تاکنون در تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن از یک طرف میزان نور شبانه روزی و از طرف دیگر میزان دسترسی اندامها به غذا مورد توجه قرار داشت و کمتر به مکانیزمهای مولکولی توجه می شد. اکنون گروهی از محققان موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک کشف کردند که پروتئین CRY1 در سطح مولکولی نقش مهمی در تامین و ارائه یک سوخت و ساز اولیه ویژه برای ریتم شبانه روزی بدن ایفا می کند. ساعت داخلی ارگانیسم عملکردهای فیزیولوژیکی اصلی بدن از الگوهای خواب- بیداری تا احساس گرسنگی و دسترسی سلولها به انرژی را کنترل می کنند. به گفته این محققان از آنجا که ریتم شبانه روزی و متابولیسم بدن به شدت به هم مرتبط هستند عدم تعادل میان آنها می تواند منجر به بروز بیماریهای متابولیکی شود. برای مثال افرادی که به صورت 24 ساعته در شیفت کاری هستند در معرض بالاترین خطر ابتلا به چاقی مفرط و دیگر مشکلات فیزیکی از جمله فشار خون بالا و افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی قرار دارند. براساس گزارش ساینس، پروتئین CRY1 در اصل در گیاهان به عنوان یک گیرنده نوری برای نور آبی توسعه می یابد. اکنون این دانشمندان کشف کردند که این پروتئین در مهره دارانی که به نور حساس نیستند با عملکردهای ساعت شبانه روزی ارتباط دارد. این مولکول در محل "فسفری شدن" سلول قرار دارد. این محل برای مولکولی به نام AMPK آماده شده است. این مولکول قادر است میزان انرژی جابجا شده در یک سلول را اندازه گیری کند. زمانی که انرژی بالا رود، AMPK به صورت غیرفعال باقی می ماند و سلول تمام فرایندهای عادی خود را انجام می دهند اما در شرایطی که سطح انرژی در سلول پایین آید AMPK فعال می شود و یک مولکول فسفات را به فاکتور CRY1 پیوند می زند به این ترتیب ریتم شبانه روزی افزایش می یابد و ساعت داخلی بدن تنظیم می شود.