2 هزار و 740 مرد و 400 زن معتاد در مراكز سازمان بهزیستی تحت درمان هستند كه قرار شده معتادان بهبود یافته با تأیید سازمان بهزیستی از تسهیلات وام اشتغال به مبلغ 15 میلیون تومان بهره‌مند شوند. این وام با تسهیلات ویژه و با حداقل كارمزد 4 درصد خواهد بود كه از زمان تشكیل پرونده بین یك تا دو ماه به معتادان بهبود یافته پرداخت می‌شود.
پس بجاست حالا كه بودجه‌ای برای نگهداری و آموزش یك حرفه به معتادان تخصیص یافته و قرار شده این افراد پس از بازگشت به جامعه از وام‌های كم بهره نیز بهره مند شوند، از ابعاد روانی نیز موضوع مورد توجه قرار گیرد تا مبادا این همه سرمایه، خود به دودی تبدیل شود كه به چشم جامعه برود.
موضوع معتادان و نحوه جمع‌آوری، ساماندهی و بازگشت آنان به جامعه از جمله مباحث مهم و مورد بحث مردم و مسئولان به شمار می‌آید. با اینكه هر مسئولی در هر سازمان و نهادی حرفی می‌زند و نظری می‌دهد، اما به خوبی می‌توان متوجه شد كه اكثر تصمیم‌گیری‌ها از سر عجله و بدون مطالعه است.
نظر شما