اسب تروژان نانويي به جنگ سلول هاي سرطاني مي‌رود!

پژوهشگران استراليايي معتقدند با استفاده از نانوسلول‌هايي موسوم به «اسب تروژان» امکان درمان در خارج از بيمارستان به جاي بستري شدن در بيمارستان و گذراندن دوره‌هاي سخت شيمي‌درماني، براي بيماران سرطاني فراهم مي شود.

بنابر گفته اين محققان، شايد اين پژوهش بتواند نياز به روش‌هاي زيانبار شيمي‌درماني را برطرف سازد.

هيمانشو برامبات از شرکت EnGeneIC واقع در سيدني که در زمينه فن‌آوري زيستي فعال است، مي‌گويد اين تحقيق قابليت کاهش اثرات جانبي درمان سرطان و ارزان‌تر کردن اين درمان‌ها را دارد.

نتايج اين پژوهش در مجله Nature Biotechnolog منتشر شده است.

برامبات مي‌گويد اين فن‌آوري به پزشکان اجازه مي‌دهد بدون آسيب‌رساندن به بافت‌هاي سالم، سلول‌هاي سرطاني را هدف بگيرند. اين مشکل در روش‌هاي شيمي‌درماني فعلي وجود دارد.

وي مي‌گويد: «به طور اساسي شما نياز داريد دارو را به طور مستقيم و بدون اينکه در سراسر بدن حرکت کند، به درون سلول سرطاني برسانيد.»

اين گروه پژوهشي حدود پنج سال است که روي درمان سرطان با استفاده از نانوسلول‌ها کار مي‌کند.

بنابر گفته برامبات آخرين نسخه اين روش 100 درصد موثر بوده و توانست نوعي از سرطان در موش‌ها را که نسبت به درمان با روش‌هاي معمول شيمي‌درماني مقاوم بود، از بين ببرد. اين سلول‌ها با داروهاي ضدسرطان پر شده و براي مبارزه با سرطان، در «موج‌هايي» گسيل مي‌شوند.

برامبات مي‌گويد: «اولين موج از اسب‌هاي تروژان به محل سلول‌هاي سرطاني رفته و مکانيسم‌هاي دفاعي اين سلول‌ها را غيرفعال مي‌کند. جالب است که اين سلول‌هاي سرطاني به طور کامل آماده دريافت مکرر اين اسب‌هاي تروژان هستند. ما مي‌توانيم اين نانوسلول‌ها را چندين و چند بار به سمت سلول‌هاي سرطاني گسيل داشته و هر بار آنها را با سلاح‌هاي مختلف درمان سرطان تجهيز کنيم.»

اواخر امسال اثر اين سلول‌ها روي سرطان‌هاي درازمدت در سه بيمارستان ملبورن مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

برامبات مي‌گويد اين نانوسلول‌ها نسبت به روش‌هاي معمول درمان داروي کمتري مصرف مي‌کنند . در نتيجه درمان با آنها ارزان‌تر است. او مي‌افزايد درمان هدفمند بدين معنا نيز هست که استفاده از اين روش نسبت به شيمي‌درماني، اثرات جانبي کمتري دارد.

وي توضيح مي‌دهد: «استفاده از اين روش مي‌تواند درمان سرطان را به صورت واقعي به يک فرايند خارج بيمارستاني تبديل كند که در آن بيماران تنها يک يا دوبار در هفته نياز به مراجعه به مراکز درماني دارند. بيماران مي‌توانند داروي خود را در مدت زمان بسيار کوتاهي دريافت کرده و بدون نگراني از اثرات جانبي وحشتناک درمان، به زندگي معمولي خود بپردازند».