سلامت نیوز:مصرفگرایی در همه جای دنیا وجود دارد اما در كشور ما بیش از سایر جوامع رواج دارد و ما مواهبی را كه به ما داده شده است به صورت وحشتناكی هدر میدهیم. مصرف گرایی در همه مراسمهای ما هم رواج پیدا كرده است و در عروسیها و مراسمهای عزاداری شاهد اسراف زیادی در مصرف غذا، كاغذ و سایر وسایل مورد نیاز برای برپایی مراسم هستیم. ما در حالی در مصرف این مواد افراط میكنیم كه این مواد محدود هستند و به مرور زمان دیگر امكان دسترسی به آنها وجود نخواهد داشت. تبلیغاتی كه در كشور ما صورت میگیرد به جای اینكه به محتوا بپردازند به ظاهر میپردازند و همین باعث شده كه همهچیز در كشور ما مصرف شود حتی من معلم دانشگاه.
به گزارش سلامت نیوز ، حسن عشایری- كارشناس مسائل اجتماعی در روزنامه آرمان نوشت: مصرفگرایی در جامعه را باید آسیبشناسی اجتماعی كرد، زیرا این مساله دیگر از بعد فردی آن خارج شده است. زمانی كه تبلیغ در جامعه رواج پیدا میكند و افراد از طریق رسانهها در معرض انواع تبلیغات قرار میگیرند، چشم و همچشمی خانوادهها افزایش پیدا میكند. با جریانی كه در حال حاضر در جامعه ما اتفاق افتاده طبقه متوسط ناپدید شده و تنها میتوان طبقات بالا و پایین را در جامعه مشاهده كرد. در این بین عدهای نوكیسه وجود دارند كه رفتار آنها برای نسل جوان الگوی بدی است. در این قشر «داشتن» جای «بودن» را گرفته و همین باعث شده است مصرف گرایی وسیعی بین این قشر رواج پیدا كند. دكارت فیلسوف فرانسوی در جمله معروفش میگوید: «فكر میكنم پس هستم». این جمله در فلاسفه بعدی به این شكل درآمد كه «من مصرف میكنم پس هستم».
اما مساله مصرف گرایی به این سطح هم محدود نماند و در حال حاضر در جوامع امروزی «ما مصرف میكنیم و مصرف میشویم، پس هستیم» مصداق دارد. این بدان معناست كه نیازهای كاذب در جامعه سربرآوردهاند. باید بین نیازهای كاذب و نیازهای ضروری فرق گذاشت. سرپناه داشتن و داشتن امكانات مورد نیاز برای زندگی مصرفگرایی نیست. امكانات مورد نیاز برای زندگی در عصر جدید میتواند به صورت نیاز به تكنولوژی باشد و این را نمیتوان مصرف گرایی نامید. زمانی كه پای مد وسط میآید و مدگرایی رواج پیدا میكند مصرفگرایی تبدیل به معضل میشود و این زمانی است كه نیازهای كاذب در افراد جامعه شكل میگیرد. با توجه به اینكه الگوبرداری در جوانان بیش از سایر اقشار جامعه رواج دارد مصرف گرایی در بین این قشر رواج بیشتری دارد. جوانان برای اینكه نشان دهند كه به طبقه یا شرایط اجتماعی خاصی تعلق دارند شروع به استفاده از وسایلی مانند ماشین، لباس، كفش، موبایل و... میكنند. مصرف گرایی تبدیل به ابزاری برای هویتیابی جوانان شده است. متاسفانه همه ما ید طولایی در مصرف گرایی داریم. در حال حاضر كه در فصل زمستان هستیم در مغازهها و خانهها به روشهای مختلفی گاز را هدر میدهیم. مصرفگرایی نه تنها در هدر دادن انرژی بلكه حتی در غذایی هم كه مصرف میكنیم رواج دارد و این را میتوان در اسرافی كه در مصرف نان در خانهها میشود مشاهده كرد.
ما وقتمان را هم مصرف میكنیم
در رواج مصرف گرایی در جامعه همه ما نقش داریم و ایفای این نقش برای هر كدام از ما به صورتی است. بسیاری از مواهب طبیعی كه در اختیار ما هستند به دلیل استفاده بیش از حد در حال نابود شدن هستند. برای نمونه در استفاده از جنگل و امكانات آن هم اسراف میكنیم و برای درك این مساله كافی است به مصرف كاغذمان نگاهی بیندازیم. مصرف بالای كاغذ و دستمال كاغذی تنها نمونه كوچكی از رواج مصرف گرایی و افراط در استفاده از مواهب طبیعی است كه باعث میشود به مرور زمان ما این مواهب را از دست بدهیم. برای درك رواج مصرفگرایی كافی است وضعیت كشورمان را با كشورهای پیشرفته صنعتی كه از نظر مادی وضعیت خوبی دارند مقایسه كنیم، آنگاه خواهیم دید كه در هیچ كدام از این كشورها هم به اندازه كشور ما مصرف گرایی و اسراف در استفاده از مواهب طبیعی وجود ندارد. ما همهچیز را مصرف میكنیم و در نهایت میتوان گفت ما حتی عمرمان را هم مصرف میكنیم. عمر انسان و وضعیت جسمانی و روانی آن سرمایه مهمی است كه باید در جای درست مصرف شود. من به عنوان یك معلم دانشگاه بعضی اوقات احساس میكنم كه من هم مصرف میشوم، زیرا احساس میكنم افراد برای اهداف مادی به سمت من میآیند. مصرفگرایی در همه جای دنیا وجود دارد اما در كشور ما بیش از سایر جوامع رواج دارد و ما مواهبی را كه به ما داده شده است به صورت وحشتناكی هدر میدهیم. مصرف گرایی در همه مراسمهای ما هم رواج پیدا كرده است و در عروسیها و مراسمهای عزاداری شاهد اسراف زیادی در مصرف غذا، كاغذ و سایر وسایل مورد نیاز برای برپایی مراسم هستیم. ما در حالی در مصرف این مواد افراط میكنیم كه این مواد محدود هستند و به مرور زمان دیگر امكان دسترسی به آنها وجود نخواهد داشت. تبلیغاتی كه در كشور ما صورت میگیرد به جای اینكه به محتوا بپردازند به ظاهر میپردازند و همین باعث شده كه همهچیز در كشور ما مصرف شود حتی من معلم دانشگاه.
ما یك جامعه مصرفگرا هستیم
برای بهبود این وضعیت و كاستن از مصرفگرایی در جامعه لازم است كه یك حركت فرهنگی از رسانهها آغاز شود. برای نمونه روزنامهها میتوانند با توجه به مساله مصرف گرایی درباره آن هشدارهایی به مردم بدهند و آنها را در این زمینه آگاه كنند. منظور من این نیست كه از وسایلی كه وجود دارند استفاده نكنیم بلكه منظور من این است كه به اندازه نیاز و كم استفاده كنیم. مصرف گرایی بیش از حدی كه رواج دارد باعث شده است كه همهچیز را برای نسل آینده از دست بدهیم، این در حالی است كه نسل آینده در این آب و خاك حقی دارد. از خاك، آب و نفت گرفته تا وقت را هم مصرف میكنیم و عنصری در این كره خاكی باقی نمانده است كه ما آن را مصرف نكرده باشیم. برای نمونه در مصرف وقت میتوان به نوع استفادهای كه از اوقات فراغتمان میكنیم اشاره كنیم. ما وقت مان را بیهوده تلف میكنیم بدون اینكه برنامهای برای آن داشته باشیم یا كار مفیدی انجام دهیم. از تمام آنچه گفته شد میتوانیم به این نكته برسیم كه ما یك جامعه مصرفگرا هستیم كه متاسفانه به سمت آمار بالای مصرف گرایی هم در حال حركت هستیم. مساله مصرف گرایی در این فصل و این مقطع از سال كه فروشگاهها به بهانه حراج و نوآوری دست به ارائه انواع اجناس به مردم میزنند، مهمتر هم میشود. برای اینكه مصرفگرایی در جامعه كنترل شود لازم است كه جلوی این نوع از فروشهای افراطی و غیرضروری كه تنها به مصرفگرایی بیشتر جامعه منتهی میشود گرفته شود. جوانان هر ساله به استفاده از یك دستگاه و مدل جدید متمایل میشوند و برای اینكه بتوان جلوی این مساله را گرفت باید دست به روشنگری و اطلاع رسانی در جامعه زد تا بتوان بلایایی را كه مصرف گرایی بر سر جامعه و به ویژه قشر جوان میآورد كاهش داد.
نظر شما