سلامت نیوز: با آنکه خرید و فروش نوزاد حتی با عنوان فرزندخواندگی از سوی واضع قانون جرم شناخته شده و هر دو طرف باید مجازات شوند، اما این نوع خرید و فروش به تجارت پرسودی برای برخی تبدیل شده و در این میان این نوزادان و مادران آنها هستند که قربانی اصلی ماجرایند.
به گزارش سلامت نیوز ، روزنامه فرهیختگان نوشت: به تازگی سیاوش شهریور، مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری تهران گفته است: «وجود این آسیب به‌ویژه در محله هرندی تهران را ناشی از فرآیند طولانی واگذاری کودک از سوی بهزیستی به خانواده‌های متقاضی است و تمام تلاش ما این است که اجازه ندهیم این‌گونه بارداری‌ها اتفاق بیفتد، اما عده‌ای هستند که کارشان همین است و نمی‌توان کاری کرد و امروز نوزادفروشی که کاری غیرشرعی و غیرانسانی است به شکل سازمان‌یافته انجام شود.» البته به گفته او قانون، استانداری، شهرداری و بهزیستی باید با این موضوع مبارزه کنند.
البته استانداری می‌گوید آمار دقیقی در این باره وجود ندارد و تنها می‌شود در این باره تخمین زد. درباره قیمت نوزادان هم به گفته شهریور، رقم متفاوت است و هرکس ممکن است یک قیمتی را اعلام کند، به‌طوری که بعضی از خانواده‌ها ممکن است قیمت گزافی را پرداخت کنند. البته پیش از این ناجا اعلام کرده بود که در برخی بیمارستان‌های جنوب شهر تهران، نوزاد حتی با قیمت 100 تا 200 هزار تومان هم به فروش می‌رسد.
پیش از این بهزیستی آماری را منتشر کرده بود که براساس آن سالیانه هزار کودک به فرزندی سپرده می‌شود، این در حالی است که تقاضا برای دریافت کودک بیشتر از این میزان است. از طرفی از آنجا که براساس قانون فرآیند فرزندخواندگی به هماهنگی بین بخش سازمان بهزیستی، اداره سرپرستی قوه قضائیه، نیروی انتظامی، مراکز درمان ناباروری و سازمان پزشکی قانونی نیاز دارد این روند طولانی بود و باعث می‌شد افراد خودسرانه و با خرید و فروش وارد این کار شوند.
براساس قوانین موجود در کشور و به‌منظور پیشگیری از خرید و فروش نوزاد و حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان، هرگونه خرید، فروش، بهره‌کشی و به‌کارگیری کودکان جرم است و مجرمان به 6 ماه تا یک سال زندان و جزای نقدی یک تا دو میلیون تومان محکوم می‌شوند. بیشتر این نوزادان را معتادان زن متجاهر به دنیا می‌آورند که به دلیل نداشتن سرپرست و بیمه توانایی نگهداری از کودک را ندارند و اقدام به فروش نوزاد می‌کنند. این در حالی است که به گفته شهریور، 80 درصد این زنان مبتلا به ایدز هستند. البته در این میان کسانی هم پیدا می‌شوند که از این وضعیت سوءاستفاده کنند و پول‌های کلانی به جیب بزنند. شاید دلیل اصلی این باشد که هنوز سازوکار اجتماعی مناسب و فراگیری که بتواند این افراد را تحت پوشش قرار دهد وجود ندارد و به گفته شهریور، دولت برخلاف سایر کشورها علاقه‌ای به حمایت از این افراد ندارد؛ بنابراین نباید انتظار دیگری از این زنان داشت.
نیاز به حمایت دولتی
لیلا ارشد، مددکار اجتماعی درباره این گروه از زنان به «فرهیختگان» می‌گوید: «آنها به دلیل سوءمصرف مواد مخدر از حمایت هیچ‌یک از نهادهای دولتی برخوردار نیستند که این حمایت‌ها شامل حمایت‌های حقوقی، اجتماعی و بهداشتی است.» این گروه از زنان و فرزندان‌شان فاقد اوراق هویت حمایتی هستند و اگر تصمیم برای ترک و قرار گرفتن در مسیر بهبود داشته باشند، به دلیل نبود حمایت‌های لازم به چرخه مصرف برمی‌گردند.» به گفته او، حمایت از این زنان می‌تواند در قالب ایجاد سرپناه، توانمندسازی و اشتغال باشد، از طرفی فرزندان آنها نیز باید از حق تحصیل و داشتن هویت برخوردار شوند. ارشد می‌گوید: «تاکنون هیچ موسسه و نهادی از این گروه از زنان و فرزندان‌شان حمایت نکرده است، چطور می‌توان انتظار داشت که وقتی هنوز هیچ مرکزی برای آنها وجود ندارد، وضعیت این زنان درست شود.» ارشد افزود: «سال‌ها پیش مددکاران اجتماعی حاضر در بیمارستان این اختیار را داشتند که در صورت تشخیص اینکه مادر توانایی نگهداری از کودک را نداشته و ممکن است او را به فروش برساند، نوزاد را مستقیم ار بیمارستان به بهزیستی منتقل کنند، این اختیار امروز از مددکاران اجتماعی سلب شده و آنان باید کودک را به مادر تحویل دهند.» امروز هم با آنکه بهزیستی این کودکان را تحویل و از آنها نگهداری می‌کند، اما وسوسه فروش و به دست آوردن پول، چنین سرنوشتی را برای این کودکان رقم می‌زند.»
با وجود اینکه به تازگی شهرداری و نهادهای دولتی اقدام به جمع‌آوری و توانمندسازی معتادان کرده‌اند که زنان متجاهر نیز جزء آنها هستند، این احتمال وجود دارد که این زنان دوباره به سمت اعتیاد بازگردند.
خانه‌های امن برای زنان
ارشد پیشنهاد می‌کند باید از بارداری گروهی از این زنان پیشگیری کرد، چراکه گاه این زنان به دلیل استفاده از شیشه و مواد روانگردان از بارداری خود مطلع نمی‌شوند. به اعتقاد او، می‌توان از بارداری زنانی که سوءمصرف داشته، از طرفی کودکی در بهزیستی دارند و به تشخیص مددکار و روانشناس دچار اختلال شخصیتی هستند و نمی‌خواهند فرزند دیگری را به دنیا بیاورند؛ پیشگیری کرد تا دیگر این زنان مجبور نباشند به دلیل ناتوانی در نگهداری نوزاد آن را بفروشند. البته او پیشنهاد می‌دهد زنانی را هم که خواهان نگهداری از کودکان خود هستند باید در خانه‌های امن کوچک 10 تا 12 نفری به مدت یک سال نگهداری کرد تا با حمایت‌های لازم به چرخه زندگی برگردند.
نظر شما