سلامت نیوز: همه ما دوست داریم در جامعه ای زندگی کنیم که آرامش حرف اول را در آن زده و تمام شرایط یک زندگی ایده آل برای رسیدن به قله های موفقیت و پیشرفت فراهم باشد. جامعه ای که در آن اخلاق و امنیت در کنار یکدیگر شرایط زندگی مساعد و دور از دلهره و استرس را فراهم آورد.اما بر خلاف تمام شرایط ایده آلی که ما به دنبال آن هستیم، روز به روز به میزان آسیب های اجتماعی افزوده شده و اعتیاد، تکدی‌گری، کودکان کار، طلاق و بیکاری و اعتیاد مصادیق اصلی آسیب های اجتماعی در کشور افزایش می‌یابد و آنطور که جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران می گوید: وقتی طلاق زیاد شود، سن اعتیاد کاهش یابد و یا توزیع مواد مخدر یا روان‌گردان در جامعه افزایش یابد، شمار جرایم نیز افزایش خواهد یافت و شاهد صحنه‌های جریحه‌دار کننده احساسات عمومی در سطح شهر خواهیم بود.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه نوآوران در ادامه نوشت: در حالی که افزایش آمار آسیب های اجتماعی نگران کننده است ، در سال 95 تنها 200 میلیارد تومان برای مسائل اجتماعی در نظر گرفته شده است که با توجه به حجم بالای آسیب ها می توان گفت این بودجه کفاف نداده و نمی تواند در حل آسیب های اجتماعی موثر باشد.
چطور فاصله کاهش یافته است؟
امروزه وقتی در تهران قدم می زنیم شعار کاهش فاصله طبقاتی شمال و جنوب تهران ما را کلافه می کند. شعاری که در راس برنامه های تبلیغاتی دوستان شهرداری قرار گرفته است و این عزیزان تمام پروژه های خود را بر این اساس افتتاح می کنند. دوستانی که حتی برای جمع آوری زباله و ایجاد فضای سبز به خود می بالند و آن را برگ زرین افتخارات خود می شمارند.
وقتی می شنویم که فاصله طبقاتی در شمال و جنوب شهر کاهش یافته است اما هنوز اعتیاد در خیابان های جنوب شهر حرف اول را می زند، با خود می گوییم این چه کاهش فاصله ای است که نمود عینی ندارد. چرا راحت تر می توانیم در خیابان های شمال شهر قدم بزنیم اما همین پیاده روی در محله ای همچون شوش می تواند به معنای هجوم تمام آسیب هایی باشد که در کنار تو پرسه می زند؟
در واقع در حالی هنوز فاصله میان شمال و جنوب و شرق و غرب تهران بیداد می کند، که خود شهردار تهران نیز معتقد است امنیت اجتماعی ناشی از برقراری انضباط شهری است که در پی انضباط شهری، امنیت عمومی و داخلی به عنوان خواست مردم و حاکمیت محقق خواهد شد.
انضباط شهری که اگرچه شخص محمدباقر قالیباف در جلسه روز گذشته خود با دادستانی و پلیس تهران، آن را وظیفه مهم شهرداری می شمارد، اما در این میان سوال اینجاست شهردار تهران که برای کاهش فاصله طبقاتی شمال و جنوب تهران تا این حد تلاش می کند و معتقد است تهران همچون شهرهای تراز اول جهان است، چرا هنوز نتوانسته انضباط شهری را در سطح شهر برقرار کند تا در پرتو آن امنیت و آسایش اجتماعی نیز به زندگی شهروندان اضافه شود؟
آسیب هایی که باید دیده شوند
در حالیکه سردار ساجدی‌نیا، فرمانده نیروی انتظامی به صراحت اعلام می کند که 36 مورد آسیب اجتماعی در سطح شهر تهران شناسایی شده است، باید این واقعیت را پذیرفت که برای رسیدن به امنیت اجتماعی جای کار بسیار است. باید واقعیت ها را پذیرفت و سرپوشی بر روی آن ننهاد تا با همت و چاره جویی و با برنامه ریزی مدون و ادامه دار، خط پایانی برای این آسیب ها جستجو کرد.
وقتی در پایتخت کشور 36 آسیب اجتماعی بیداد می کند، نمی توان توقع داشت زندگی مردم در سایر شهرها و روستاها و محلات ایران که با معضل بیکاری و مشکلات اقتصادی به صورت ویژه تری دست و پنجه نرم می کنند، بهتر باشد. نمی توان توقع داشت و نمی توان شرایط این زندگی را کتمان کرد و در این میان تنها باید پذیرفت آسیب های اجتماعی حرف اول را می زنند و باید باور داشت سال گذشته تنها در تهران، 90 هزار مراجعه به پزشکی قانونی برای طول درمان به واسطه نزاع‌های خیابانی وجود داشت، تا به واسطه این پذیرش مسئولان پنبه‌های غفلت را از گوش خود دربیاورند و به فکرپی‌گیری مطالبات مردم باشند. مطالباتی که در وجه اول در وهله اقتصادی خلاصه شده تا در پرتو آرامش اقتصادی فضا برای فرهنگ سازی و گسترش برنامه های جامعه محور فراهم شود.
عزم راسخی برای مبارزه وجود ندارد
در حالی شرایط آسیب های اجتماعی در کشور وضعیت اسف باری دارد که یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نیز بی توجهی به آسیب های اجتماعی در لایحه برنامه ششم توسعه را نگران کننده می خواند.
عباس قائد رحمت در گفت و گو با «نوآوران» با اشاره به اینکه دولت باید تصمیم جدی در راستای پیشگیری و کنترل آسیب های اجتماعی داشته باشد، می گوید: باید پذیرفت عزم راسخی برای مبارزه با آسیب های اجتماعی در کشور وجود ندارد.
نماینده مردم در مجلس نهم با تاکید برآنکه باید امنیت روانی مردم در لایحه برنامه ششم توسعه مورد توجه قرار گیرد، اضافه می کند: باید هشدار رشد صعودی آسیب‌های اجتماعی در کشور جدی قلمداد شود.
قائدرحمت مدیریت آسیب های اجتماعی در کشور را وظیفه اصلی و مهم دولت دانسته و توضیح می دهد: تشکیل قرارگاه مقابله با آسیب های اجتماعی چاره حل مشکلات نبوده و باید برنامه ریزی مدون برای این مهم داشت، اما اختصاص تنها 200 میلیارد تومان اعتبار به مسائل اجتماعی در لایحه بودجه 95 ، بیانگر این واقعیت است که هنوز قرار نیست مبارزه با آسیب های اجتماعی مهم قلمداد شود.
آری آن طور که این نماینده مردم نیز می گوید، گویا قرار نیست آسیب های اجتماعی با زندگی مردم خداحافظی کند.
همه ما دوست داریم در جامعه ای زندگی کنیم که آرامش حرف اول را در آن زده و تمام شرایط یک زندگی ایده آل برای رسیدن به قله های موفقیت و پیشرفت فراهم باشد. جامعه ای که در آن اخلاق و امنیت در کنار یکدیگر شرایط زندگی مساعد و دور از دلهره و استرس را فراهم آورد.اما بر خلاف تمام شرایط ایده آلی که ما به دنبال آن هستیم، روز به روز به میزان آسیب های اجتماعی افزوده شده و اعتیاد، تکدی‌گری، کودکان کار، طلاق و بیکاری و اعتیاد مصادیق اصلی آسیب های اجتماعی در کشور افزایش می‌یابد و آنطور که جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران می گوید: وقتی طلاق زیاد شود، سن اعتیاد کاهش یابد و یا توزیع مواد مخدر یا روان‌گردان در جامعه افزایش یابد، شمار جرایم نیز افزایش خواهد یافت و شاهد صحنه‌های جریحه‌دار کننده احساسات عمومی در سطح شهر خواهیم بود.
نظر شما