سلامت نیوز:در جدیدترین رتبه بندی‌های خطرناك‌ترین شهرهای جهان به لحاظ خطر‌های طبیعی تهران پایتخت ایران رتبه 10 دهم را كسب كرد. بر پایه گزارش شركت بیمه اتكایی سوئیس (سوئیس ره) تهران با 6/15 میلیون جمعیت، دهمین شهر دنیا از نظر آسیب‌پذیری در برابر بلایای طبیعی است. این شهر بر اساس شاخص «جمعیت بالقوه تحت تأثیر زلزله» ششمین شهر آسیب‌پذیر جهان به شمار می‌رود.
به گزارش سلامت نیوز ، روزنامه آرمان نوشت: «من مایلم اسم تهران را شهر بی‌دفاع یا شهر بی‌پناه بگذارم.» این اظهارنظر را روز گذشته یك عضو شورای شهر تهران در حالی انجام داده است كه گفته‌های او درباره تهدیدات طبیعی كه تهران را تهدید می‌كند، نیست، بلكه بیشتر درباره غیرایمن بودن ساخت و سازها و بروز برخی تخلفات صنفی كه سلامت شهروندان را به خطر می‌اندازد است. این در حالی است كه تهران به اذعان رئیس جمعیت هلال احمر در حالت طبیعی روی بمب ساعتی است. بلایای طبیعی از یك سو و ساخت و سازهای مشكل‌دار از سوی دیگر باعث شده‌اند كه غیرایمن بودن شهر تهران دو برابر شود.
اقبال شاكری در دویست و سی و چهارمین جلسه چهارمین دوره شورای شهر تهران، گفت: «من مایلم كه اسم تهران را شهر بی‌دفاع یا شهر بی‌پناه بگذارم. سازمان ملی استاندارد اخیرا گزارشی منتشر كرده و در آن اشاره كرده است كه از دو هزار و 300 آسانسور موجود در بیمارستان‌ها، شهرداری‌ها و ادارات 11 آسانسور استاندارد است كه حدود نیم درصد از مجموعه آسانسورها می‌شود.» این عضو شورای شهر در اظهارنظر خود تنها به آسانسورهای ادارات و اماكن عمومی اشاره كرده است كه انتظار می‌رود ایمنی در آنها بیشتر رعایت شود. اگر وضعیت آسانسورهای آپارتمان‌ها و سایر ساختمان‌های شهر تهران را به این فهرست اضافه كنیم، باید بگوییم آمار ایمن بودن نیم درصد آسانسورها خیلی خوشبینانه است، زیرا ایمنی آسانسورها در این مكان‌ها بسیار پایین‌تر از ادارات است. بنا برگزارش‌های سازمان آتش‌نشانی تهران، آمار حوادث آسانسور در سال93 به سه هزار و 200 مورد رسید كه تعداد كشته و زخمی این حوادث، حدود 70 نفر بوده است. با یك محاسبه سرانگشتی، روزانه هشت مورد حادثه آسانسور اتفاق افتاده است. فراوانی حادثه‌ها بین ساختمان‌های نو‌ساز و قدیمی محله هم به یك اندازه است كه كیفیت بد مواد مصرفی در ساخت تسمه و اهرم نگهدارنده و اجناس چینی عاملی برای این موضوع است. البته باید گفت آمار واقعی حوادث آسانسور از این هم بیشتر است زیرا در بسیاری از مواقع مردم و اهالی ساختمان خودشان دست به كار می‌شوند و بدون خبر دادن به آتش نشانی موضوع را ختم به خیر می‌كنند. با نگاهی به این آمار كه هر سال هم رقم شان از سال قبل بیشتر می‌شود باید گفت در آینده نه چندان دور باید اسم آسانسور را به فهرست دستگاه‌های خطرناك اضافه كرد و شاید هم ادامه این وضعیت به این منتهی شود كه روی آسانسورهایمان باید بنویسیم: «با وصیت وارد شوید، خطر مرگ شما را تهدید می‌كند!»
5/99 درصد آسانسورها استاندارد نیستند
عوامل مختلفی نظیر اقدام پیمانكاران به خرید قطعات آسانسور بی‌كیفیت برای كاهش هزینه، نصب آسانسورها توسط افراد فاقد صلاحیت و وجود قطعات تقلبی آسانسور در بازار دست به دست هم داده‌اند و باعث شده‌اند وضعیت آسانسورها در كشور ما تا این حد اسف‌بار باشد كه تنها نیم درصد آنها برچسپ استاندارد بگیرند. این آمار نیم درصدی استاندارد آسانسورها در شرایطی به دست آمده است كه استاندارد آسانسور در كشور ما مبنای قوی از نوع اروپایی دارد. «مبنای استاندارد ملی ایران درباره آسانسور، استاندارد اروپاست كه پس از راه اندازی آن، توسط شركت‌های بازرسی، مورد بررسی قرار می‌گیرد و در صورتی كه كلیه موارد ایمنی و استاندارد رعایت شده باشد گواهی داده می‌شود. آن موقع است كه سازنده ساختمان می‌تواند از شهرداری پایان كار دریافت كند. استاندارد اروپا تاكید دارد كه پس از بهره‌برداری، هر سه سال آسانسور به صورت دوره‌ای بازرسی شود كه این قانون در ایران تصویب شده اما به دلیل نبود ضمانت اجرایی و مشكلات فرهنگی، هنوز اجرا نشده است.» شاكری، رئیس كمیته عمران شورای شهر در بخش دیگری از سخنانش درباره استانداردسازی آسانسورهای شهری توضیح داد: «سازمان نظام مهندسی باید شركت‌های بازرسی در دوره بهره‌برداری ساختمان‌ها را فعال كند تا استانداردهای آسانسورهای مصرفی افزایش یابد.»
آمادگی نیم‌درصدی برای زلزله
رئیس كمیته عمران شورای شهر در بخش دیگری از سخنانش گفت: «معاینه فنی مخزن‌های CNG انجام نمی‌شود و خودروهایی كه دارای مخازن CNG هستند به عنوان خودروهای انتحاری در شهر می‌چرخند.» اقبال شاكری افزود: «ما تنها نیم درصد آمادگی در برابر زلزله داریم، سه هزار اتوبوس فرسوده در شهر تردد می‌كنند، بیش از 10 هزار میلیارد تومان نیز بدهی به مدیریت شهری است كه جمع این موارد موجب می‌شود تهران شهر بی‌دفاعی باشد.» این گفته شاكری درباره آمادگی نیم درصدی در برابر زلزله زمانی برای ما ملموس‌تر می‌شود كه اظهارنظر یك هفته قبل رئیس جمعیت هلال احمر را به یاد بیاوریم كه گفت: «ما در تهران روی یك بمب ساعتی زندگی می‌كنیم و وقوع یك زلزله شدید كه می‌تواند بحران جدی برای كشور باشد این شهر را تهدید می‌كند. لازمه مقابله و آمادگی با این بحران داشتن یك ترس منطقی است تا تاب آوری جامعه در مقابله هر حادثه و بحرانی افزایش یابد.» سید امیر محسن ضیائی با تاكید بر اینكه تاب آوری یعنی برگشت به وضعیت اول و ایجاد یك جامعه ایمن و تاب آور، كاری هزینه بر، مستمر و زمان بر است، افزود: «تفاوت بین جوامع توسعه یافته و نیافته میزان آمادگی و آسیب‌پذیری و در نتیجه میزان تاب آوری آنها در برابر بحران‌هاست.» با این اوصاف تهران در شرایطی روی یك بمب ساعتی قرار گرفته است كه كمتر از نیم‌درصد برای آن آمادگی دارد. ساخت‌های فرسوده و فاقد مقاومت تنها یكی از هزاران مشكل شهر تهران است.
تهران، ششمین شهر آسیب‌پذیر جهان
در جدیدترین رتبه بندی‌های خطرناك‌ترین شهرهای جهان به لحاظ خطر‌های طبیعی تهران پایتخت ایران رتبه 10 دهم را كسب كرد. بر پایه گزارش شركت بیمه اتكایی سوئیس (سوئیس ره) تهران با 6/15 میلیون جمعیت، دهمین شهر دنیا از نظر آسیب‌پذیری در برابر بلایای طبیعی است. این شهر بر اساس شاخص «جمعیت بالقوه تحت تأثیر زلزله» ششمین شهر آسیب‌پذیر جهان به شمار می‌رود. هر ساله فهرست بلندبالایی از هشدارها درباره زلزله احتمالی از سوی كارشناسان منتشر می‌شود كه در لابه‌لای اخبار گم می‌شوند و مسئولان هم بی‌‌اعتنا از كنار آنها می‌گذرند. دو هفته قبل، پدر علم زلزله‌شناسی ایران با بیان اینكه راه نجاتی برای تهران وجود ندارد، گفت: «اگر زلزله بیش از هفت ریشتر در شهر تهران روی دهد ما در كره زمین از نظر تعداد كشته‌ها، زخمی‌ها و تعطیلی پایتخت ركورددار خواهیم شد.» بهرام عكاشه افزود: «عمق فاجعه به حدی خواهد بود كه تاكنون در هیچ جای دیگر دنیا روی نداده است. هیچ شهری در دنیا تا به این حد آسیب ندیده است كه تهران در صورت روی دادن زلزله آسیب خواهد دید. به نظر من سالیانی طولانی این شهر تعطیل خواهد شد و زمان زیادی طول می‌كشد تا این شهر دوباره بتواند به زندگی بازگردد و بتواند به مردمش سرویس‌های لازم را بدهد.» تصمیم‌های كارشناسی نشده، بی‌برنامه و نابخردانه ادامه دار، نه در یك روز و دو روز بلكه در بیشتر از یك قرن تهران را به وضعیتی كه در آن قرار گرفته است رساندند. در این بین برخی تلاش‌های كارشناسی نشده‌ای هم كه برای بهبود آن انجام می‌شود تأثیری در بهبود شرایط ندارند.
نظر شما