نسرین احمدپور از همکاران تیم انجام این پژوهش در ایران نیز از تجربه شخصی‌اش سخن گفت: «من در سن 6 سالگی سنت شده‌ام، بنابراین فکر نکنید این رسم در یک قرن پیش انجام شده است. هنوز هم طبق پژوهش‌های ما، این کار در روستاهایی از شهرهای کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی و هرمزگان انجام می‌شود. سنتی که باعث می‌شود دختران کوچک با صحنه وحشتناکی مواجه شوند که بعدها تاثیر بسیار ناخوشایندی در زندگی و آینده آنها خواهد داشت.»

سلامت نیوز:200 میلیون زن در جهان قربانی عملی خشونت‌آمیز به نام ختنه زنان شده‌اند؛ موضوعی که در برخی مناطق روستایی ایران نیز انجام می شود و زندگی و آینده جسمی و روانی آنها را به خطر می‌اندازد. در بخش‌هایی از آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان زنانی سالمند که به بی‌بی شهرت دارند با غیربهداشتی‌ترین شکل ممکن، بخشی از اندام جنسی دخترانی را که معمولا به سن بلوغ نرسیده‌اند، مثله می‌کنند تا تمایلات جنسی‌شان کمتر شود. این عمل گرچه در قانون ایران به صورت مستقیم جرم انگاری نشده، در عرف عمومی مذموم تلقی می‌شود.


شنبه روز جهانی مبارزه با ختنه زنان در دنیا بود و به همین مناسبت در اندیشگاه فرهنگی مرکز اسناد و کتابخانه ملی جلسه رونمایی از کتاب «به نام سنت» برگزار شد؛ کتابی که نتیجه  پژوهشی طولانی در مورد چگونگی و دلایل ختنه زنان در ایران بود. در این نشست علاوه بر کامیل احمدی که نویسنده و پژوهشگر این کتاب است، شهلا اعزازی عضو هیات‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی، شیما قوشه وکیل دادگستری،‌ لیلا ملاح از زنان آسیب دیده هرمزگانی و نسرین احمدپور پژوهشگر سنت‌شده کُرد نیز سخنرانی کردند.

شهلا اعزازی، عضو هیات‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه مثله‌سازی دختران در خفا انجام می‌شود، گفت: «با از بین رفتن نسل زنان مسنی که به نام بی‌بی کار ختنه دختران را انجام می‌دهند، جای امیدواری است که آنها جایگزینی ندارند و این رسم مذموم منقرض می‌شود؛ اما شنیده‌ام برخی خانواده‌ها برای ختنه دختران خود به کشورهای عربی مانند امارات متحده می‌روند که در آنجا امکان استفاده از پزشک و بیمارستان نیز وجود دارد.»

 کمپین‌هایی برای آگاهی
این عضو هیات‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به دانشجویان کردی که وارد دانشگاه‌هایی در تهران می‌شدند و گمان می‌کردند این یک عمل عمومی است و زمانی که می‌فهمیدند این عمل در تهران وجود ندارد، بسیار حیرت می‌کردند، گفت: «کمپین‌هایی در میان کردهای عراق برای آگاهی‌بخشی عمومی در این زمینه ایجاد شده است.»

این عضو رشته مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران پذیرش این خشونت علیه زنان و انجام آن از سوی خود زنان را  بازتولید فرهنگ مردسالاری در کانون خانواده دانست و عنوان کرد: «چرا زنان بر ختنه دختران خود اصرار دارند؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت در جوامع سنتی معمولا زنان هیچ‌گونه قدرتی ندارند و زمانی که ازدواج می‌کنند از طریق شوهر وارد یک رابطه قدرتی می‌شوند؛ بسیاری از اوقات دیده می‌شود که مرد بخشی از قدرت خود را برای کنترل و نظارت دیگران به زن منتقل می‌کند و در حقیقت ما با نوعی قدرت انتقالی در خانواده روبه‌رو هستیم که باید در جهت تثبیت قدرت مرد باشد، چرا که در غیر این صورت این قدرت انتقالی از او گرفته خواهد شد.»

 نیازمند قانون شفافیم
شیما قوشه، وکیل دادگستری و یکی دیگر از سخنرانان این نشست با اشاره به نبود قانون مشخص برای ممنوعیت قانونی سنت شدن دختران در ایران گفت: «عمل ختنه دختران در خفا و محرمانه انجام می‌شود و چون موضوعی کاملا زنانه است، مسکوت گذاشته شده است.» 


او درباره راه‌حل قانونی مقابله با سنت‌شدن دختران افزود: «ختنه در رابطه با دختران است؛ زیرا در سن زیر 18 سال انجام می‌شود و طبق کنوانسیون حقوق کودک افراد زیر 18 سال کودک به شمار می‌آیند. بنابراین ما می‌توانیم به یک‌سری قوانین مانند قواعد جرایم و مجازات‌ها رجوع کرده و این عمل را پیگیری حقوقی کنیم. اگرچه ما درباره زنان خلأهای قانونی بسیاری داریم و هنوز در رابطه با خشونت علیه زنان قانون مشخصی نداریم و به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان (سیدا) نیز نپیوسته‌ایم.»

 وزارت بهداشت ورود کند
کامیل احمدی، نویسنده این کتاب در ادامه این نشست با اشاره به اینکه نتایج تحقیق و پژوهشی در این‌باره به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رسیده است و در زمان وزارت مرضیه وحید‌دستجردی با او و معاونان رده اول و دوم این وزارتخانه در استان کردستان و کرمانشاه ملاقات داشتیم، گفت: «به دلایلی که خانم قوشه به آن اشاره کرد، وزارت بهداشت به عنوان یک وزارتخانه نخواسته است که به این ماجرا ورود کند. برای حل این مسائل ارتباطاتی با وزارت دادگستری با میانجی‌گری شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان ریاست‌جمهوری برقرار کرده‌ایم.»

نسرین احمدپور از همکاران تیم انجام این پژوهش در ایران نیز از تجربه شخصی‌اش سخن گفت: «من در سن 6 سالگی سنت شده‌ام، بنابراین فکر نکنید این رسم در یک قرن پیش انجام شده است. هنوز هم طبق پژوهش‌های ما، این کار در روستاهایی از شهرهای کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی و هرمزگان انجام می‌شود. سنتی که باعث می‌شود دختران کوچک با صحنه وحشتناکی مواجه شوند که بعدها تاثیر بسیار ناخوشایندی در زندگی و آینده آنها خواهد داشت.»

منبع :روزنامه فرهیختگان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha